Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην «Ε» με αφορμή την παρουσία της στις εκδηλώσεις της Ισραηλιτικής Κοινότητας Λάρισας για την Εθνική Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, η Πρέσβης μιλά για τις Διμερείς σχέσεις Ελλάδας - Ισραήλ, την ιρανική εμπλοκή στη Συρία αλλά και για την παιδεία, μέσω της οποίας οφείλουμε να διδάξουμε στους νέους πώς να μην επαναλάβουν εγκλήματα του παρελθόντος.
" Η παιδεία, μέσα από την εκπαίδευση αλλά και άλλες οδούς επικοινωνίας, όπως είναι οι ταινίες, τα ντοκιμαντέρ, οι επισκέψεις στα μαρτυρικά στρατόπεδα και τα Μουσεία του Ολοκαυτώματος που υπάρχουν σε όλον τον πλανήτη, είναι ο τρόπος να κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή και να θυμόμαστε την τραγωδία που συνέβη, όχι και τόσο παλιά, στην καρδιά της Ευρώπης" τόνισε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενη στις σχέσεις των δύο χωρών τόνισε πως "χάθηκαν κάποια χρόνια, κατά τα οποία οι σχέσεις των δύο χωρών δεν ήταν τόσο στενές, όμως τώρα έχει έρθει ο καιρός να αναπληρώσουμε τον χαμένο χρόνο. Έχουμε πολύ καλές διμερείς σχέσεις σε κάθε δυνατό επίπεδο, σε πολιτικό, σε θέματα οικονομίας, ήπιας διπλωματίας, πολιτισμού, ακαδημαϊκών ανταλλαγών, όπως επίσης σε στρατιωτικά και αμυντικά θέματα. Σίγουρα όμως μπορούμε να κάνουμε περισσότερα"…
* Κυρία Πρέσβη, βρεθήκατε στη Λάρισα προκειμένου να τιμήσετε με την παρουσία σας την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, σε μια περίοδο κατά την οποία ο κόσμος φαίνεται να ξεχνά το πρόσφατο παρελθόν του αν κρίνουμε από την άνδρωση του νεοφασισμού και την αύξηση του αντισημιτισμού. Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε από τη Λάρισα;
- Επίκληση στη μνήμη μέσα από την παιδεία. Νομίζω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό καθώς όπως μαρτυρούν διάφορες δημοσκοπήσεις το τελευταίο διάστημα, η νέα γενιά σε όλη την Ευρώπη αγνοεί την ύπαρξη του Ολοκαυτώματος. Πρόκειται για μια τρομακτική και ανησυχητική διαπίστωση. Έχουν περάσει μόνο 75 χρόνια από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο κόσμος δεν γνωρίζει τι ήταν το Ολοκαύτωμα. Σαφώς λοιπόν η παιδεία, μέσα από την εκπαίδευση αλλά και άλλες οδούς επικοινωνίας, όπως είναι οι ταινίες, τα ντοκιμαντέρ, οι επισκέψεις στα μαρτυρικά στρατόπεδα και τα Μουσεία του Ολοκαυτώματος που υπάρχουν σε όλον τον πλανήτη, είναι ο τρόπος να κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή και να θυμόμαστε την τραγωδία που συνέβη, όχι και τόσο παλιά, στην καρδιά της Ευρώπης.
* Εδώ και μια δεκαετία περίπου παρατηρούμε μια σταθερή και διαρκή αναβάθμιση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων, στο πλαίσιο της οποίας έχουν προωθηθεί και από τις δύο χώρες θέματα που αφορούν στον ενεργειακό τομέα, τον καθορισμό των ΑΟΖ, αλλά και τους τομείς της άμυνας, της ασφάλειας, της οικονομίας, του τουρισμού κ.ά. Πώς βλέπετε το μέλλον αυτής της συνεργασίας, συνδετικός κρίκος της οποίας σε πολλά θέματα είναι και η Κύπρος;
- Πρόκειται για μια συνεργασία που δεν έχει περιορισμούς. Πράγματι χάθηκαν κάποια χρόνια κατά τα οποία οι σχέσεις των δυο χωρών δεν ήταν τόσο στενές, όμως τώρα έχει έρθει ο καιρός να αναπληρώσουμε τον χαμένο χρόνο. Έχουμε πολύ καλές διμερείς σχέσεις σε κάθε δυνατό επίπεδο, σε πολιτικό, σε θέματα οικονομίας, ήπιας διπλωματίας, πολιτισμού, ακαδημαϊκών ανταλλαγών, όπως επίσης σε στρατιωτικά και αμυντικά θέματα. Σίγουρα όμως μπορούμε να κάνουμε περισσότερα και θέλουμε να γνωρίσουμε κάθε κομμάτι της Ελλάδας -όπως σήμερα εγώ βρίσκομαι στη Λάρισα- και να φτάσουμε τους ανθρώπους έξω από την Αθήνα. Σίγουρα πρόκειται για μια μεγάλη πόλη όμως υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα την οποία δεν θα πρέπει να ξεχνούμε. Οπότε υπάρχουν δεκάδες ακόμη πεδία να αναπτύξουμε και να συνεργαστούμε.
* Ορισμένοι θεωρούν ότι αυτό το πλαίσιο συνεργασίας σχετίζεται και με την κρίση που διέρχονται οι σχέσεις Ισραήλ και Τουρκίας. Κατά τη γνώμη σας οι δεσμοί που αναπτύχθηκαν ανάμεσα σε Ελλάδα και Ισραήλ θα είναι μακρόπνοοι;
- Είμαι πεπεισμένη γι’ αυτό. Ας μην ξεχνάμε ότι οι δεσμοί ανάμεσα στις χώρες μας, φτάνουν μέχρι 3.000 χρόνια πριν την εποχή μας. Δεν είναι κάτι καινούριο. Και πράγματι δεν θα πρέπει να ξεχνάμε αυτούς τους καλούς δεσμούς που ανέπτυξαν οι χώρες της Μεσογείου κατά το παρελθόν. Υπάρχουν άλλωστε τόσα ιστορικά στοιχεία που αποδεικνύουν αυτή τη μακραίωνη ιστορία ανάμεσα στους Εβραίους των Αγίων Τόπων και τον εδώ ελληνικό πολιτισμό. Οπότε πάνω σε αυτό θα πρέπει να βασίσουμε το νέο οικοδόμημα συνεργασίας που δημιουργούμε σήμερα. Πιστεύω πως αυτοί οι ισχυροί δεσμοί που έχουμε αναπτύξει από το παρελθόν μέχρι σήμερα δεν πρόκειται να αλλάξουν.
* Στα ανατολικά έχετε να αντιμετωπίσετε την αυξανόμενη ιρανική απειλή, αλλά και το κενό που θα δημιουργήσει στη Συρία, πιθανή, απόσυρση των Αμερικανών. Ποια είναι η στρατηγική του Ισραήλ απέναντι στα δύο αυτά ζητήματα και πώς πιστεύετε θα διαμορφωθεί η επόμενη ημέρα στην ευαίσθητη αυτή περιοχή;
- Είναι αρκετά δύσκολο να προβλέψεις την επόμενη ημέρα καθώς πρόκειται για ένα πολύ ασταθές και ρευστό περιβάλλον, όπου καθημερινά δημιουργούνται νέα δεδομένα. Ό,τι υπήρχε εκεί 10 ή 5 χρόνια πριν, δεν υφίσταται πλέον σήμερα. Όπως θα είδατε ακόμη και η πρόσφατη συνάντηση Πούτιν και Ερντογάν επέφερε νέες πραγματικότητες. Οπότε αυτό που σίγουρα επιθυμούμε είναι η σταθερότητα στη Συρία. Είναι κάτι πολύ σημαντικό που διασφαλίζει την ασφάλειά μας. Επιθυμούμε μια Συρία χωρίς ιρανικές δυνάμεις στο έδαφός της και θα κάνουμε τα πάντα για να απομακρύνουμε το Ιράν από τη Συρία. Κι αν το Ιράν απειλήσει το Ισραήλ θα ανταποδώσουμε άμεσα. Αυτή είναι μια πραγματικότητα για εμάς σε καθημερινή βάση.
* Το Παλαιστινιακό θεωρείται η «καρδιά» του Μεσανατολικού προβλήματος, για το οποίο η λύση παραμένει ζητούμενο. Η πλειοψηφία της κοινής γνώμης στον δυτικό κόσμο θεωρεί ότι το Ισραήλ κρατά το κλειδί αυτής της λύσης. Ποια μπορεί να είναι αυτή η λύση κατά τη γνώμη σας;
- Η λύση είναι ο διαχωρισμός και η ύπαρξη δύο κρατών, σε αυτό το πολύ μικρό κομμάτι του κόσμου. Ένα Παλαιστινιακό κράτος και ένα Ισραηλινό κράτος. Αυτή είναι η μόνη λύση στη διαμάχη ανάμεσα στο Ισραήλ και τους Παλαιστινίους. Το ζήτημα ωστόσο είναι πώς θα φτάσουμε εκεί καθώς δυστυχώς μέχρι τώρα δεν έχουμε καταφέρει να προσεγγίσουμε τη λύση, παρά την επιθυμία των δύο λαών προς αυτή την κατεύθυνση, των Παλαιστίνιων και των Ισραηλινών.
Συνέντευξη: Χαρίκλεια Βλαχάκη
