Είναι περισσότερο γνωστός σαν δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Μικρά», της πλέον μακροχρόνιας εφημερίδας από τις πολλές που κυκλοφόρησαν στη Λάρισα από την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας το 1881 μέχρι το 1920. Όμως ο «Θρασύς», όπως τον αποκαλούσαν περιπαικτικά οι φίλοι του, ήταν στην ουσία μια πολύπλευρη προσωπικότητα με πλήθος ενδιαφερόντων. Συλλέκτης βιβλίων και τοπικών εφημερίδων, ιεροκήρυκας του θείου λόγου, συχνός «ισοκράτης» στα αναλόγια των ιεροψαλτών, δραστήριος φιλοτελιστής, θεατρόφιλος, αλλά και γλεντζές, «πιπεράτος» ανεκδοτολόγος και ευρηματικός «φαρσέρ». Η παρουσία του στα δρώμενα της αστικής Λάρισας κατά την πρώτη 50ετία ήταν καταλυτική.
Ο Θρασύβουλος Μακρής γεννήθηκε στα Κανάλια Καρδίτσας το 1874 και από μικρό παιδί βρέθηκε στη Λάρισα, όπου ο πατέρας του από τον καιρό της τουρκοκρατίας διατηρούσε χαρτοπωλείο. Αποφοίτησε από το Διδασκαλείο με το δίπλωμα του δασκάλου. Το 1896, παράλληλα με τη διδασκαλική του ιδιότητα, άρχισε την έκδοση της εφημερίδας «Μικρά». Το 1897, όταν καταλήφθηκε προσωρινά η Θεσσαλία από τους Τούρκους, κατέφυγε στην Αθήνα και προσλήφθηκε ως συντάκτης στην εφημερίδα «Σκρίπτ». Επέστρεψε μετά την αποχώρηση των Τούρκων και το 1899 επανεξέδωσε τη «Μικρά». Ασπάσθηκε τις φιλελεύθερες ιδέες του Ελευθερίου Βενιζέλου από την πρώτη στιγμή που γνώρισε τον μεγάλο Κρητικό από κοντά [1].
Απ’ όλες τις ενασχολήσεις του μεγαλύτερη αγάπη έδειξε στη συλλογή και εμπορία γραμματοσήμων. Διατηρούσε μια μεγάλη και σπουδαία συλλογή ελληνικών και ξένων γραμματοσήμων, ζηλευτή ακόμα και από ξένους συλλέκτες. Είχε όμως την ατυχία δύο φορές στη ζωή του να την χάσει ολόκληρη. Η πρώτη ήταν στις 20 Σεπτεμβρίου 1908. Το σπίτι του βρισκόταν στην αρχή της οδού Γρηγορίου Ε’, κοντά στον Άγιο Νικόλαο, όταν τα νερά μιας καταστρεπτικής πλημμύρας κατέκλυσαν ολόκληρο τον Παράσχου μαχαλά (συνοικία Αγ. Νικολάου) και η συλλογή του καταστράφηκε. Ήταν ένα δυνατό χτύπημα, αλλά ξανάρχισε από την αρχή. Η δεύτερη φορά ήταν κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Την περίοδο εκείνη στο Γενί τζαμί στεγαζόταν η Δημοτική Βιβλιοθήκη, διευθυντής της οποίας ήταν ο ίδιος. Κάποια στιγμή ανακάλυψε ότι έλλειπε, μαζί με την σπουδαία νομισματική συλλογή από χρυσά θεσσαλικά νομίσματα που κατείχε η δημαρχία και η πολύτιμη συλλογή γραμματοσήμων του. Οι υπόνοιες στράφηκαν σε Γερμανό αξιωματικό που γνώριζε την ύπαρξη της συλλογής, χωρίς όμως να αποκλείει και το ενδεχόμενο κάποιοι τοπικοί «ελαφροχέρηδες» να θαύμαζαν την οικονομική αξία της.
Με πρωτοβουλία του είχε ιδρυθεί η «Φιλοτελική Ένωσις Λαρίσης», η οποία είχε σκοπό τη διάδοση της συλλεκτικής ιδέας και την αγάπη για το γραμματόσημο. Η Ένωση αριθμούσε 82 γνωστά μέλη της Λαρισαϊκής κοινωνίας, με πλούσιες συλλογές, μεταξύ των οποίων και γυναίκες όπως η δις Λέλα Βασιλείου και η δις Σοφία Πιτιγκού.
Για την ιστορία του γραμματοσήμου στη Λάρισα ο Μακρής έχει γράψει αρκετά ενδιαφέροντα στιγμιότυπα σε εφημερίδες και περιοδικά. Απ’ αυτά θα αναφέρουμε τα πιο ενδιαφέροντα:
—Το 1905 διοικητής του εδρεύοντος στη Λάρισα 1ου Συντάγματος Ιππικού ήταν ο πρίγκιπας Ανδρέας (1882-1944), γιος του βασιλιά Γεωργίου Α’ και της Όλγας και αδελφός του μετέπειτα βασιλιά Κωνσταντίνου, διέμενε δε με την γυναίκα του Αλίκη, που καταγόταν από τον αγγλικό οίκο των Μάουντμπάτεν, στην πολυτελή κατοικία του Κωνσταντίνου Σκαλιώρα, η οποία βρισκόταν στη γωνία των σημερινών οδών Πατρόκλου και Ρούσβελτ. Ο Θρασύβουλος Μακρής είχε την ευκαιρία κάποια στιγμή που τον επισκέφθηκε, να δει τη συλλογή γραμματοσήμων του πρίγκιπα. Όπως αναφέρει ο ίδιος, με ταχυδακτυλουργικό τρόπο του αφήρεσε ένα σπάνιο γραμματόσημο του «Ιουνίου Κράτους», δηλαδή των Ιόνιων Νήσων, εκδόσεως 1859, με την προσωπογραφία της τότε βασίλισσας της Αγγλίας Βικτωρίας. Για να αμβλύνει την παράνομη πράξη του που έκανε στον «συμφιλοτελιστήν πρίγκιπα», του δώρισε μια σειρά από τα γνωστά στους συλλέκτες αναμνηστικά γραμματόσημα οκταγωνικού τύπου τα οποία κυκλοφόρησε η Τουρκία κατά την προσωρινή κατοχή της Θεσσαλίας το 1897-1898. Τα γραμματόσημα αυτά είναι πέντε, έχουν όλα την ίδια παράσταση αλλά διαφορετικό χρωματισμό, ανάλογα με την τιμή πώλησης. Φέρουν στο μέσον άποψη της μεγάλης λίθινης πολύτοξης γέφυρας του Πηνειού και στο βάθος τον μεγαλοπρεπή Όλυμπο, γύρω δε από την εικόνα υπάρχει κείμενο στην παλιά οθωμανική γραφή, το οποίο περιέχει εγκώμια υπέρ των γενναίων στρατευμάτων του «γαληνοτάτου» σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β’.
—Το 1887 ο γυμνασιάρχης του Γυμνασίου Λαρίσσης Ελευθέριος Κούσης, ένας σπουδαίος και μορφωμένος ελληνιστής, αλλά και ένας εξ ίσου δεινός φιλοτελιστής, πάντρεψε την κόρη του Ελένη στη Πάτρα και σαν προίκα έδωσε την πλουσιότατη συλλογή γραμματοσήμων που διέθετε. Ο κτηνίατρος γαμπρός του την πούλησε σε Φιλοτελικό Οίκο των Παρισίων αντί του ποσού των 35.000 χρυσών φράγκων, ποσό τεράστιο για την εποχή εκείνη.
—Ο Αθανάσιος Μανωλάκης, γραμματέας της δημαρχίας στα πρώτα μεταπελευθερωτικά χρόνια και διευθυντής της εβδομαδιαίας πολιτικοσατυρικής εφημερίδας «Κόρακας», η οποία πρωτοκυκλοφόρησε στις 20 Ιουλίου 1882, κάποια στιγμή δανείσθηκε τη συλλογή γραμματοσήμων του φίλου του ξενοδόχου και πολιτευτή Χρήστου Βαμβακά [2], την οποία όμως κατακράτησε για μεγάλο διάστημα. Επειδή έπειτα από επανειλημμένες οχλήσεις του Βαμβακά για την επιστροφή της συλλογής ο Μανωλάκης δεν υπάκουσε, αναγκάσθηκε να τον καλέσει σε μονομαχία. Τελικά η μονομαχία δεν έγινε γιατί ο Μανωλάκης, καθώς ήταν αδαής στη χρήση όπλων, φοβήθηκε και αναγκάσθηκε να επιστρέψει ταπεινωμένος την ξένη συλλογή γραμματοσήμων».
[1]. Εκτεταμένη βιογραφία του στο: Παπαθεοδώρου Νικόλαος. Ιχνηλατώντας την παλιά Λάρισα-Β’, Το Ημερολόγιο της Αγγελικής Θρασύβ. Μακρή. Λάρισα (2018) σελ. 39-46.
[2]. Γρηγορίου Αλέξανδρος, Βαμβακάς Χρήστος (1840-1906). Ο πρώτος «Ευρωπαίος» ξενοδόχος της Λάρισας, εφ. «Ελευθερία», Λάρισα, φύλλο της 30ής Νοεμβρίου 2014.
