Μια τέτοια περίπτωση είναι και αυτή της Ανδρονίκης Χατζηαβραάμ, υποψήφιας δημοτικής συμβούλου με τον συνδυασμό της Ρένας Καραλαριώτου. Η Ανδρονίκη αν και δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα πόδια και τα χέρια της, έχει όμως μυαλό και ψυχή που σπάνε τα «κοντέρ». Εξάλλου, και η ίδια δεν αποδέχεται τον όρο καθηλωμένη σε αμαξίδιο, αφού όπως λέει «περπατάει αλλά με ρόδες». Η Ανδρονίκη, ως άνθρωπος έχει πολλά να πει και γνωρίζοντάς τη, συνειδητοποιείς πολύ γρήγορα ότι μπορεί και πολλά να κάνει. Τι ήταν όμως αυτό που την οδήγησε να ασχοληθεί με την τοπική αυτοδιοίκηση; Η απάντησή της τα λέει όλα:
-«Αντιμετωπίζω την πόλη καθημερινά. Θέλω και πιστεύω ότι δικαιούμαι να συμμετέχω σε αυτό που διαμορφώνεται για τους πολίτες της. Εάν κάποιος μπορούσε να ζήσει το δικό μου 24ωρο μέσα σε μια άναρχη δομημένη πόλη, δίχως πρόσβαση, θα καταλάβαινε γιατί το κάνω. Δεν κλείστηκα ποτέ μέσα στο σπίτι και δεν δέχτηκα να μπω στο περιθώριο. Μένω στη Χαραυγή και καθημερινά έρχομαι στο κέντρο με το αμαξίδιό μου. Το κέντρο τώρα πια είναι προσβάσιμο, τι γίνεται όμως μέχρι να έρθει κάποιος στο κέντρο;». Η Ανδρονίκη εξομολογείται ότι κινδύνεψε πολλές φορές. Ράμπες που δεν υπάρχουν ή όπου υπάρχουν είναι κλειστές από αυτοκίνητα, λακκούβες, ακόμη και ένα ξεκολλημένο πλακάκι μπορούν εύκολα να ανατρέψουν το αμαξίδιό της. Παρόλα αυτά εκείνη δεν το βάζει κάτω. Είναι μαχήτρια και διεκδικεί τη ζωή της. Διεκδικεί το δικαίωμα να μπορεί να απολαύσει τον καφέ της όπου επιθυμεί και όχι όπου υπάρχει πρόσβαση, να πάει σε οποιαδήποτε υπηρεσία χρειάζεται, να ψωνίζει τα ρούχα της μπαίνοντας στο κατάστημα και όχι από το πεζοδρόμιο, όπως έκανε μέχρι σήμερα. «Ξέρεις πώς είναι να θέλεις να αγοράσεις κάτι και να είσαι στο πεζοδρόμιο και να ακούν οι περαστικοί αυτό που εσύ επιλέγεις μέσα σε ένα δοκιμαστήριο;» λέει. Η Ανδρονίκη λοιπόν, μπαίνοντας στο ψηφοδέλτιο της κ. Ρένας Καραλαριώτου, δεν επιδιώκει ούτε δημόσιες σχέσεις, ούτε να βολευτεί και κυρίως δεν θέλει οι Λαρισαίοι να την ψηφίσουν λόγω της κατάστασής της, αλλά γιατί πιστεύουν ότι μπορεί να προσφέρει. «Δεν τρέφω αυταπάτες ότι αν εκλεγώ θα αλλάξει το τοπίο για τα ΑμεΑ. Όμως μπορεί να βελτιωθεί και πιστεύω ότι είναι προτιμότερο να συμμετέχω από το να κάθομαι σπίτι μου ή απλά να διαμαρτύρομαι για όσα δεν γίνονται. Για μένα είναι πρόκληση και θα ήθελα να δω αν οι Λαρισαίοι ψηφοφόροι θα επιλέξουν τελικά μια διαφορετική πρόταση» τονίζει.
Για την επιλογή της να κατέβει ως υποψήφια με τον συνδυασμό της κ. Ρένας Καραλαριώτου «Λάρισα μπροστά», αναφέρει ότι η ίδια προσέγγισε την κ. Καραλαριώτου όταν είδε ότι το πρόγραμμά της έχει μέριμνα για τα άτομα με αναπηρίες. «Πιστεύω ότι το επάγγελμά της ως πολιτικός μηχανικός τη βοηθά να δει όλα όσα βιώνουμε εμείς κινούμενοι στην πόλη με αναπηρικό αμαξίδιο. Επίσης το γεγονός ότι είναι γυναίκα, για μένα έχει αξία. Θα ήθελα να δω μια γυναίκα δήμαρχο στη Λάρισα» λέει χαρακτηριστικά. Αναφορικά με το πρόγραμμα, πάνω στο οποίο δεσμεύεται η Ανδρονίκη ότι θα εργαστεί, έχει να κάνει με τα εξής βασικά σημεία:
-Προσβάσεις για ΑμεΑ στα πεζοδρόμια της πόλης και σε όλα τα δημοτικά κτίρια.
-Δημιουργία νέων Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης ΑμεΑ.
-Προγράμματα επιμόρφωσης, με πρώτο αυτό της καταπολέμησης του ψηφιακού αναλφαβητισμού.
-Οργάνωση Δικτύου Άμεσης Τηλε-ειδοποίησης, για ειδοποιήσεις επείγουσας ανάγκης.
-Δημιουργία Κέντρου Πρόνοιας και Συμβουλευτικής για την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης και υπηρεσίες κοινωνικού λειτουργού.
-Δωρεάν θέσεις στάθμευσης για τους πολίτες ΑμεΑ στο κέντρο της πόλης.
-Δημιουργία Κέντρων Καθημερινότητας, για την εξυπηρέτηση των πολιτών, σε κάθε συνοικία
-Διερεύνηση δυνατότητας δημιουργίας Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας και Στεγών Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
«Θέλω να μιλήσω για όλους εκείνους που δεν μπορούν να το κάνουν. Αν εκλεγώ δεσμεύομαι ότι θα αγωνιστώ σκληρά για να βελτιωθεί η καθημερινότητα των ανθρώπων με αναπηρία. Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι δεν είναι ανάπηροι οι άνθρωποι, απλά ζουν σε «ανάπηρες» πόλεις» καταλήγει.
Της Νατάσας Πολυγένη
