12 Οκτωβρίου 1944. Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό Πέμπτης, όταν οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να χτυπούν χαρμόσυνα, καλώντας τους Αθηναίους να ξεχυθούν στους δρόμους και να πανηγυρίσουν το τέλος της γερμανικής κατοχής. Τα γερμανικά στρατεύματα αποχωρούν από το κέντρο της πόλης πολύ νωρίς το πρωί, έχοντας υποστείλει πρώτα από την Ακρόπολη το απεχθές σύμβολο του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού κράτους, τη σημαία με τη σβάστικα. Η υποστολή της ναζιστικής σημαίας θα αναδειχθεί στο συμβολικό χρονικό σημείο της Απελευθέρωσης. Όμως η πραγματική αποχώρηση των Γερμανών από την Αθήνα θα γίνει την επόμενη μέρα την ίδια ώρα που χιλιάδες, Αθηναίοι, πάσης ηλικίας, θα κατακλύσουν ασφυκτικά όλη την Ομόνοια, την Σταδίου, την Πανεπιστημίου και το Σύνταγμα, ζητωκραυγάζοντας, τραγουδώντας, φωνάζοντας, κλαίγοντας και γελώντας εορτάζοντας την απελευθέρωση. «Φεύγουνε - Φεύγουνε!». Ναι, έφευγαν! Αυτή η χαρμόσυνη είδηση ακουγόταν παντού από διαβάτες, μπαλκόνια και παράθυρα ορθάνοιχτα! Ο λαός ξαναζούσε φωναχτά, με νικητήριες κραυγές και τραγούδια, την ενότητα, τη βουβή των πρώτων ημερών της κατοχής. Η χαρά αυτή και η ενότητα όμως δεν θα διαρκέσουν δυστυχώς πολύ. Ο Σάκης Πεπονής, φοιτητής τότε στο Πολυτεχνείο, ήταν ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίους που έζησε και ανέπνευσε από κοντά τις πρώτες στιγμές ελευθερίας στο κέντρο της Αθήνας. «Μία άλλη μέρα», γράφει, «είχε ξημερώσει για την πρωτεύουσα και το μέλλον διαγράφονταν λαμπρό, αν και η ιστορία διέψευσε πολύ σύντομα τα όνειρα για ένα καλύτερο και ειρηνικό αύριο…».
Οι τελευταίες ημέρες της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα δεν ήταν ειρηνικές και αναίμακτες. Πολιτική των κατακτητών ήταν η καταστροφή όλων των υποδομών της χώρας. Οι 1.625 ημέρες της γερμανικής κατοχής θα ολοκληρωθούν με τον πλέον βάρβαρο τρόπο. Τα γερμανικά στρατεύματα την ώρα της αποχώρησής τους καίνε τα πάντα στο πέρασμά τους. Αδειάζουν καταυλισμούς αποθήκες, ιδρύματα, υπηρεσίες, γραφεία, σχολεία... Οι πρόγονοι της Μέρκελ και του Σόιμπλε δεν άφησαν τίποτε όρθιο απ΄ όπου πέρασαν. Καταστρέφουν κυρίως κάθε σημαντική και βιομηχανική υποδομή. Από τα εργοστάσια του Πειραιά έως το αεροδρόμιο Τατοΐου! Την παραμονή της αναχώρησής τους και κατ’ απαίτηση των δωσίλογων συνεργατών τους, είχαν επιτεθεί στην προσφυγική Καισαριανή, που αποτελούσε την πιο μεγάλη εστία της αντιφασιστικής αντίστασης, δολοφονώντας με απαγχονισμό τους αγωνιστές που συνέλαβαν.
Μετά την αποχώρηση των Γερμανών ακολούθησε μια πολύ ταραγμένη περίοδος. Η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, υπό τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, έφθασε στην Αθήνα έξι μέρες αργότερα, στις 18 Οκτωβρίου 1944, και αφού προηγουμένως βεβαιώθηκε ότι ο ΕΛΑΣ τήρησε τη Συμφωνία της Καζέρτας, σύμφωνα με την οποία θα συμμορφωνόταν προς τις διαταγές του Βρετανού αρχιστράτηγου Sir Ronald MacKenzie Scobie (Σκόμπι). Ωστόσο, αυτό ήταν μόνο μία ελπίδα που θα διαψευδόταν 45 μέρες αργότερα με το ξέσπασμα των Δεκεμβριανών. Το τέλος της Κατοχής δεν έφερε την ειρήνη στη χώρα. Διότι δυστυχώς όταν εκλείψουν οι διαφορές με ξένους, τότε έχουμε εμφύλιο! Τα όπλα θα αντηχούσαν ξανά στους δρόμους της πρωτεύουσας, αλλά αυτή τη φορά θα ήταν στραμμένα κατά αδελφών. Ήταν η έναρξη του μεγάλου εμφυλίου σπαραγμού που τόσα δεινά επισώρευσε στην πατρίδα μας.
«Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος», δημιούργημα των ξένων σκοτεινών κέντρων, αλλά και της διχόνοιας των Ελλήνων (αιώνιας κατάρας της φυλής μας), αποτέλεσε την αφορμή για νέες οδυνηρότατες περιπέτειες τα αποτελέσματα των οποίων βιώνουμε ακόμα. «Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος», ήταν άριστα οργανωμένος και σχεδιασμένος με στόχο την εκτροπή από μια ειρηνική πορεία ανασυγκρότησης της χώρας μέσα σε πνεύμα αμοιβαίας κατανόησης και συνεργασίας, αφού μόνο έτσι εξυπηρετούνταν κατά το καλύτερο τρόπο τα ξένα συμφέροντα. Τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα που επέφερε το τέλος του πολέμου, όπως η διάλυση της Συμμαχίας που νίκησε ολοκληρωτικά τις δυνάμεις του Άξονα, η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ και η ένταση-ανταγωνισμός σε γεωπολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο που αναπτύχθηκε ανάμεσα στα δύο κύρια μπλοκ χωρών (το Δυτικό μπλοκ, με ηγέτιδα δύναμη τις Η.Π.Α. και το Ανατολικό μπλοκ με ηγέτιδα δύναμη την Ε.Σ.Σ.Δ.), δεν άφηναν περιθώρια για τήρηση των υποσχέσεων των «συμμάχων χωρών» προς τους λαούς που πρόσφεραν τα πάντα για την παγκόσμια ελευθερία.
Ο Ελληνικός Εμφύλιος θεωρείται διεθνώς ως η πρώτη πράξη του ψυχρού πολέμου στη μεταπολεμική ιστορία και ήταν η πολεμική σύγκρουση με τις μεγαλύτερες απώλειες που γνώρισε η χώρα από το 1830 έως σήμερα, που τελικά τους βόλεψε όλους. Εκτός φυσικά την Ελλάδα που έχασε οριστικά την Κύπρο (Ένωση έταζαν στους Κυπρίους οι Άγγλοι όταν πολεμούσαν εθελοντικώς παρά το πλευρό τους) και την Β. Ήπειρο και μαζί την ευκαιρία να μπει η πατρίδα μας σε τροχιά πραγματικής ανάπτυξης και ευημερίας. Και όλα αυτά, λειτούργησαν και λειτουργούν ακόμα, υπέρ της Τουρκίας και της Αλβανίας (φίλα προσκείμενων προς την ναζιστική Γερμανία) και εσχάτως και των Σκοπίων!
Υ.Γ.: Ένας Γερμανός ηθοποιός, που υποδύεται τον Αδόλφο Χίτλερ, ντύνεται όπως ο δικτάτορας της ναζιστικής Γερμανίας και περιοδεύει εδώ και τέσσερις εβδομάδες σε ολόκληρη τη Γερμανία, όπου κουβεντιάζει με φιλικούς και χαμογελαστούς πολίτες, καθώς προωθεί μια ταινία που αναμένεται στις κινηματογραφικές αίθουσες αυτήν την εβδομάδα. Ο ηθοποιός δηλώνει ότι έχει σοκαριστεί ακριβώς από τη θερμή υποδοχή που του επιφύλαξαν (ως Χίτλερ) οι Γερμανοί! Τα συμπεράσματα δικά σας!
Δρ. Ντίνος Αυγουστή
εκπαιδευτικός στο ΤΕΙ Λάρισας
a.avgoustis@hotmail.com
