Ακόμα κι αν κάποιος αδιαφορεί, γυρίζει την πλάτη και δεν ασχολείται με την πολιτική, αυτή δυστυχώς εξακολουθεί να ασχολείται μαζί του. Το κράτος διαχειρίζεται σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός μας, ενώ καθημερινά αποφασίζει τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι αν κάποιος θα εμπλακεί με την πολιτική αλλά με ποιον τρόπο θα εμπλακεί. Υπάρχουν αυτοί που επιλέγουν την αδιαφορία και την αποχή κι αφήνουν τους άλλους να αποφασίζουν γι’ αυτούς. Υπάρχουν κι εκείνοι που επιλέγουν να ενημερώνονται, να προβληματίζονται, να καταθέτουν προτάσεις. Να διαμορφώνουν μαζί με τους συμπολίτες τους το μέλλον της κοινωνίας στην οποία ζούνε. Ανήκω στους δεύτερους.
* Εσείς όμως κάνατε ένα βήμα παραπάνω, θέσατε υποψηφιότητα!
- Κατέστη μετά από κάποια στιγμή φυσικό επακόλουθο. Κοιτάξτε, αν δεν είσαι ικανοποιημένος με τον τρόπο που λειτουργεί η χώρα, είναι αφελές να νομίζεις πως ξαναψηφίζοντας τα ίδια πρόσωπα κάτι ξαφνικά θα αλλάξει. Το να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα από τους ίδιους ανθρώπους δεν αποτελεί και πολύ έξυπνη σκέψη… Αν θέλεις να ελπίζεις πως κάτι θα αλλάξει αυτή τη φορά, πρέπει να έχεις τη δυνατότητα επιλογής και νέων ανθρώπων μέσα στο ψηφοδέλτιό σου. Με απλά λόγια, η συμμετοχή είναι συνθήκη αναγκαία. Εκτός αν είμαστε ικανοποιημένοι με τη σημερινή κατάσταση αλλά και ό,τι προηγήθηκε για να φτάσουμε εδώ.
* Μιλήστε μας λίγο για σας. Ποιος είστε και γιατί να σας ψηφίσει κανείς;
- Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, που εργάζεται αδιάκοπα από νεαρή ηλικία μέχρι σήμερα. Ένας άνθρωπος που αγαπάει πολύ αυτή τη χώρα και που ανησυχεί ειλικρινά για το μέλλον της. Γεννήθηκα στη Λάρισα, μέσα σε μια οικογένεια που προσέφερε πολλά στην Παιδεία και τον Πολιτισμό. Η μητέρα μου κατάγεται από αστική οικογένεια της πόλης και ο πατέρας μου από φτωχή οικογένεια της Ελασσόνας (παιδί της Κατοχής γαρ). Θα έλεγα πως η ανατροφή μου ήταν ταυτόχρονα «αστική» και «Σπαρτιάτικη». Είμαι πρωτίστως επιστήμονας αλλά και επιχειρηματίας. Άνθρωπος αισιόδοξος και – τολμώ να πω – αρκετά έμπειρος πλέον, που γνωρίζει την κατεύθυνση που πρέπει να πάρει η Ελλάδα για να γίνει πλούσια και ισχυρή. Μια χώρα με πολίτες που θα χαίρονται τη ζωή τους!
* Δυο λόγια για το βιογραφικό σας;
- Είμαι 48 χρονών, παντρεμένος με την Αθηνά Μπιώτη και πατέρας δύο παιδιών. Σπούδασα Βιολογία με Μεταπτυχιακό και Διδακτορικό τίτλο από το Ινστιτούτο Μοριακής Γενετικής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών της Γαλλίας. Κάλυψα οικονομικά μεγάλο μέρος των σπουδών μου με Ευρωπαϊκή Υποτροφία, ενώ διετέλεσα για 1 χρόνο και πρόεδρος της πανευρωπαϊκής ένωσης διδακτόρων με ευρωπαϊκή υποτροφία στη Γαλλία. Υπηρέτησα ως Δόκιμος Αξιωματικός σε Λαμία, Λήμνο, Αμύνταιο και Θεσ/νίκη, και φέρω σήμερα βαθμό έφεδρου Υπολοχαγού. Έζησα, σπούδασα κι εργάστηκα ως ερευνητής για συνολικά 10 χρόνια σε Ολλανδία, Γαλλία κι Ουγγαρία, και μιλάω Αγγλικά και Γαλλικά. Επέστρεψα το 2002 και δίδαξα για 4 χρόνια στο τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και στο τμήμα Ιατρικών Εργαστηρίων του ΤΕΙ Λάρισας. Το 2006 ίδρυσα δική μου επιχείρηση στον τομέα της κρυογονικής συντήρησης μοσχευμάτων, την οποία διατηρώ μέχρι σήμερα. Είμαι Πρόεδρος της «Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών Ομφαλοπλακουντικού Αίματος» κι έπαιξα ρόλο στη διάδοση της φύλαξης μοσχευμάτων στην Ελλάδα καθώς και στη διαμόρφωση της σχετικής νομοθεσίας. Υπήρξα εισηγητής σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια καθώς και σε παρουσιάσεις βιβλίων, ενώ πολλά επιστημονικά και πολιτικά άρθρα μου έχουν δημοσιευθεί στον τοπικό, αθηναϊκό και διεθνή Τύπο. Είμαι πολιτικό στέλεχος της ΝΔ και μέλος των τομέων Υγείας, Παιδείας και Ανάπτυξης. Πρόσφατα έγραψα - μαζί με άλλους - το πρώτο μου βιβλίο, με τίτλο «Έναρθρες φωνές στην Ελλάδα της κρίσης» που πραγματεύεται ευρωπαϊκά, θεσμικά και οικονομικά θέματα. Παράλληλα ίδρυσα τη «Λέσχη Αντιλογίας Λάρισας», που στόχο έχει τη διοργάνωση συζητήσεων με διακεκριμένους ομιλητές, συμβάλλοντας έτσι στην προώθηση του καλού διαλόγου.
* Εκτός Βιολογίας, ποια είναι τα ενδιαφέροντά σας;
- Λόγω επαγγέλματος έχω ειδικό ενδιαφέρον για θέματα Υγείας και Περιβάλλοντος. Με ενδιαφέρουν επίσης πολύ τα θέματα Παιδείας και Πολιτισμού (από τότε που γεννήθηκα ακούω συζητήσεις για την παιδεία…). Ωστόσο, θεωρώ υποχρεωτική για κάποιον που θέλει να ασχολείται με τα κοινά – ειδικά μέσα στην κρίση – την ενασχόληση με τα οικονομικά! Και μάλιστα σε επίπεδο υψηλό! Όσο καλές προθέσεις και να έχει κανείς για τη χώρα, αν δεν γνωρίζει καλά οικονομικά κινδυνεύει να γίνει επικίνδυνος. Το έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές: Άνθρωποι που ήθελαν να βοηθήσουν, να προκαλούν μεγάλη ζημιά! Η ενασχόληση αυτή λοιπόν συγκεντρώνει πλέον το μεγαλύτερο μέρος του ενδιαφέροντός μου, τόσο βιωματικά – μέσα από την επιχειρηματική μου δραστηριότητα - όσο και θεωρητικά, μέσα από την πρόσθετη κατάρτιση που προσφέρει το διάβασμα.
* Δεν φοβάστε μήπως σας κατηγορήσουν πως έχετε εμμονή με τα οικονομικά;
- Κοιτάξτε, τα οικονομικά βρίσκονται παντού. Σε κάθε δραστηριότητα ενός κράτους. Μια χώρα με ισχυρή οικονομία έχει και ισχυρό στρατό. Έχει και ισχυρή εξωτερική πολιτική. Διατυπώνει προτάσεις που γίνονται σεβαστές στο εξωτερικό. Στο εσωτερικό, ισχυρή οικονομία σημαίνει ποιοτικότερη υγεία και παιδεία. Σημαίνει πως η χώρα μπορεί να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στους ασθενέστερους. Σημαίνει πολίτες που ζουν με αξιοπρέπεια. Που χαίρονται την καθημερινότητά τους!
* Δηλώνετε Φιλελεύθερος. Όπως κάθε ιδεολογία έτσι κι ο φιλελευθερισμός φαντάζομαι έχει ένα όραμα για την κοινωνία. Ποιο είναι αυτό;
- Γενικώς είμαι πολύ επιφυλακτικός απέναντι σε ανθρώπους που έχουν οράματα για τη δική μου ζωή. Έτσι κι εγώ, αποφεύγω να έχω οράματα για τις ζωές των άλλων. Αυτή ακριβώς είναι και η φιλοσοφία της φιλελεύθερης ιδεολογίας: να αφήνει ελεύθερο τον πολίτη να διαμορφώσει εκείνος το όραμά του, για τη δική του ζωή. Σε αντίθεση με άλλες ιδεολογίες (όπως ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός, ο φασισμός κ.λπ.) που θεωρούν πως μπορούν να σχεδιάζουν σαν μηχανικοί τις κοινωνίες που οραματίζονται, ο φιλελευθερισμός αναγνωρίζει πως διαφορετικοί άνθρωποι έχουν διαφορετικές ανάγκες, διαφορετικές προτιμήσεις και διαφορετικές επιλογές. Στόχος του είναι να αφήνει τον καθένα ελεύθερο να τις πραγματώσει με τον δικό του τρόπο, χωρίς να επιτρέπει στους πολιτικούς να ενεργούν για εμάς χωρίς εμάς, δήθεν «για το καλό μας»! Για έναν φιλελεύθερο πολιτικό, το κράτος πρέπει να φροντίζει οι επιλογές του ενός να μην βλάπτουν τις ελευθερίες του άλλου. Ρόλος του κράτους επίσης είναι η διαχείριση κοινών αγαθών όπως η άμυνα, η ασφάλεια, η δικαιοσύνη, η κοινωνική πρόνοια, το περιβάλλον κ.ά. Όπως το είχε θέσει ένας φιλελεύθερος Αμερικανός πρόεδρος: «…Ρόλος του κράτους είναι να μας προστατεύει τον έναν από τον άλλον. Όταν το κράτος επιχειρεί να μας προστατεύσει από τον εαυτό μας, τότε υπερβαίνει τα όριά του…».
* Τι είναι εκείνο που σας ενοχλεί περισσότερο σ’ έναν άνθρωπο;
- Χωρίς δεύτερη σκέψη: η υποκρισία! Δεν αντέχω π.χ. πολιτικούς που ζουν έκκλητη ζωή και παριστάνουν πως κόπτονται για τον θεσμό της οικογένειας. Δεν μπορώ όσους κάνουν «μεγάλους σταυρούς» και μετά πράττουν τα χειρότερα. Δεν εκτιμώ όσους παριστάνουν τους πατριώτες αλλά βάζουν «μέσο» για μια άνετη θητεία όταν έρχεται η σειρά τους. Με ενοχλούν όσοι κάνουν τους «ευαίσθητους» με τα λεφτά των άλλων, χωρίς να έχουν εισφέρει ποτέ τίποτα για έναν κοινό σκοπό. Με ενοχλεί επίσης ο εγωισμός: ο άνθρωπος που δεν λέει «συγγνώμη», αυτός που δεν λέει ποτέ «έκανα λάθος», αυτός που θεωρεί τον εαυτό του σπουδαίο. Νομίζω πως όταν οι Έλληνες αρχίσουμε να κοιταζόμαστε περισσότερο στον καθρέφτη, όταν αρχίσουμε να διορθώνουμε τον εαυτό μας αντί τους άλλους, όταν συμφιλιωθούμε με την ιδέα πως δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου και πως δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό, τότε θα μπορέσουμε επιτέλους να συμφιλιωθούμε με τους εαυτούς μας, να αγαπηθούμε με τους διπλανούς, να συνεργαστούμε και να προκόψουμε μαζί!
