Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη
«Από τη μία πλευρά βρίσκεται κάτω από την πίεση των θεσμών και των εταίρων, οι οποίοι ζητούν επίμονα μεταρρυθμίσεις, και από την άλλη μιας απεγνωσμένης προσπάθειας για την επιτυχή έκβαση των διαπραγματεύσεων, σύμφωνα και με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις προς τον ελληνικό λαό. Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί με αγωνία αλλά και με δυσπιστία την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων και ο φόβος για ένα ατύχημα (χρεοκοπία) είναι ορατός. Αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ουδείς γνωρίζει ποιο θα είναι το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων». Αυτά αναφέρει στην «Ελευθερία» ο κ. Δημήτρης Τσαρδάκης διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Φραγκφούρτης και ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών, μιλώντας για τις τελευταίες εξελίξεις για τη χώρα μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο Δημήτρης Τσαρδάκης παράλληλα σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης Επιστήμες της Αγωγής, Κοινωνιολογία και Φιλοσοφία και ακολούθως έκανε τις μεταπτυχιακές του σπουδές. Αμέσως μετά, στο ίδιο πανεπιστήμιο, έκανε τη διδακτορική του διατριβή στην Κοινωνιολογία της τηλεόρασης, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Gerd Kadelbach και στη συνέχεια πήρε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφίας. Μετά από 16 χρόνια ερευνητικής και διδακτικής υπηρεσίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών (και 43 χρόνια συνολικής εκπαιδευτικής υπηρεσίας), τον Αύγουστο του 2004 συνταξιοδοτήθηκε ως πρωτοβάθμιος καθηγητής πανεπιστημίου. Κατά περιόδους πήρε μέρος σε διάφορα επιστημονικά συνέδρια και δημοσίευσε επιστημονικές εργασίες και επιστημονικά άρθρα σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες.
* Εκτιμάτε ότι η οικονομική κρίση στη χώρα μας έχει δομικά χαρακτηριστικά;
«Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, κατά τη γνώμη μου, έχει δομικά χαρακτηριστικά. Οι χρόνιες αδυναμίες στη λειτουργία των θεσμών, η έλλειψη παραγωγικής μηχανής, η συνεχής αλλαγή του φορολογικού συστήματος, ο διογκωμένος δημόσιος τομέας, η φοροδιαφυγή, ο υπερδανεισμός, είναι τα δομικά χαρακτηριστικά της λειτουργίας του κράτους, τα οποία οδήγησαν στην οικονομική κρίση. Η λεγόμενη «μεσαία τάξη», η οποία αναδύεται, κυρίως μετά τη μεταπολίτευση, επιχειρεί να παρεισφρύσει δυναμικά σε όλους τους χώρους του κρατικού μηχανισμού και, συγχρόνως, να αντλήσει, από την μεριά της, εκείνα τα προνόμια, τα οποία απορρέουν από συγκεκριμένους θεσμικούς ρόλους. Συγχρόνως, ο ιδιωτικός τομέας (έμποροι, επιχειρηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες) διεκδικούν το δικό τους μερίδιο της οικονομικής ανάπτυξης, μέσα από μία στρεβλή και άναρχη διαχείριση των πλεονεκτημάτων της ελεύθερης αγορά».
* Και οι κυβερνητικές επιλογές;
«Από την πλευρά τους οι κυβερνητικές επιλογές και ο κομματικός συνδικαλισμός, χαρακτηρίζονται από μία προσπάθεια χειραγώγησης του ελληνικού λαού και της κοινής γνώμης, προκειμένου ο καθένας από την πλευρά του να καρπωθεί τα ωφέλη και τα προνόμια μιας, κατά τα άλλα, πελατειακής διαχείρισης των πραγμάτων».
* Δηλαδή;
«Το όραμα της οικονομικής ανάπτυξης μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής ευφορίας, βρίσκει την κορύφωσή του κατά τις τελευταίες τρεις τουλάχιστον δεκαετίες. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα επιδίδεται, αδιακρίτως, σε ένα όργιο παχοχής δανείων και η ελληνική κοινωνία επιδίδεται, επίσης αδιακρίτως, στην υπερκατανάλωση των προσφερόμενων προϊόντων της βιομηχανίας της κουλτούρας. Διαμορφώνονται, έτσι, οι συνθήκες ενός ψευδόκοσμου μιας οικονομικής ευμάρειας, η οποία όμως δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές δυνατότητες μιας χώρας, κατά το μάλλον, γεωργοκτηνοτροφικής και μιας οικονομίας παρασιτικής.
Το σοκ της οικονομικής κρίσης έφερε τα πάνω κάτω. Η παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η λιτότητα, η περικοπή των μισθών και των συντάξεων, το κλείσιμο των επιχειρήσεων, η αύξηση της ανεργίας, όλα αυτά τα αποτελέσματα μαζί, έδωσαν τη χαριστική βολή στην ελληνική κοινωνία».
* Και η νέα κυβέρνηση που προέκυψε μετά τις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου;
«Η νέα κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος».
* Μπορείτε κ. Τσαρδάκη να γίνετε πιο αναλυτικός;
«Από την μία πλευρά βρίσκεται κάτω από την πίεση των θεσμών και των εταίρων, οι οποίοι ζητούν επίμονα μεταρρυθμίσεις, και από την άλλη μιας απεγνωσμένης προσπάθειας για την επιτυχή έκβαση των διαπραγματεύσεων, σύμφωνα και με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις προς τον ελληνικό λαό. Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί με αγωνία αλλά και με δυσπιστία την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων και ο φόβος για ένα ατύχημα (χρεοκοπία) είναι ορατός. Αυτή τη στιγμή που λέγονται αυτά, ουδείς γνωρίζει ποιο θα είναι το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων. Ένα είναι γεγονός: Αν η κυβέρνηση επιθυμεί να παραμείνει η Ελλάδα μέσα στο Ευρώ και μέσα στην Ευρώπη- που είναι και η μόνη επιθυμητή λύση- θα πρέπει να χαμηλώσει λίγο τους τόνους της αντιπαράθεσης με τους θεσμούς και τους εταίρους, προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο ατυχήματος. Αυτό θα ήταν και η ευχή μου».
