«Τρομάζουν» τα επιτελεία, κατ’ αρχήν των δύο εταίρων του δικομματισμού, από τις υψηλές τάσεις αποχής των ψηφοφόρων, όπως αυτές καταγράφονται σε όλες τις δημοσκοπήσεις (παραλλήλως δε τροφοδοτούνται ακόμη και από ορισμένα ΜΜΕ, είτε έντυπα, είτε ηλεκτρονικά, τα οποία «εισηγούνται» την τουριστική αξιοποίηση του τριημέρου του Αγίου Πνεύματος, αντί της προελεύσεως στις κάλπες) αλλά και τα (δημοσκοπικά) υψηλά ποσοστά, τα οποία (φαίνεται πως) μπορεί να εισπράξει το νεοπαγές κόμμα των Οικολόγων – Πρασίνων.
Όμως, αυτός ο τρόμος δεν υπάρχει μόνο στα επιτελεία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σ’ αυτά του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς (με βάση τις δημοσκοπήσεις και δη μια εβδομάδα πριν τις κάλπες) εκφράζονται σοβαρές υποψίες ότι τα δύο αυτά κόμματα μπορεί να χάσουν ακόμη και την τρίτη θέση (την οποία διεκδικούν το καθένα για λογαριασμό του, έχοντας αποδυθεί, άλλωστε, και σ’ ένα άτυπο μεταξύ τους «πόλεμο») την οποία ενδεχομένως καταλάβουν οι «άγνωστοι» Οικολόγοι.
«ΚΡΑΤΟΥΝ ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΑ»
Δεν είναι δε τυχαίο ότι εκτός από τα τηλεοπτικά σποτ, που «προπαγανδίζουν» την ανάγκη προσελεύσεως στις κάλπες, τα πολιτικά κόμματα (σε διαφορετικούς τόνους και με διαφορετικούς κομματικούς υπολογισμούς το καθένα) επιμένουν να καλούν τους ψηφοφόρους να εκφρασθούν στην κάλπη της 7ης Ιουνίου, αν και το πράττουν (βασικά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ) με τρόπο, ο οποίος μάλλον απωθεί, παρά ελκύει.
Ναι μεν τονίζουν πως θα πρέπει ο πολίτης να ασκήσει το ύψιστο δικαίωμα του εκλέγειν, πλην, όμως και προκειμένου να συσπειρώσουν τις αποσυσπειρωμένες (ιδιαίτερα αυτήν της ΝΔ) κομματικές τους βάσεις, επιμένουν στην τακτική της πολώσεως και της οξύτητας, κυρίως δε επιμένουν στις αλληλοκατηγορίες για το ποιος εκ των δύο, το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ, είναι εκείνος που, με ευθύνη, θα μπορέσει να διαχειρισθεί καλύτερα την οικονομική κρίση που μαστίζει τον τόπο.
Ωστόσο, επί της ουσίας, πέραν των ρητορικών διακηρύξεών τους, για την αναγκαιότητα εξόδου από την κρίση, «κρατούν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα», δηλαδή δεν μας λένε τον τρόπο (και αν αυτός θα πλήξει, δυστυχώς ως είθισται, τις λαϊκές τάξεις) εξόδου από την οικονομική κρίση.
Κρατούν δε «κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα» (όπως έλεγε το παλαιό τραγούδι του Δήμου Μούτση με τη Σωτηρία Μπέλλου) καθώς γνωρίζουν τα όσα επαχθή για τους εργαζομένους και τις λαϊκές τάξεις περιλαμβάνει η γνωστοποιηθείσα έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία, εκτός των άλλων, αναιρεί και τη στόχευση της γνωστής τηλεοπτικής καμπάνιας της ΝΔ με τα «παπαγαλάκια», καθώς δυστυχώς ουσιαστικά τα επιβεβαιώνει!!!
ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ
Είναι, εξάλλου, προφανές ότι ο επικίνδυνος και αρρωστημένος συνδυασμός της άκρατης πολώσεως και των καταγγελλομένων κρουσμάτων διαφθοράς στο δημόσιο βίο (φυσικά δε και της συνεπακόλουθης ατιμωρησίας των, ενδεχομένως εμπλακέντων σ’ αυτά, πολιτικών προσώπων – παρά τους κλαυθμούς και τους οδυρμούς και τις διακηρύξεις περί αλλαγής του νόμου περί ευθύνης υπουργών) απωθούν τους πολίτες.
Και σχεδόν σε όλες τις δημοσκοπήσεις αποτυπώνεται ένα εξαιρετικά χαμηλό ενδιαφέρον των ψηφοφόρων για την αναμέτρηση των ευρωεκλογών, καταγράφεται χαμηλή συσπείρωση των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, κυρίως της ΝΔ, ενδιαφέρον δε για την εκλογική διαδικασία εκφράζει μόλις το 57%.
Το κλίμα απαξιώσεως τόσο της πολιτικής και των πολιτικών, όσο και της εκλογικής διαδικασίας, τροφοδοτείται και από τις εξελίξεις στο σκάνδαλο με τα «μαύρα ταμεία» της Siemens, που παραμένει στην επικαιρότητα (έστω και αν οι εταίροι του δικομματισμού αποφεύγουν να ομιλήσουν γι’ αυτές) καθώς η «μυστηριώδης φυγή» (όπως τουλάχιστον γράφτηκε στον Τύπο και άφησε να εννοηθεί ο Θόδωρος Πάγκαλος) στη Γερμανία του εκ των βασικών κατηγορουμένων Μιχάλη Χριστοφοράκου, ενισχύει την αίσθηση της ατιμωρησίας.
Η δε κατάθεση του πρώην διευθυντικού στελέχους της εν λόγω εταιρίας Μίχαελ Κουτσενρόιτερ, αναφέρει πως στις εκλογές του 2004 υπήρξαν χρηματοδοτήσεις προς υποψήφιους βουλευτές, οι οποίοι «θα υποστήριζαν τα συμφέροντα της εταιρίας».
ΨΑΧΝΟΝΤΑΙ...
Άπαντα τα κομματικά επιτελεία «ψάχνονται» προκειμένου να μειωθεί η αποχή από τις εκλογές της προσεχούς Κυριακής και για να αντιμετωπίσουν το (δημοσκοπικό) «φαινόμενο» των Οικολόγων.
Στη ΝΔ παραδέχονται πως η τάση πολλών ψηφοφόρων προς την αποχή είναι υψηλότερη στο «γαλάζιο» χώρο (αν και αμφισβητούν έρευνες που ανεβάζουν το σχετικό ποσοστό ακόμη και στο 26%) και δεν είναι τυχαίο πως ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής (θεωρούμενος, άλλωστε, ως το ισχυρό χαρτί της «γαλάζιας» παρατάξεως) έχει «πάρει το παιγνίδι πάνω του», με όσα συνεπακόλουθα έχει αυτό το ρίσκο, ιδιαίτερα αν η ΝΔ ηττηθεί με μεγάλη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ, οπότε και θα χρεωθεί προσωπικά αυτήν την ήττα.
Στο ΠΑΣΟΚ εκτιμούν πως εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, το ποσοστό της αποχής θα κινηθεί στα επίπεδα του 2004 (τότε το ποσοστό αυτό ήταν 36,8% και κατεγράφη ως το υψηλότερο στη μεταπολιτευτική ιστορία) αλλά ελπίζουν ότι ο μεγαλύτερος όγκος ψηφοφόρων που δεν θα προσέλθει στις κάλπες θα προέρχεται από τη ΝΔ.
Την ίδια δε στιγμή, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις «δίνουν» στους Οικολόγους ποσοστά περί το 6 με 7 %, καθώς φαίνεται να δέχονται εισροές από όλα τα κόμματα, αν και το 70% της δυνάμεώς τους δηλώνει, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ότι δεν θα ψηφίσει.
Οι αναλυτές, πάντως, λένε πως αν με την ψήφο στις εκλογές της προσεχούς Κυριακής καταδικαστεί η κυβερνητική πολιτική τότε θα ευνοηθεί το ΠΑΣΟΚ, αλλά αν εκφραστεί μια ευρύτερη καταδίκη του πολιτικού συστήματος τότε είναι βέβαιο πως θα ευνοηθούν τα λεγόμενα «εξωσυστημικά» κόμματα.
Τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ, έχουν, προσώρας, αποφύγει τις ευθείες επιθέσεις κατά των Οικολόγων, καθώς η Ρηγίλλης πιστεύει πως μια ψήφος διαμαρτυρίας προς τους Οικολόγους είναι προτιμότερη από το να οδεύσει προς το ΠΑΣΟΚ, ενώ στην Ιπποκράτους παραδέχονται πως αυτό είναι πιθανόν, αλλά προσβλέπουν σε μια μελλοντική συνεργασία με το νεοπαγές αυτό κόμμα, κάτι που η ηγετική του ομάδα έχει αφήσει ανοικτό.
Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ μάχονται με τους Οικολόγους για την τρίτη θέση: Διαθέσεις αποχής από την εκλογική διαδικασία φαίνεται να εκφράζουν οπαδοί του Περισσού και της Κουμουνδούρου. Αυτό καθιστά δυσχερή τη θέση, ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δίνει μάχη για να εκλέξει (ακόμη και 3, όπως επιμένει να τονίζει) ευρωβουλευτές (αντί του ενός που είχε πάρει το 2004) το δε ΚΚΕ δύσκολα θα μπορέσει να επανεκλέξει τρεις ευρωβουλευτές (όσους δηλαδή είχε το 2004) καθώς με τη μείωση του συνολικού αριθμού των ευρωβουλευτών (από 24 στους 22) έχει ανέβει το εκλογικό ποσοστό και θα πρέπει να περάσει το 10,5 % ώστε να εκλέξει τρεις.
Πέραν αυτών είναι, εξάλλου, προφανές, ως η αποχή ή η ενδεχόμενη ψήφος προς τους νεοπαγείς Οικολόγους εκφράζει μια πολιτική πραγματικότητα. Οι μέχρι πρότινος εκλογικά ανύπαρκτοι Οικολόγοι διεκδικούν, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, την τρίτη θέση.
Είναι απολύτως ενδεικτικό το γεγονός ότι το εν λόγω κόμμα εμφανίζεται να αποσπά 6 - 7% με σχεδόν αποκλειστικό πολιτικό όπλο το ελκυστικό όνομά του. Η δε συντριπτική πλειοψηφία όσων δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν το εν λόγω κόμμα δεν γνωρίζουν τις θέσεις του.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει τη σημαντικότερη οικονομική και κοινωνική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, αλλά τα παραδοσιακά κόμματα δεν δείχνουν διαθέσεις να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες, δηλαδή το λεγόμενο πολιτικό προσωπικό ουσιαστικά δείχνει να προτιμάει τον «πόλεμο» από την προσαρμογή.
Οι δε ευρωεκλογές έχουν εκφυλισθεί σε μια προκαταρκτική αναμέτρηση εν όψει της μάχης των προσεχών (οψέποτε διεξαχθούν – ήδη πολλοί ομιλούν για εκλογές ακόμη και μέσα στο Σεπτέμβριο) βουλευτικών εκλογών για τη διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας.
