Με αφορμή τα όσα ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ ανέφερε σχετικά με το μέλλον της βαμβακοκαλλιέργειας στο θεσσαλικό κάμπο στην «Ε» ο γεωπόνος κ. Γιάννης Ράγκος προχωρά σε ορισμένες διαπιστώσεις για τη βαμβακοκαλλιέργεια.
Σύμφωνα με τον κ. Ράγκο «το βαμβάκι αποτέλεσε και αποτελεί μια σίγουρη πηγή εσόδων για την τοπική και εθνική μας οικονομία εδώ και πολλές δεκαετίες. Από τη δεκαετία του 50 ήταν από τις καλλιέργειες που έδιναν οικονομικούς πόρους τόσο σε παραγωγούς όσο και σε εποχικούς εργάτες που μεταφέρονταν από ορεινές περιοχές της Θεσσαλίας καθώς και στην τοπική βιομηχανία, σε εκκοκκιστήρια, νηματουργεία κ.α.
Από τότε μέχρι σήμερα δε νομίζω πως άλλαξαν πολλά όσον αφορά την οικονομική σημασία της καλλιέργειας. Παραμένει μια συναλλαγματοφόρος καλλιέργεια, μια καλλιέργεια που φέρνει χρήμα στη χώρα είτε υπό τη μορφή επιδοτήσεων της Ε.Ε., είτε υπό μορφή συναλλάγματος για το προϊόν της, την ίνα, είτε για το υποπροϊόν της, το σπόρο. Γύρω από την καλλιέργεια αναπτύχθηκαν και άλλες παράλληλες δραστηριότητες όπως εκκοκκιστήρια, νηματουργεία, μεταφορές, γεωργικά εφόδια κ.α. Θα ρωτούσα ευθέως τον πρόεδρο που «δεν σκέφτεται τοπικά», που «ούτε έχει εξαρτήσεις» και «λέει πάντα την αλήθεια», να μας υποδείξει μια άλλη καλλιέργεια ή άλλη γεωργική δραστηριότητα που να είναι αντάξια και ισότιμη με αυτή.
Κατορθώσαμε όλα αυτά τα χρόνια να εκμηχανίσουμε πλήρως την καλλιέργεια, να τη βελτιώσουμε, να παράγουμε πολύ και καλό βαμβάκι και όλα αυτά με τη συνεργασία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα ο οποίος έφερε στη χώρα καινούργιο γενετικό υλικό, βελτίωσε τη θρέψη, βελτίωσε την καλλιεργητική τεχνική και φθάσαμε στο σημείο παραγωγές 350-400 κιλών να θεωρούνται χαμηλές. Τα γνωρίζουν πολύ καλά αυτά οι Θεσσαλοί βαμβακοπαραγωγοί, τα γνωρίζει άραγε αυτά ο πρόεδρος που με ελαφρά τη καρδία λέει « οι βαμβακοπαραγωγοί δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να τροφοδοτούν με χρήμα τις βιομηχανίες λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων κ.ο.κ.»;
Ο μύθος ότι το βαμβάκι αποτελεί υδροβόρα καλλιέργεια πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Μπορεί να λέγεται στα σπίτια του Κολωνακίου ή στις αριστοκρατικές συνοικίες των Αθηνών, δεν μπορεί όμως να λέγεται στο θεσσαλικό κάμπο. Το βαμβάκι καλλιεργείται και παράγεται με τη λιγότερη ποσότητα νερού(στάγδην άρδευση) από οποιαδήποτε άλλη ανοιξιάτικη καλλιέργεια και επιτελεί περιβαλλοντικό ρόλο. Η εκτροπή του Αχελώου είναι ένα έργο πνοής για το θεσσαλικό κάμπο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Θεσσαλού αγρότη και γενικότερα του κατοίκου της Θεσσαλίας και όχι τα «εργολαβικά συμφέροντα» κατά τον κ. Καραμίχα. Είναι προτιμότερο το νερό που περισσεύει από τον Αχελώο να ρέει στο Θεσσαλικό κάμπο με όλα τα οφέλη του παρά να χύνεται στη θάλασσα.
Θα μπορούσα να προτρέψω την ΠΑΣΕΓΕΣ και όποιον άλλο φορέα ασχολείται με τη γεωργία να μελετήσουν και να εκπονήσουν μελέτες βιωσιμότητας για 3-4 προϊόντα στόχους. Προϊόντα που παραδοσιακά παράγονται στην ελληνική γη , που τα γνωρίζουν οι παραγωγοί μας και μπορούν να σταθούν στη διεθνή αγορά. Ένα από τα προϊόντα αυτά είναι το ελληνικό βαμβάκι το οποίο μπορεί και να γίνει το Ευρωπαϊκό βαμβάκι μιας και η άλλη παραγωγός χώρα - μέλος της Ε.Ε, η Ισπανία, δεν ασχολείται πλέον με την καλλιέργεια.
Το ΥΠ.Α.Α.Τ. πρέπει να στηρίξει το ελληνικό βαμβάκι και θεωρώ πως το θέλει. Η Ε.Ε. πρέπει να πεισθεί να στηρίξει το Ευρωπαϊκό – Ελληνικό βαμβάκι και νομίζω πως το κάνει. Εμείς όλοι που ασχολούμαστε με αυτό, βαμβακοπαραγωγοί, εκκοκκιστές, νηματουργία, γεωπόνοι πρέπει να παράγουμε πολύ και καλό βαμβάκι. Εφόσον το ανθρώπινο είδος συνεχίζει να ντύνεται, το βαμβάκι θα είναι σε πρώτη ζήτηση, αγορές υπάρχουν και θα υπάρχουν θα πρέπει όμως να τις βρούμε και να τις κατακτήσουμε. Αν ενστερνιστούμε τις απόψεις του προέδρου της ΠΑΣΕΓΕΣ φοβάμαι πως το βαμβάκι δεν θα υπάρχει πια.
Μια καλλιέργεια που έφθασε τα τέσσερα εκατομμύρια στρέμματα θα σβήσει παρασύροντας μαζί της και άλλες, δημιουργώντας ένα ντόμινο για τις υπόλοιπες ετήσιες καλλιέργειες της χώρας μας και γιατί όχι για την ελληνική γεωργία. Δεν μπορώ σαν Γεωπόνος να σκεφτώ και να προτείνω αντικαταστάτη της καλλιέργειας του βάμβακος. Αν ο κ. Καραμίχας ή όποιος άλλος ειδικός μπορεί, παρακαλώ να την υποδείξει και θα του είναι ευγνώμονες όλοι οι Έλληνες αγρότες».
