Την ίδια πρόκληση αντιμετωπίζει και η Ιατρική Σχολή, οι επισκέπτες και φιλοξενούμενοι της οποίας γίνονται αποδέκτες της σύνδεσης του Ιπποκράτη με τη Λάρισα και της μακραίωνης ιστορίας της.
Τόσο ο Δήμος Λάρισας όσο και οι υγειονομικοί φορείς, Ιατρική Σχολή και Ιατρικός Σύλλογος, βρίσκονται μπροστά σε μια ακόμα πρόκληση για την επίτευξη του στόχου. Ο όρκος του Ιπποκράτη, τον οποίο δίνουν χιλιάδες γιατροί, μελοποιήθηκε, έγινε τραγούδι από μια Λαρισαία εκπαιδευτικό της μουσικής και δεν απέχει από την κατοχύρωσή του με τρόπο ώστε να ακούγεται στις ορκωμοσίες φοιτητών αλλά και σε κάθε συνέδριο ή εκδήλωση υγειονομικού ενδιαφέροντος σε ολόκληρη τη χώρα!
Η μελοποίηση του όρκου του Ιπποκράτη για πρώτη φορά παγκοσμίως θα παρουσιαστεί σήμερα λίγο μετά τις 6 το απόγευμα στο Δημοτικό Ωδείο από τη μουσικό Ράνια Τσοχατζή και τον τραγουδιστή Θ. Κανάκη στη διάρκεια της κεντρικής εκδήλωσης των εκδηλώσεων για την εβδομάδα αιμοδοσίας.
Πρόκειται για τη «μεγάλη έκπληξη» της εβδομάδας, όπως τη χαρακτήρισαν οι διοργανωτές της εβδομάδας για την παγκόσμια ημέρα του εθελοντή αιμοδότη, και η «Ε» συνάντησε τη Λαρισαία δημιουργό στο Δημοτικό Ωδείο, λίγο πριν από μια από τις τελευταίες πρόβες, για να μιλήσει για τη γέννηση της ιδέας και την πορεία της υλοποίησή της μέχρι την επίσημη παρουσίαση του μελοποιημένου όρκου διάρκειας οκτώ λεπτών στη Λάρισα.
Η ιδέα ανήκει στον σκηνοθέτη της σημερινής κεντρικής εκδήλωσης Βαγγέλη Κολώνα και η πρότασή του στη Λαρισαία μουσικό, τις δυνατότητες της οποίας γνώριζε και εκτιμούσε, ήρθε φυσιολογικά πριν αρκετούς μήνες. Οι αρχικές της επιφυλάξεις κάμφθηκαν θεωρώντας την υλοποίηση της πρότασης μια τεράστια πρόκληση μετά τη μελοποίηση στίχων του Ελύτη, του Ρίτσου, του Καβάφη και του Βρεττάκου.
Το ξεκίνημα, διηγείται η δημιουργός, περιελάμβανε αρχικά εξαντλητικό διάβασμα του όρκου αλλά και κάθε κειμένου που αφορούσε τόσο στον όρκο όσο και στον Ιπποκράτη για την πλήρη κατανόηση του κειμένου. Η ίδια δηλώνει εντυπωσιασμένη γιατί πρόκειται για κείμενο που σφράγισε την εικόνα του γιατρού, αναφέρεται στην ηθική άσκηση της ιατρικής, αναδεικνύει τον σεβασμό και την απεριόριστη εκτίμηση του συγγραφέα στο πρόσωπο των δασκάλων του ενώ παράλληλα δεν απευθύνεται μόνο στους γιατρούς αλλά και σε κάθε άνθρωπο για την ίαση του εαυτού του.
Η συνέχεια ήταν εξίσου δύσκολη τόσο για την ίδια όσο και για τον τραγουδιστή. Η μελοποίηση του όρκου κάθε άλλο παρά εύκολη αποδείχθηκε, σημειώνει, γιατί το κείμενο δεν είναι ποίημα, δεν έχει στίχο και ομοιοκαταληξία και κυρίως δεν έχει ρεφρέν με αποτέλεσμα η μουσική να χτίζεται βήμα - βήμα ενώ οι δυσκολίες για τον τραγουδιστή αφορούσαν στο γεγονός ότι είχε να κάνει με κείμενο στην αρχαία ελληνική γλώσσα. Γι΄ αυτό απαιτήθηκαν ατέλειωτες και εξαντλητικές πρόβες προκειμένου να ολοκληρωθεί ένα έργο, για το οποίο δηλώνει υπερήφανη και συγκινημένη για να αποκαλύψει ότι η ενασχόλησή της με τον Ιπποκράτη τής άλλαξε τη ζωή.
Το τελικό αποτέλεσμα αυτής της τεράστιας δουλειάς είναι ένα όμορφο λυρικό και απαλό τραγούδι διάρκειας 8 λεπτών, με τη Ράνια Τσοχατζή να κάνει ήδη σχέδια για το μέλλον: Ονειρεύεται την ενορχήστρωση του κομματιού, που θα το απογειώσει, όπως η ίδια λέει, και την ηχογράφησή του με στόχο να αποτελέσει γιατί όχι ένα ύμνο, που θα ταυτιστεί με τη Λάρισα, τον δήμο, την Ιατρική Σχολή και τον Ιατρικό σύλλογο, που φέρει το όνομα του Ιπποκράτη.
Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση μαζί της παράλληλα με τον ενθουσιασμό για το έργο ήταν εμφανής και η αγωνία της για τη σημερινή εκδήλωση, όπως άλλωστε κάθε καλλιτέχνης στην πρεμιέρα ενός έργου. Αν και η Ράνια Τσοχατζή, εκπαιδευτικός στα 6ο και 29ο Δημοτικά Σχολεία, έχει εκπαιδευτεί να διαχειρίζεται αυτή την αγωνία εξαιτίας του πολύπλευρου ταλέντου της -εκτός από μουσικός είναι και συγγραφέας έχοντας στο ενεργητικό της δύο βιβλία με μουσική για παιδιά και δύο βιβλία για ζωγραφική.
Από τον χώρο της εκπαίδευσης και της μουσικής και το υστερόγραφο αυτής της συνάντησης με τη Λαρισαία καλλιτέχνη: υπενθυμίζει ότι η πρώτη της δουλειά ήταν ένας ύμνος για τη Μελίνα Μερκούρη όταν υπηρετούσε στο 17ο Δημοτικό Σχολείο, που ήταν ενταγμένο στο «πιλοτικό πρόγραμμα Μελίνα». Ήταν ένας ύμνος που άνοιγε και έκλεινε τις συναντήσεις των εκπροσώπων των σχολείων του προγράμματος στην Αθήνα.
Του Δημ. Κατσανάκη
