Από τον Κώστα Γιαννούλα
Με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και αφού προηγουμένως εξηγήσω το γιατί, θα ήθελα απευθυνόμενος στη Δημοτική Αρχή να κάνω την παρακάτω πρόταση.
Κατά τη διάρκεια και λίγο μετά τη θητεία μου ως προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λαρισαίων και συγκεκριμένα από το 2007 ως το 2011 λειτούργησε στο Δήμο μας το μαθητικό δημοτικό συμβούλιο, ένας θεσμός πολλαπλά χρήσιμος για ευνόητους λόγους, το οποίο αποτελούσε, τρόπον τινά, απομίμηση της Βουλής των εφήβων.
Την ιδέα τη συνέλαβαν και τη στήριξαν στην υλοποίησή της καθηγητές ευαίσθητοι σε θέματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης με τον εκπρόσωπό τους στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ ο Δήμος Λαρισαίων δια του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου στήριζε την όλη προσπάθεια μ’ οποιοδήποτε μέσο και τρόπο μπορούσε.
Το συμβούλιο αυτό προέκυπτε κάθε χρόνο ύστερα από διαγωνισμό σε θέμα έκθεσης σχετικό με προβλήματα του Δήμου και προτάσεις για αντιμετώπισή τους, όπως π.χ. για το κυκλοφοριακό της πόλης, το πράσινο, την αξιοποίηση του Πηνειού, την καθαριότητα και άλλα, ενώ οι καλύτερες εκθέσεις έδιναν το εισιτήριο στους μαθητές για την απόκτηση της ιδιότητας του Δημοτικού Συμβούλου.
Ο διαγωνισμός αυτός διενεργούνταν με ευθύνη εθελοντών καθηγητών κάθε χρόνο λίγο πριν ή και λίγο μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων μεταξύ όποιων μαθητών Γυμνασίων και Λυκείων του Δήμου επιθυμούσαν να συμμετέχουν σ’ αυτόν, ενώ ο αριθμός των επιτυχόντων ήταν ίσος με τον αριθμό των Δημοτικών Συμβούλων.
Οι επιτυχόντες, μια συγκεκριμένη μέρα λίγο πριν ή λίγο μετά το Πάσχα, συνέρχονταν και συνεδρίαζαν απ’ το πρωί ως το μεσημέρι στην αίθουσα της ΔΕΥΑΛ, ενημερώνονταν απ’ τους αντιδημάρχους για θέματα, που τους ενδιέφεραν, και στη συνέχεια με τη βοήθεια καθηγητών ευαίσθητων σε θέματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης χωρίζονταν σε ομάδες. Κάθε μία απ’ αυτές, ξεχωριστά κατόπιν, ετοίμαζε την εισήγησή της σε επί μέρους θέματα, τις οποίες εκπρόσωποί τους παρουσίαζαν στην απογευματινή πανηγυρική συνεδρίαση στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, με παρόντα τον Δήμαρχο, τους αντιδημάρχους και όλο το δημοτικό συμβούλιο και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Με συντονιστή τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου εκτός των εκπροσώπων τους, μπορούσαν να ζητήσουν το λόγο και να τοποθετηθούν, ν’ ασκήσουν κριτική, να κάνουν προτάσεις ή να θέσουν ερωτήματα και όλοι οι άλλοι μαθητές – δημοτικοί σύμβουλοι, ενώ ο Δήμαρχος έκλεινε τη συνεδρίαση δίνοντας προηγουμένως απαντήσεις και διευκρινίσεις σ’ όλα τα ερωτήματα και άλλα θέματα που είχαν τεθεί κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης.
Τα πρακτικά των συνεδριάσεων αυτών εκδίδονταν σε CD και μοιράζονταν, κατόπιν, στους ενδιαφερομένους, οι οποίοι από ένα χρονικό σημείο και μετά άρχισαν να επιλέγουν αυτοί το θέμα του διαγωνισμού για την επόμενη χρονιά.
Δυστυχώς, ο θεσμός αυτός τα τελευταία χρόνια ατόνησε και τελικά σταμάτησε. Μήπως πρέπει με πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής και σε συνεργασία με τη Δ/νση της Β’/βάθμιας Εκπ/σης να αναβιώσει και πάλι, μια που συνεχίζουμε να μιλάμε για ένα σχολείο ανοικτό στην κοινωνία;
