Σαν να λέμε δηλαδή: η Αλέκα ανήκει στη γενιά των 700 ευρώ! Διότι έτσι βγαίνει. Άμα διαιρέσει κανείς τα 10 και κάτι ψιλά χιλιάδες ευρώ που παρουσιάζει ως ετήσιο εισόδημα η γραμματέας του ΚΚΕ, διά δώδεκα μήνες, πάνω-κάτω το μηνιαίο εισόδημα είναι τόσο. Για να μη μιλήσουμε για τις τραπεζικές της καταθέσεις, που ανέρχονται σε καμιά 500αριά ευρώ. Και συνταξιούχος του ΟΓΑ - που λέει ο λόγος - περισσότερες καταθέσεις έχει στην Τράπεζα. Με τέτοια λιτότητα, να θυμηθεί ο Καραμανλής το χειμώνα να την εντάξει μαζί με τους άλλους έχοντες ανάγκη για να πάρει το επίδομα θέρμανσης.
Ο Αλαβάνος, πάλι, ανήκει στη γενιά των 700 χιλιάδων ευρώ! Και λίγα λένε. Τι κινητά κι ακίνητα και βίλες κι αυτοκίνητα είναι αυτά που διαθέτει; (!) Χώρια τα μετρητά. Χώρια οι μετοχές.
Εμ, με τέτοια οικονομική επιφάνεια είναι εύκολο να κάνει κανείς τον προστάτη και τον υπέρμαχο των λαϊκών δικαιωμάτων. Άσχετο που η δική του καθημερινότητα αντικρούει από μόνη της την πραγματικότητα που υποστηρίζει. Πάντως, χάρισε και 20 χιλιάδες ευρώ σε ένα σύλλογο και ένα αυτοκίνητο στο Σύλλογο Ρακοσυλλεκτών;(!) Καλά το άκουσα! Διότι, άμα είσαι ρακοσυλλέκτης και δεν έχεις ένα αυτοκίνητο να κάνεις τη δουλειά σου, είναι πρόβλημα. Καθότι όλα τα υπόλοιπα προβλήματα τα έχεις λυμένα! Μακράν ο πλουσιότερος και ο φιλολαϊκότερος!
Αμ ο Καρατζαφέρης; «Απ’ το ΛΑΟ με το ΛΑΟ και για το ΛΑΟ»; Μπορεί να μην έχει τα εισοδήματα και τις καταθέσεις του Αλαβάνου - παρουσιάζει πολύ λίγα έσοδα -, αλλά έχει σπαρμένα σπίτια και οικόπεδα σε όλη την Ελλάδα. Και καλά τα ως άνω ακίνητα, είναι όντως... «ακίνητα»; Δεν του προσδίδουν κανένα έσοδο; Γιατί από τα έσοδα που παρουσιάζει και είναι χαμηλά, δεν δικαιολογούνται.
Και φθάνουμε στους... μεγάλους. Εννοώ τους αρχηγούς των μεγάλων κομμάτων. Τον Κ. Καραμανλή και τον Γ. Παπανδρέου. «Άλλοι αναξιοπαθούντες αυτοί! Να εγγραφούν σε κάνα σύλλογο απόρων, σε τίποτα εκκλησιαστικά συσσίτια, να τη βγάζουν οι άνθρωποι, γιατί με τα έσοδα που παρουσιάζουν και τα περιουσιακά στοιχεία που έχουν είναι για λύπηση οι κακόμοιροι . Ευτυχώς! Ευτυχώς που φέτος είχαμε «τρανταχτές» αυξήσεις στους μισθούς, κάτι 4% και τέτοια, και ευτυχώς που γίνεται κουβέντα να αυξηθούν οι μισθοί των εθνοπατέρων - να... παρασυρθούν, σου λέει, γιατί έτσι γίνεται από εκείνους των δικαστικών -, να μπορέσουν οι καημένοι να σταθούν στα πόδια τους.
Κάθε χρόνο, λοιπόν, που δίνεται στη δημοσιότητα το «πόθεν έσχες» των πολιτικών αρχηγών και των λοιπών πολιτικών, αυτή την κουβέντα κάνουμε, καθότι οι περισσότεροι είναι μια χαρά τακτοποιημένοι, που λέει ο λόγος.
Τώρα, βέβαια, θα μου πείτε, είναι κακό που οι άνθρωποι έχουν κάνει τα κουμάντα τους ή που βρήκαν και πέντε φράγκα να κληρονομήσουν; Κακό δεν είναι, βέβαια. Αλλά κομματάκι ειρωνικό είναι οπωσδήποτε. Και όσο τα πράγματα σφίγγουν για τον κοσμάκη, τόσο ειρωνικότερο γίνεται.
Διότι, αν το καλοσκεφτούμε, καλούνται να επιλύσουν τα προβλήματα του μικρομεσαίου, του μικροταλαίπωρου, του μισθοσυντήρητου, του χαμηλοσυνταξιούχου και να δείξουν και τη σχετική κατανόηση, άνθρωποι οι οποίοι: έχουν μια οικονομική ευμάρεια, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις είναι... ευμάρεια όμως (!), και άνθρωποι που ενδεχομένως δεν έχουν δουλέψει στη ζωή τους, δεν έχουν κολλήσει ένα ένσημο, που λέει ο λόγος. Τότε δε που έβαλαν μπροστά και το «ασυμβίβαστο», είχαν αποφασίσει συνειδητά να δημιουργούν άνεργους πολιτικούς, με τη... βούλα. Μετά το ξανασκέφτηκαν, πρόσφατα δηλαδή, και το άλλαξαν. Αλλά, όπως και να ’χει, επειδή πλέον το ηλικιακό όριο εισαγωγής στην πολιτική έχει κατέβει σημαντικά, από τις νέες γενιές πολιτικών οι περισσότεροι δεν προλαβαίνουν και να εργαστούν κιόλας.
Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι κάθε που βγαίνει το «πόθεν έσχες» των πολιτικών αρχηγών και λοιπών, δημιουργείται έτσι ένα κλίμα («στραβό» να το πω;) και, άμα και οι γενικότερες συγκυρίες, όπως τώρα ας πούμε, δεν είναι καλές, τότε η γκρίνια μεγαλώνει. ...Του χρόνου πάλι...
