Ανήμερα του Αγίου Γεωργίου σκόνταψα σε μια λακκούβα στο πεζοδρόμιο της οδού Αγίας Μαρίνης (κάθετος στη Νικηταρά) και «καρφώθηκα» με το κεφάλι στις πλάκες. Θα ήθελα μέσα από την καρδιά μου να ευχαριστήσω όλους όσοι με βοήθησαν (καταστηματάρχες και περαστικούς) καθώς επίσης και τους γιατρούς στις Α΄ Βοήθειες του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας. Με τη βοήθεια προπάντων του Αγίου Γεωργίου, δεν έσπασα το κεφάλι μου και γλίτωσα με σπασμένη μύτη, σχισμένα χείλη, πρήξιμο, μαύρισμα. Η παραμόρφωση του προσώπου μου πιστεύω να είναι προσωρινή και να γλιτώσω τον πλαστικό χειρουργό.
Εξάλλου στην πόλη που μένω έχω εκπαιδευτεί από μικρή να ζω με κάθε είδους ατέλειες. Έχω μάθει κ. δήμαρχε να ζω με τις κακοτεχνίες των δρόμων και των πεζοδρομίων. Ομολογώ ότι οι κεντρικοί δρόμοι ευεργετήθηκαν από τον Δήμο, αν και οι πάτοι των παπουτσιών μας διαμαρτύρονται στις διαβάσεις κάποιων φαναριών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουμε στους υπόλοιπους δρόμους του κέντρου, που τα ακίνητά τους φορολογούνται με τους συντελεστές των υψηλών ζωνών, αλλά οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια που τα περιβάλλουν δεν είναι προνομιούχα.
Δρόμοι με λακκούβες, πλατείες που χοροπηδούν οι πλάκες, πεζοδρόμια του ιδίου δρόμου που μοιάζουν να είναι τσακωμένα μεταξύ τους. Το ένα φαρδύ με ωραίες πλάκες και το απέναντι, δεν περιγράφεται ! Έχετε περπατήσει κ. δήμαρχε, στο πεζοδρόμιο της Ογλ, της Αγίας Μαρίνης, στην πλατεία του Αγίου Βησσαρίωνα; Αν όχι, περάστε σας παρακαλώ προσεκτικά με σκυμμένο το κεφάλι-όχι καμαρωτά, γιατί δεν ξέρω ποιος Άγιος θα γιορτάζει εκείνη τη μέρα για να σας βοηθήσει να μη χτυπήσετε άσχημα! Πολλοί συμπολίτες μου με συμβούλευσαν να κάνω μήνυση στο Δήμο για την κατάσταση που επικρατεί, εκφράζοντας και τη δική τους αγανάκτηση. Δεν είμαι δικομανής, δεν έχω χρόνο να ψάξω τις αιτίες. Ζω δίπλα στην οδό Ογλ και δεν έχω δει να διορθώνεται η κατάσταση είτε στα πράσινα είτε στα μπλε χρόνια. Μόνο υποσχέσεις. Τουλάχιστον αυτόν τον δρόμο τον ξέρω σπιθαμή προς σπιθαμή και προσέχω. Για τους υπόλοιπους φοβάμαι ! Για να μη τα ρίχνουμε όλα στο δήμαρχο, πιστεύω, πως ένα μεγάλο μέρος ευθύνης βαρύνει και τους ασυνείδητους συμπολίτες μου που παρκάρουν πάνω στα πεζοδρόμια καταστρέφοντας κράσπεδα και πλάκες, με τη δικαιολογία ότι δεν βρίσκουν πάρκινγκ.
Τι φταίνε τα πεζοδρόμια; Τι φταίνε οι πεζοί; Η οικογένειά μου και οι συγγενείς μου έχουμε μάθει να σεβόμαστε τους κοινόχρηστους χώρους, να μην παρεμποδίζουμε την κυκλοφορία πεζών και αυτοκινήτων και γενικά να μη βολευόμαστε σε βάρος των άλλων. Δυστυχώς όμως, εμείς και όσοι άλλοι επιδεικνύουν την ίδια καλή συμπεριφορά πέφτουμε θύματα της ασυνειδησίας των υπολοίπων. Εύχομαι να μην αρχίσουν να μας εκδικούνται τα ταλαιπωρημένα πεζοδρόμια, όπως ήδη έχει αρχίσει την εκδίκησή του το φυσικό περιβάλλον! Όλοι μαζί ας προσπαθήσουμε. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του, Δήμος Λαρισαίων – ΔΕΥΑΛ – εργολάβοι - πολίτες, για να μπορούμε να περπατάμε σ’ αυτή την πόλη καμαρωτά και όχι με σκυμμένο το κεφάλι, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
