Ποια είναι η νέα πολιτική... τρέλα; Μα η οικολογία, φυσικά! Βάλθηκαν όλοι οι πολιτικοί και όλα τα πολιτικά κόμματα να αποδειχθούν οικολογικότεροι των οικολόγων, που εδώ που τα λέμε δεν ξέρουμε και ποιοι είναι ακριβώς. Διότι βγαίνουν έτσι κάτι διάσπαρτοι δεξιά κι αριστερά σε διάφορα πάνελ και φορτώνονται το σταυρό τής «πράσινης ανάπτυξης» ως παράσημο στο απαίδευτό τους (πολιτικά) στήθος, αλλά... Αλλά κατ’ ουσίαν δεν υπάρχει ο λεγόμενος «πολιτικός σχηματισμός» με τα δεδομένα που τουλάχιστον ως τέτοιον τον γνωρίζουμε. Υπάρχουν, βεβαίως, προ πολλού στα έδρανα της Ευρωβουλής οι «Οικολόγοι», αλλά εμείς κοιτάμε τώρα τι γίνεται εδώ.
Εδώ, λοιπόν, στα καλά του καθουμένου, έχουν βρει τον μπελά τους όχι μόνο τα μεγάλα κόμματα, αλλά και τα μικρά, από αυτούς τους οικολόγους... φάντασμα, που έρχονται σου λέει και αναδεικνύονται τρίτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις, ενόψει ευρωεκλογών!
Βέβαια, αν θυμάστε και σε κάτι παλαιότερες δημοσκοπήσεις για εθνικές εκλογές, δυο - τρεις φορές είχαν εμφανιστεί οι «Οικολόγοι» - έτσι γενικώς και αορίστως - να ξεπερνούν το 3% και να εισέρχονται στη Βουλή, έχοντας ήδη προκαλέσει σχετικές συζητήσεις. Όμως, αυτό ήταν ένα εύρημα που δεν εμφανιζόταν κάθε φορά, οπότε «έκατσε» το πράγμα από ένα σημείο και μετά.
Τώρα, όμως, έχουμε ευρωεκλογές. Και όπως πολλές φορές έχουμε πει και όλοι εκ πείρας γνωρίζουμε, στις ευρωεκλογές δύο πράγματα συμβαίνουν: η αποχή είναι μεγαλύτερη από τις εθνικές και η ψήφος πιο χαλαρή, επίσης. Οπότε, «τσουπ» προέκυψαν τρίτο κόμμα οι «Οικολόγοι» και τρέχουν τώρα, Καραμανλής, Παπανδρέου, Αλέκα και Τσίπρας - ο Καρατζαφέρης δεν μου φαίνεται να οικολογίζεται τόσο - να πείσουν ότι αυτοί και τα κόμματά τους είναι οικολογικότερα αυτών των «Οικολόγων», για τους οποίους τόσο λίγα γνωρίζουμε. Και μάλλον - για τους ίδιους - όσο λιγότερα τόσο καλύτερα, γιατί έτσι αποφεύγουν και τη φθορά. Ούτε τη φθορά της Βουλής έχουν ούτε και τη φθορά της προβολής, επίσης. Και ναι μεν οι «Οικολόγοι» κυρίως κατατάσσονται εκεί στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, αλλά, όπως δείχνουν και πάλι οι δημοσκοπήσεις, απομυζούν: 5% περίπου από τη Ν.Δ., 7% από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., κάμποσο από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και από το ΚΚΕ επίσης. Που σημαίνει ότι τη «ζημιά» την κάνουν σε όλο το φάσμα. Για τη μεν Ν.Δ. και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., που προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα πόλωσης και ισχυρής συσπείρωσης των οπαδών τους, είναι μια διόλου ευκαταφρόνητη απώλεια, για τα δε κόμματα της Αριστεράς είναι και πρακτικοί οι λόγοι, είναι όμως και λόγοι... τιμής. Γιατί εκεί που πάλευαν ΚΚΕ και ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ποιος θα περάσει τον άλλον, έρχονται φάντης μπαστούνι οι «Οικολόγοι» και αναδεικνύονται τρίτο κόμμα, αφήνοντας πίσω το ΚΚΕ και ακόμη πιο πίσω το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που δείχνει να «λεηλατείται» περισσότερο από τους υπολοίπους. Και επειδή η ζωή μας «κύκλους κάνει», δεν πάνε παρά μερικοί μήνες που ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. λεηλατούσε ανηλεώς το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έχοντας ανεβάσει εντυπωσιακά τα ποσοστά του! Ε, τώρα ήρθε η σειρά του να... λεηλατηθεί! Έτσι είναι αυτά, έχουν μια σειρά.
Κατόπιν τούτου, βάλθηκαν όλοι να... πρασινίσουν όσο περισσότερο μπορούν για να συγκρατήσουν τους οπαδούς τους, αναδεικνύοντας τις όψιμες οικολογικές τους ευαισθησίες. Που μπορεί και να τις έχουν κιόλας, δεν λέμε, αλλά η ανάδειξή τους στις συγκεκριμένες συνθήκες μοιάζει κάπως κίβδηλη.
Εκείνο που δείχνουν να μην καταλαβαίνουν είναι ότι αυτή η προτίμηση στους «Οικολόγους» δεν έχει να κάνει μόνο με την... πρασινάδα ή την αγάπη για το περιβάλλον και την προστασία του, για να σοβαρέψουμε.
Είναι απλά η λεγόμενη «ψήφος διαμαρτυρίας», η οποία αντί να πάει σε... δοκιμασμένους πολιτικά και βουλευτικά Μάνους, Κοντογιαννόπουλους και Παπαθεμελήδες, που είναι επίσης φθαρμένοι, πάει και ακουμπάει στο πράσινο της Οικολογίας και εναρμονίζεται ταυτόχρονα και με την έννοια της περιβαλλοντικής συνείδησης.
Όσο και να... πρασινίσουν, λοιπόν, οι λοιποί, το πράγμα δεν είναι ούτε τόσο απλό ούτε και τόσο... πράσινο ή μόνο πράσινο. Και φυσικά, ανεξάρτητα από «τι» τελικά θα πάρουν οι «Οικολόγοι» στις ευρωεκλογές, να μην ξεχνάμε ότι οι εθνικές εκλογές είναι μια άλλη ιστορία.