Στα Μικρά Θεσσαλικά Τέμπη, στην είσοδο του Πηνειού στη λαρισινή πεδιάδα συγκεντρώθηκαν χθες το πρωί Λαρισαίοι και κάτοικοι της περιοχής για μαθήματα τοπικής ιστορίας, περιήγηση στην περιοχή και ξενάγηση στη γραφική εκκλησία του Αγίου Νικολάου.
«Στόχος του Δήμου Λαρισαίων είναι η ανάδειξη τέτοιων περιοχών φυσικού κάλους που βρίσκονται κοντά στην πόλη», ανέφερε ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Περιβάλλοντος Απόστολος Σουρλατζής, υποδεχόμενος τους επισκέπτες στον προαύλιο χώρο του ιερού ναού.
«Η προστασία του Περιβάλλοντος αποτελεί προτεραιότητα για την Περιφέρεια Θεσσαλίας. Αυτό αποδεικνύεται από έργα και δράσεις συνεργαζόμενοι με όλους τους Δήμους. Γιατί το περιβάλλον είναι το σπίτι όλων μας», δήλωσε μεταξύ άλλων ο αντιπεριφερειάρχης Χρήστος Καλομπάτσιος μεταφέροντας συγχρόνως στην εκδήλωση τον χαιρετισμό του περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κώστα Αγοραστού.
Στην ιστορική αναδρομή της περιοχής αναφέρθηκε ο ιστορικός Σταύρος Γουλούλης, «σε αυτό λοιπόν το μοναδικό πέρασμα, τα Μικρά Τέμπη, στην άκρη του κάμπου βορείως της Λάρισας η Ιστορία έριξε τον σπόρο της. Ονόμασε τον τόπο “Γούνιτσα”. Αλλά λέγει ο κυνικός φιλόσοφος Αντισθένης “Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις”, δηλαδή να βρούμε την ερμηνεία των λέξεων: Το όνομα “Αμυγδαλέα” επίσημο όνομα της κοινότητας, άνωθεν επιβλεβλημένο, άγνωστο πως το ταίριαξαν, πάντως θεώρησαν μη ελληνικό το προϋπάρχον, το “Γούνιτσα”. Το πρώτο έχει διοικητική αξία, το δεύτερο ιστορική. Όταν σε έναν τόπο που θέλει να προβάλλει η τοπική κοινωνία ότι δικαιούται περισσότερης προσοχής, δεν προβάλλεται το όνομα που έρχεται από το βάθος του χρόνου, το “Γούνιτσα”, χάνεται ένα πρώτο δώρο της Ιστορίας σε αυτόν τον τόπο», ανέφερε μεταξύ άλλων.
Το μικρό χωριό, λόγω της θέσης του, έχει γνωρίσει περιόδους ακμής στο παρελθόν. Αυτό οφείλεται στο ποτάμι το οποίο αποτέλεσε πηγή πλούτου, και στο γεγονός ότι ο οικισμός αποτελούσε φυσική οχυρωματική θέση από την κλασική ακόμη εποχή.
Όπως ανέφερε ο συγγραφέας του βιβλίου «Οι μνήμες του παππού Σταμουλάκη Γραμμένου από τη Γούνιτσα» Στάμος Δ. Γραμμένος «βρισκόμαστε σε μια γωνιά της Θεσσαλικής πεδιάδας ή σε μια γουνίτσα όπως τη λένε η ντόπιοι, οπότε κάπως έτσι προκύπτει και η ονομασία του χωριού. Ίσως οι φιλόλογοι μπορούν να μας βοηθήσουν αν είναι τόσο σημαντική η μεταφορά του τόνου». Παράλληλα, ο κ. Γραμμένος πρότεινε να εξεταστεί η επαναφορά του παλιού ιστορικού ονόματος του χωριού. Από Αμυγδαλέα δηλαδή σε Γούνιτσα.
Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου που πραγματοποίησε η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας Σταυρούλα Σδρόλια, υποστήριξε ότι στην περιοχή εντοπίζονται όλες οι εποχές, ενώ τα σπουδαιότερα μνημεία είναι ο ναός του Αγίου Νικολάου και ο ναός του Αγίου Αθανασίου που χρονολογείται ακόμα πιο παλιά. «Στον Άγιο Νικόλαο το σημαντικότερο είναι η θέση στην οποία βρίσκεται. Δίπλα στο ποτάμι, πάνω από μια μεγάλη πηγή που ενώνεται στη συνέχεια με ένα ρέμα. Χτίζοντας την εκκλησία σε αυτό το σημείο δείχνει πόσο θαύμαζαν αυτούς τους τόπους και αναζητούσαν τη θεϊκή τους προστασία. Η εκκλησία χρονολογείται γύρω στο 1800 και είναι τρίκλιτη βασιλική. Στο εσωτερικό της αξίζει να παρατηρήσει κάποιος την εικονογραφία με τη ζωή των πρωτοπλάστων στον παράδεισο», ανέφερε η κ. Σδρόλια.
Χαιρετισμό επίσης απηύθυναν ο πρόεδρος της Κοινότητας Πέτρος Τσιαλέρας, η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ευαγγελία Γκουγκουλιάνα, ενώ παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Λάρισας Δημήτρης Τάχος, ο αντιδήμαρχος Οικονομικών Θάνος Αδαμόπουλος, δημοτικοί σύμβουλοι.
Η εκδήλωση την οποία συνδιοργάνωσαν η Αντιδημαρχία Περιβάλλοντος και η ΔΕΥΑΛ σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας, την Τοπική Κοινότητα Αμυγδαλέας και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αμυγδαλέας – συνοικισμού Αμυγδαλέας, «Γούνιτσα» ολοκληρώθηκε με γεύμα και μουσική.
Ζωή Παρμάκη
