Από τον Ντίνο Ζήσου
Το Δράμα της Συρίας πήρε νέα τροπή. Οι Ρωσικές ένοπλες δυνάμεις επιστρέφουν στην Συρία για να υπερασπιστούν το καθεστώς Άσσαντ. Έτσι στην πολύπαθη αυτή χώρα εισέρχεται άλλη μία παράμετρος βίας για να στηρίξει αυτή τη φορά τον Άσσαντ και να πολεμήσει το Ισλαμικό Κράτος, με την ανοχή τώρα των Αμερικανών που βλέπουν την Ρωσία ως εν δυνάμει σύμμαχο στον πόλεμο αυτό. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει καταγγελία της δράσης αυτής δείχνει την ανοχή του Δυτικού κόσμου, αφού πρόκειται περί συμμάχου στην μάχη εναντίον του Τζιχαντισμού. Οι ΗΠΑ επιθυμούν έντονα την συμμετοχή της Ρωσίας και του Ιράν για να λυθεί το ζήτημα της Συρίας όμως η λύση είναι μακριά.
Ο λόγος που όλα αυτά συμβαίνουν είναι ότι ο Άσσαντ τις τελευταίες εβδομάδες υπέστη σειρά από ήττες και τώρα ελέγχει μόνο το 35% του εδάφους της Συρίας. Το Χαλέπι, η μεγαλύτερη πόλη της Συρίας είναι σχεδόν περικυκλωμένο, οι Κούρδοι έχουν καταλάβει μεγάλο μέρος της Βόρειας Συρίας που συνορεύει με την Τουρκία, η Αλ-Νούσρα κερδίζει έδαφος και το Ισλαμικό Κράτος πολιορκεί την Δαμασκό η οποία έχει τεράστια ιδεολογική σημασία αφού υπήρξε μαζί με την Βαγδάτη και την Σαμάρα, μία από τις τρείς ιστορικές πρωτεύουσες του Χαλιφάτου. Η κατάληψη της Δαμασκού θα είχε τεράστια συμβολική σημασία για όλους τους οπαδούς του Ισλαμικού Κράτους αλλά καί όλους τούς Σουνίτες μουσουλμάνους.
Χωρίς βοήθεια ο Άσσαντ ο οποίος πολέμησε σκληρά για τέσσερα χρόνια, θα πέσει μέχρι το τέλος του έτους.
Αυτό θα ανεβάσει κι’ άλλο το επίπεδο βίας αφού τότε θα ακολουθήσει σφαγή των Αλεβιτών που είναι οι υποστηρικτές του Άσσαντ και οι άλλες μειονότητες όπως οι προ-Ισραηλινοί Δρούσοι ,Χριστιανοί και οι διάφορες εκφράσεις Σουνιτών και Σιιτών θα στραφούν η μία εναντίον της άλλης σε επίπεδο πλέον όχι περιοχής αλλά κοινότητας.
Η φωτιά που άναψε η Αραβική Άνοιξη το 2010 διέλυσε την Λιβύη και έβαλε φωτιά στην Συρία είναι η γενεσιουργός αιτία της προσφυγιάς. Η ιδέα ότι η Δημοκρατία θα ήταν το πολίτευμα πού έπρεπε στην σημερινή Συρία ήταν περισσότερο από ηλίθια, ήταν λάθος. Ο Σιιτικός άξονας Τεχεράνης-Δαμασκού-Βηρυτού, τον οποίο η Δύση θέλησε να διαλύσει, τώρα τον επιθυμεί για σύμμαχο, είναι όμως αρκετά αργά. Η διάλυση της Συρίας θα καταστήσει ,το οξύ προσφυγικό πρόβλημα που εμφανίζεται τώρα στην Ευρώπη, άλυτο.
Ο εμφύλιος θα επεκταθεί στον Λίβανο όπου εκατομμύρια Σύροι πρόσφυγες είναι ήδη συσσωρευμένοι εκεί και φυσικά η σύγκρουση Σιιτών καί Σουνιτών στο Ιράκ θα συνεχιστεί. Η Τουρκία έχει από 2,5-4 εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες που βρήκε την ευκαιρία τώρα να τους τροφοδοτεί προς την Δύση με το αζημίωτο.
Εάν η σύγκρουση μεταφερθεί και στον Λίβανο, τότε η καταιγίδα που έρχεται θα γίνει τυφώνας. Ακόμη περισσότερο θα δημιουργηθεί ένα κύμα προσφύγων πολλαπλάσιο του παρόντος που η Τουρκία και ο Λίβανος θα διευκολύνουν στην έξοδο του προς την Ευρώπη, με πρώτο σταθμό την Ελλάδα. Το κύμα αυτό συνδυαζόμενο με το Λιβυκό κύμα θα δοκιμάσει βίαια την κοινωνική συνοχή της Ελλάδας ,της Ιταλίας και των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών του Νότου. Η κλιμάκωση των εχθροπραξιών σε Συρία και Ιράκ έχει οδηγήσει τους τελευταίους μήνες σε σημαντική αύξηση του κύματος των προσφύγων και μεταναστών προς την Ελλάδα και την Ε.Ε. Ανησυχία προκαλεί προς τις αρμόδιες αρχές το ενδεχόμενο να έχουν εισέλθει τζιχαντιστές στη Χώρα μας υποδυόμενοι τους πρόσφυγες. Η εφημερίδα «Daily Telrgrapf » έχει γράψει ότι στο τελευταίο διάστημα έχουν περάσει στη Χώρα μας μαζί με τους πρόσφυγες 4.000 τζιχαντιστές οι οποίοι έχουν κατευθυνθεί σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το ότι η χωρητικότητα της χώρας μας σε πρόσφυγες ήδη έχει φτάσει στα όρια της, ο ιδεοκρατικός στρουθοκαμηλισμός της Κυβέρνησης επωάζει πολιτικοκοινωνικές συνθήκες που θα είναι πρωτόγνωρες.
Όμως και όλη η Ευρώπη κρύβεται από το πρόβλημα για να μήν δυσαρεστήσει την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ και στερηθεί των δολαρίων τους. Η μόνη λύση είναι η ειρήνευση αλλά αυτή η επιλογή ούτε κάν εξετάζεται.
Η Ευρώπη αυτή την στιγμή, αν και σπασμωδικά και με αντιδράσεις, απορροφά πρόσφυγες και μπορεί να απορροφήσει έως δύο εκατομμύρια. Μετά; Τι; Η Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ μας ενημερώνει ότι 25 εκατομμύρια πρόσφυγές και οικονομικοί μετανάστες θα κινηθούν προς την Ευρώπη από την Ασία την επόμενη δεκαετία. Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν οι δεκάδες εκατομμύρια Βορειοαφρικανοί που κινούνται προς την Ευρώπη.
Η λύση δεν είναι ορατή. Οι εμφύλιοι πόλεμοι τελειώνουν όταν επέλθει πλήρης εξάντληση. Τέτοια εξέλιξη δεν φαίνεται ακόμη ιδιαίτερα αφού η πολυμερής αυτή σύγκρουση τροφοδοτείται από εξωτερικές δυνάμεις.
Σε αυτή την κατάσταση η θέση της Ελλάδας είναι δεινή. Η Τουρκία επωφελήθηκε από την ιδεοκρατούμενη παράλυση της προηγούμενης Κυβέρνηση που, με μηδενική αντιληπτικότητα, περίπου προσέγγισε το θέμα ως φιλανθρωπικό ζήτημα ,αντί να κατανοήσει άμεσα τις τεράστιες Γεωπολιτικές και Γεωστρατηγικές του διαστάσεις εγκαίρως να κάνει το πρόβλημα Ευρωπαϊκό, και χωρίς να αντιληφθεί την καίρια υπαρξιακή απειλή για την χώρα ,η οποία είναι εξόφθαλμη.
Οι Τούρκοι έχουν επιλέξει συγκεκριμένα ελληνικά νησιά που μεθοδικά τα τροφοδοτούν με τους πρόσφυγες , αυξάνοντας σταδιακά τον αριθμό τους. Μια ματιά στο χάρτη εύκολα αποκαλύπτεται το σχέδιο. Ο Τουρκικός χειρισμός του προσφυγικού είναι συνδεδεμένος με την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας του Αιγαίου.
Αν αντί για 10.000 οι πρόσφυγες στην Μυτιλήνη γίνουν αύριο 50.000 τότε οι Τούρκοι δεν θα χρειαστεί να κάνουν στρατιωτική προσπάθεια για να καταλάβουν το νησί. Θα το έχει ήδη καταλάβει το Ισλάμ.
Ας διαμορφώσουμε κάποτε μία καθαρή εθνική πολιτική χωρίς κομματικές στρεβλώσεις. Σε λίγο θα είναι πολύ αργά, και όχι φυσικά με εκείνη τη γραφική Τασία και κάθε Τασία από τις πολλές που διαθέτει και η σημερινή κυβέρνηση και εννοώ φυσικά νοοτροπίες κατεστημένες.
