Να φταίει η άνοιξη που οι αισθήσεις φουντώνουν, η ευεξία και ο ενθουσιασμός στα ύψη, η επιθυμία για αλλαγές στο κατακόρυφο; Αλλά πάλι, πώς να συνδυαστεί αυτό με τη δίψα για την εξουσία, με την ίντριγκα και το πραξικόπημα;
Διαβάσαμε στον Τύπο ότι οι Ενεργοί Πολίτες εξ(ή επ)έδραμαν την Κυριακή του Θωμά στα Χαϊντάρια για να καθαρίσουν το χώρο. Αξιέπαινη η προσπάθεια, σκέφτηκε ο αφελής, πιστεύοντας ότι αυτός ήταν ο σκοπός. Όπως και μερικοί συμπολίτες μας που έτρεξαν να βοηθήσουν την καλή (;) προσπάθεια. Η οποία όμως κάτι έκρυβε, που φάνηκε στη συνέχεια.
Δεν επρόκειτο για καθαρισμό του χώρου αλλά για επιχείρηση απελευθέρωσης εδαφών από την τυραννία της Δημοτικής Αρχής. Με το τέλος του καθαρισμού και αφού βγήκαν οι απαραίτητες για τον Τύπο φωτογραφίες με πρώτο πλάνο τους πολιτευτές της κίνησης, αποφασίστηκε ότι «το χώμα αυτό είναι δικό μας και δικό μας, δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει» και φυσιολογικά αποφάσισαν ότι εδώ θα γιορτάσουμε την αγωνιστική Πρωτομαγιά, πλάι στα ρυάκια και τα λουλούδια. Όπως τον παλιό καλό καιρό, όταν η εργατική πρωτομαγιά ήταν απαγορευμένη, επί χούντας και παλαιότερα.
Την ίδια ιδέα όμως είχε και ο νόμιμος κάτοχος των εδαφών, η Δήμαρχος, που στο κάτω κάτω δεν διεκδίκησε ποτέ δάφνες αντισυστημικές και αποφάσισε και αυτή να γιορτάσει αγωνιστικά την Πρωτομαγιά στον ίδιο χώρο, με μουσικά συγκροτήματα, και να δούμε τι άλλο μας επιφυλάσσει για έκπληξη.
Αναβρασμός στα στρατεύματα ένθεν κακείθεν. Το στράτευμα των Ενεργών Πολιτών εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του και στον Τύπο. Να αποφασίσει η Δήμαρχος γιορτή στα Χαϊντάρια χωρίς να μας ρωτήσει; Ή έστω βρε αδελφέ να πάρει την άδεια, δε θα λέγαμε σώνει και καλά όχι, θα τους βάζαμε σε μια γωνία, είναι ανάγκη να προκαλέσει αιματοχυσία; Και ποιοι είναι αυτοί της Δημοτικής Αρχής; Αντιπροσωπεύουν 6.000 ψηφοφόρους έναντι 17 που εξέλεξαν το ΔΣ του συλλόγου των Ενεργών Πολιτών. Αλλά 17 γίγαντες, ο καθένας κάνει για περίπου 360 από τους άλλους, εξ ου και η υπεροχή.
Έτσι οι απελευθερωτές της έκτασης θεωρούν ότι δέχθηκαν ένα ύπουλο χτύπημα από τον αντίπαλο, τη Δημοτική Αρχή της πόλης. Δεν τους πέρασε βέβαια από το μυαλό να απευθυνθούν στο Δήμο και να ζητήσουν τη χρήση του χώρου, αλλοίμονο, τι τους πέρασες; Και αποφάσισαν να γιορτάσουν την Πρωτομαγιά στα εδάφη τους αλλά χωρίς παράτες, συγκροτήματα κ.λπ. που αλλοιώνουν το νόημα της ημέρας. Σεμνά, μόνο με μεζέδες, κεφτεδάκια, αρνί ψητό, κοκορέτσι και κόκκινα αυγά που ξέμειναν από το Πάσχα. Και με αγάπη για τη φύση, που επιδεικνύεται αλλά και για την εξουσία, που θα ΄θελε να κρυφτεί αλλά η χαρά δεν την αφήνει.
Την επαναστατική απόφαση χαιρέτισε και το στέλεχος της πρώην Δημοτικής Αρχής και φίλος προερχόμενος από την αριστερά, πριν μπερδευτεί με τις εξουσίες, με την ευχή «καλή πρωτομαγιά (αδέλφια)» στους αγρούς με τους μεζέδες. Λύθηκε έτσι και το ζήτημα αν είναι αργία ή απεργία. Και να μας το ΄λεγαν κάποτε αυτό, ποιος θα το πίστευε;
Παρόλο που η μάχη εξουσίας μαίνεται ας τους αφήσουμε να τρώγονται μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει το πάνω χέρι για τις επερχόμενες εκλογές και το ποιος θα ΄χει τους καλύτερους μεζέδες και την περισσότερη χοληστερίνη και ας βρεθούμε στην εργατική Πρωτομαγιά στην πλατεία της για να διαδηλώσουμε την αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους εργάτες όλου του κόσμου.
Καραγιάννης Τάκης
Πολιτ. Μηχανικός
Φάρσαλα