Όπως μεταξύ άλλων σημειώνουν οι βουλευτές, «το Πράσινο Ταμείο θεσμικά διαχειρίζεται κονδύλια προοριζόμενα για τη χρηματοδότηση του προγράμματος Life, κονδύλια που προέρχονται από το ΕΣΠΑ κ.ά., τα οποία έχουν πλήρη ανταποδοτικότητα και εισάγουν σχετική υποχρέωση του Πράσινου Ταμείου να διατεθούν μέσω χρηματοδοτικών προγραμμάτων εντός συγκεκριμένων χρονικών πλαισίων (π.χ. εντός της πενταετίας). Τα κονδύλια αυτά όμως ενσωματώνονται υποχρεωτικά στα διαθέσιμα του Ταμείου και ως εκ τούτου υπάγονται στο περιορισμένο ποσό διάθεσης, όπως έχει προαναφερθεί.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα από το 2,5% των ετησίως διαθέσιμων πόρων να χρηματοδοτούνται πόροι για τους οποίους τα κονδύλια είναι ήδη εξασφαλισμένα από τα σχετικά προγράμματα, απομειώνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο ακόμα περισσότερο τα ετησίως διαθέσιμα ποσά του Ταμείου. Οι πόροι αυτοί θα έπρεπε να εξαιρεθούν εν γένει από το περιορισμένο ποσοστό διάθεσης της παρ. 4 του άρθρου 3 του ν. 3889/2010.
Επειδή το Πράσινο Ταμείο αποτελεί τη μοναδική εθνική πηγή χρηματοδότησης του οικολογικού χρέους της χώρας. Επειδή κάθε ευρωπαϊκή χώρα οφείλει να περιλαμβάνει στον εθνικό της προϋπολογισμό πόρους για το περιβάλλον και τη χρηματοδότηση της περιβαλλοντικής της πολιτικής.
Επειδή η χρήση μόνο του 2,5% των διαθέσιμων πόρων του Πράσινου Ταμείου ανά έτος είναι πόρος που υπολείπεται σημαντικά των εθνικών αναγκών για τη χρηματοδότηση έργων και δράσεων περιβαλλοντικής ανάπτυξης, προστασίας και αντιστροφής της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και υποβάθμισης περιοχών της χώρας. Επειδή η χρήση του 2,5% των διαθέσιμων πόρων επιβαρύνεται με οικονομικές υποχρεώσεις που απομειώνουν σημαντικά τους διαθέσιμους για το περιβάλλον πόρους.
Επειδή έχει δημιουργηθεί κατάφωρη αδικία για το Πράσινο Ταμείο, το οποίο αναγκάζεται να καταβάλει φόρο για τόκους που αντιστοιχούν σε κεφάλαια τα οποία, βάσει νόμου, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει. Επειδή η ενίσχυση της ανάπτυξης μέσω της περιβαλλοντικής προστασίας δεν μπορεί να περιορίζεται στη χρήση του 2,5% των διαθεσίμων του Πράσινου Ταμείου.
Επειδή εγείρονται ανησυχίες για τη συνταγματικότητα της ρύθμισης του περιορισμού του ποσοστού διάθεσης στο Πράσινο Ταμείο των πόρων που εισπράττονται από τα πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης αυθαιρέτων, καθώς η θεσμοθέτηση του Πρασίνου Ταμείου και η χρηματοδότηση δράσεων σε περιοχές που έχουν πληγεί από την αυθαίρετη δόμηση αποτελούν ρυθμίσεις καθοριστικής σημασίας, προκειμένου να κριθούν ως συνταγματικά ανεκτές διατάξεις που ρυθμίζουν τα θέματα της αυθαίρετης δόμησης.
Ερωτώνται οι υπουργοί: Προτίθενται να τροποποιήσουν τη ρύθμιση για τον περιορισμό του 2,5%, ώστε να αυξήσουν μεσοπρόθεσμα τους διατιθέμενους πόρους στο Πράσινου Ταμείου; Προτίθενται να προχωρήσουν σε νομοθετική ρύθμιση, ώστε να προβλεφθεί ότι το ποσό που προκύπτει από τη φορολόγηση των τόκων που αντιστοιχούν στο κεφάλαιο του Πράσινου Ταμείου, που είναι κατατεθειμένο στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, να εξαιρείται από το ποσοστό των διαθέσιμων πόρων που προβλέπεται στο άρθρο 3 παρ. 4 εδ. α’ του ν. 3889/2010 (και ο αναλογούν φόρος αποδίδεται κατευθείαν από τα διαθέσιμα και όχι από την ετήσια χρήση);
Προτίθενται να απαλλάξουν τον ετήσιο προϋπολογισμό του Πράσινου Ταμείου από οικονομικά βάρη που μπορούν να χρηματοδοτηθούν από τα διαθέσιμα του Ταμείου (αχρεωστήτως καταβληθέντα, άλλα ποσά κλπ); Σε ποιες ενέργειες θα προβούν ώστε η περιβαλλοντική προστασία και ανάπτυξη να απολαμβάνουν τη χρηματοδότηση που τους αρμόζει βάσει των ευρωπαϊκών και διεθνών υποχρεώσεων της χώρας» καταλήγουν οι βουλευτές.
