Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, είναι μεγάλη η πιθανότητα αύξησης της αποχής σε επίπεδα που θα είναι μεγαλύτερα από κάθε άλλη φορά. Οι πολίτες νιώθοντας μια απέχθεια για την ενασχόληση με τα κοινά, θεωρούν ότι οι πολιτικές εξελίξεις δεν τους αφορούν προτιμώντας έτσι, αντί για τη συμμετοχή τους στις ευρωεκλογές να αφιερώσουν την Κυριακή της 7ης Ιουνίου σε κάποια άλλη δραστηριότητα.
Δύο είναι τα κύρια αίτια αυτής της στάσης των πολιτών:
Πρώτον, κανένας δεν φρόντισε να τους ενημερώσει για τη θεσμική λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις αρμοδιότητες των οργάνων της, τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις μέσα σ’ αυτά τα όργανα και σε ποιο βαθμό αυτές οι αποφάσεις επηρεάζουν τον τρόπο ζωής τους. Έτσι, οι πολίτες, αγνοώντας ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφασίζει για τα 2/3 των θεμάτων που αφορούν στην καθημερινότητά τους, βλέπουν την Ευρωπαϊκή Ενωση ως κάτι απόμακρο χωρίς να αισθάνονται ότι η ψήφος τους μπορεί να έχει γι’ αυτούς κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα.
Δεύτερον, παρά τη σπουδή του Πρωθυπουργού να κλείσει τη Βουλή με το πρόσχημα ότι πρέπει στην προεκλογική περίοδο να τερματιστεί η συζήτηση περί σκανδάλων και να αναβαθμιστεί ο πολιτικός λόγος, παρατηρούμε το ακριβώς αντίθετο. Τα δύο κόμματα εξουσίας έχοντας παντελή απουσία επιχειρημάτων και προτάσεων αλλά και έργου που να αφορά στο Ευρωκοινοβούλιο επιδίδονται σε μία ατέρμονη σκανδαλολογία επιχειρώντας να μετατρέψουν το σώμα των εκλογέων σε σώμα ενόρκων, με προφανή στόχο την πόλωση προκειμένου να συσπειρώσουν το κομματικό τους ακροατήριο.
Η πρακτική αυτή των δύο πυλώνων του δικομματισμού επιτείνει ακόμη περισσότερο την αποστροφή των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων, έναντι της πολιτικής διαδικασίας και πράξης, καθόσον αυτοί θα επιθυμούσαν ο πολιτικός λόγος να αναφέρεται σε ζητήματα που τους αφορούν πραγματικά, όπως η ανεργία, η φτώχεια, η προστασία του περιβάλλοντος, η λειτουργία των κοινωνικών δομών. Δυστυχώς όμως αντί να ασχολούνται με τα ζητήματα αυτά τα δύο κόμματα εξουσίας προτάσσουν ανούσια διλήμματα του τύπου «Καραμανλής ή χάος» από τη μια πλευρά και «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» από την άλλη, αγνοώντας επιδεικτικά τις ανησυχίες και τα ουσιαστικά προβλήματα των πολιτών.
Ο ΛΑ.Ο.Σ., από την αρχή της προεκλογικής περιόδου δεν ακολούθησε τη λογική των σκανδάλων και τον κατήφορο της πολιτικής αντιπαράθεσης που ακολουθούν τα υπόλοιπα κόμματα. Αντίθετα προτίμησε να προβάλλει το πολυσχιδές έργο του στην προηγούμενη Ευρωβουλή και να προτάξει σημαντικά προς συζήτηση θέματα όπως είναι, η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, η αγροτική πολιτική της Ε.Ε. αλλά και άλλα ζητήματα που πραγματικά θα έπρεπε να είναι στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Για τον ΛΑ.Ο.Σ. δεν αρκεί μόνο η ψήφος διαμαρτυρίας, αλλά καταθέτοντας την πολιτική του πλατφόρμα, καλεί τους πολίτες να ψηφίσουν με πλήρη συνείδηση προκειμένου να αντιπροσωπευθούν όσο το δυνατόν καλύτερα στην αυριανή Ευρωβουλή. Ιδιαίτερα, η μαζική προσέλευση και ψήφος των αγροτών είναι εξόχως κρίσιμη διότι το Ευρωκοινοβούλιο που θα προκύψει θα διαχειριστεί την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής μετά το 2013 καθώς και το νέο καθεστώς ενισχύσεων που συνδέεται άμεσα με το αγροτικό εισόδημα.
