Πόσα θέλουν να μας τρελάνουν τελικά; Πρώτα είχαμε τις τρελές αγελάδες. Μετά τις τρελές κότες. Τώρα τα τρελά γουρούνια. Αμ, καλά λένε ότι η τρέλα δεν πάει στα βουνά στην πόλη κατεβαίνει. Και πού; Στα μυαλά και τα στόματα των διαφόρων ανευθυνοϋπεύθυνων, και φυσικά-φυσικότατα, των διάφορων παντογνωστών των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, που είναι μανούλες στη διασπορά του ιού του πανικού, για οποιοδήποτε θέμα και αν πρόκειται. Γιατί ο ιός τού πανικού και πουλάει και μεταδίδεται από αυτί σε αυτί και είναι μια εύκολη ιστορία τηλεθέασης. Και από κάτω καθόμαστε όλοι εμείς αποσβολωμένοι και τρομοκρατημένοι - κάποιοι λιγότεροι και υποψιασμένοι - και περιμένουμε να έλθει η συντέλεια του κόσμου κάθε φορά που ανακύπτει ένα θέμα που έχει ευρύτερο κοινωνικό και δημόσιο χαρακτήρα. Από σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς μέχρι ιούς και οικονομική κρίση. Διότι ο καλός τηλεοπτικός - κυρίως - μύλος όλα τ’ αλέθει.
Θυμάστε τότε με τις τρελές αγελάδες τι πανικός είχε προκληθεί. Βλέπετε τότε ήμασταν και ασυνήθιστοι. Ήταν τα πρώτα ζωντανά που εντοπίστηκαν... βλαμμένα να βλάπτουν την ανθρώπινη υγεία. Πρόβλημα υπήρχε. Βεβαίως. Και μέτρα έπρεπε να ληφθούν. Βεβαιότατα. Αλλά αν, ας πούμε, χρησιμοποιήσουμε μια κλίμακα από το ένα μέχρι το δέκα, το πρόβλημα βρισκόταν στο πέντε και αν και μεις είχαμε ξεπεράσει το δέκα και πηγαίναμε κατευθείαν για δευτέρα παρουσία.
Μετά ήρθε η γρίπη των πουλερικών. Τι εικόνες έχουμε δει;! Από κείνα τα ορνιθοτροφεία με τα παραληρούντα πουλιά στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο, να τα βλέπεις και να πιάνεται η ψυχή σου. Όχι γιατί είναι άρρωστα μόνο, αλλά έτσι που ζουν (τρόπος του λέγειν δηλαδή) και να μην είναι άρρωστα, αρρωσταίνουν. Φρίκη, πραγματική φρίκη. Φρίκη όμως και η διασπορά πανικού στον κόσμο, η υπερβολή, η ανεύθυνη υπερπροβολή που ξεφεύγει από τα όρια του καθήκοντος διαφύλαξης της δημόσιας υγείας και καλοβολεύεται στα όρια διαφύλαξης της θεαματικότητας, χωρίς καμία απολύτως τύψη. Και τώρα, τόσα χρόνια μετά, με αφορμή τους χοίρους, άκουγα έναν ειδικό που έλεγε ότι «κακώς και τότε λέγαμε ο κόσμος να μην τρώει κοτόπουλα διότι η νόσος δεν μεταδίδεται έτσι». Και δεν συζητώ βέβαια για τις οικονομικές συνέπειες - καταστροφή που είχε τόσο η περίπτωση των τρελών αγελάδων όσο και των γριπιασμένων κοτόπουλων στους αντίστοιχους κλάδους.
Τώρα λοιπόν ήρθε η σειρά των χοίρων. Όχι που θα τη γλιτώνανε! Γριπιάστηκαν κι αυτοί από κάποιον συνδυαστικό μεταλλαγμένο ιό και ιδού τα λαμπρά αποτελέσματα. Νέα κύματα πανικού ανά την υφήλιο να εξαπλώνονται με ταχύτατους ρυθμούς για ένα χρονικό διάστημα, φυσικά. Διότι και αυτούς θα τους ξεχάσουμε, όπως ξεχάσαμε και τις αγελάδες, όπως ξεχάσαμε και τα κοτόπουλα. Προφανώς στο Μεξικό οι αρμόδιες αρχές ολιγώρησαν ή εσκεμμένα προσπάθησαν να περιορίσουν το θέμα, χωρίς όμως να τα καταφέρουν. Το αποτέλεσμα είναι ότι τώρα εξαπλώθηκε ο πανικός πολύ περισσότερο από τον ιό, που κανείς δεν ξέρει ακριβώς τις διαστάσεις του διότι λένε ότι στο Μεξικό έχουν πεθάνει 150 άτομα και άλλα τα τρία κρούσματα είναι βεβαιωμένα ότι έφυγαν από τον ιό.
Στο διαδίκτυο δε κυκλοφόρησε και το εξής: ότι ο... κατασκευασμένος ιός (υπάρχουν πάντα υπόνοιες ότι τέτοιου είδους... διασπορές έχουν και λοιπά κίνητρα) κάνει, λέει, αναγκαία τη χρήση συγκεκριμένου φαρμάκου. Και ενώ υπάρχουν και άλλα «αντι-ιικά» φάρμακα που αντιμετωπίζουν τη νόσο, μόνο αυτό έχει βγει παγκοσμίως ως το φάρμακο στο οποίο ο ιός είναι ευαίσθητος. Τώρα ποιο είναι το... τρικ; Ότι στη φαρμακευτική εταιρία που διαθέτει το συγκεκριμένο φάρμακο συμμετέχει ο πρώην υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, το γνωστό «γεράκι» Ντόναλντ Ράμσφελντ! Διότι είναι μεγαλομέτοχος μιας εταιρίας, η οποία έχει τα δικαιώματα του περιζήτητου φαρμάκου, και βεβαίως κονομάει με τα τσαρούχια! Και καταλήγει η ανακοίνωση στο διαδίκτυο με το γνωστό... σαιξπηρικό δίλημμα: «το φάρμακο έγινε για τον ιό ή ο ιός για το φάρμακο»!
Με δυο λόγια: να ενημερωθούμε, να προστατευτούμε, να ενεργοποιηθούμε, αλλά να μην πανικοβληθούμε. Ή για την ακρίβεια να μην μας πανικοβάλουν διάφοροι ανεύθυνοι. Γιατί ο ιός του πανικού είναι πιο ισχυρός και πιο βλαβερός από πολλούς και αποτελεί ακούσιο (θέλουμε να πιστεύουμε) έγκλημα.
