Ιδιαίτερα βαρύ είναι το κλίμα στην ελληνική κοινωνία, τούτες τις (υποτίθεται) γιορταστικές μέρες, καθώς η μεγίστη πλειονότητα των πολιτών και των νοικοκυριών στενάζουν κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσεως, ενώ δεν είναι ορατό το φως στο βάθος του τούνελ.
Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2010 «πέρασε» από τη Βουλή, τα μεσάνυχτα της περασμένης Τετάρτης, εν μέσω «συναινετικών αντεγκλήσεων», με τη μεν κυβέρνηση «να τα ρίχνει» στη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, τη δε ΝΔ να μην δηλώνει ευθέως ούτε καν ένα mea culpa για το σημερινό αδιέξοδο και φυσικά την Αριστερά να επισημαίνει την ανάγκη να στηριχθούν τα χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα, τα οποία, άλλωστε, ανέκαθεν είναι αυτά που πληρώνουν «το μάρμαρο» της όποιας κρίσεως.
Είναι αλήθεια πως ο τόπος βρίσκεται στη δίνη του κυκλώνα, η ελληνική οικονομία (πέραν των δικών της, δομικών, προβλημάτων) δέχεται ισχυρότατες πιέσεις από διεθνείς οίκους αξιολογήσεως (που ρίχνουν την πιστοληπτική της ικανότητα) αλλά και από κερδοσκόπους. Ορισμένοι εκ των εταίρων μας στην Ε.Ε. «μας τα χώνουν χοντρά» (όπως ο υπουργός των Οικονομικών της Γερμανίας), η δε κυβέρνηση μοιάζει να τα έχει χαμένα και ως εκ τούτου στέλνει παντού αντιφατικά μηνύματα.
Αυτά ακριβώς τα μηνύματα και οι διαφοροποιήσεις από κορυφαίους υπουργούς βρίσκονται σχεδόν σε ημερήσια διάταξη, όπως φάνηκε σαφώς τόσο από τις δημόσιες δηλώσεις του, όσο και από τις ομιλίες τους στη Βουλή επί του νέου κρατικού προϋπολογισμού.
Όλα αυτά δείχνουν έλλειμμα συλλογικότητας στην κυβέρνηση για τις σχεδιαζόμενες πρωτοβουλίες της στο πεδίο της οικονομίας: Άλλο σήμα εκπέμπει ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και άλλο η κ. Λούκα Κατσέλη, αναφορικά με το «μίγμα» οικονομικής πολιτικής που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα.
Στον υπουργό των Οικονομικών καταλογίζεται αδυναμία να ελέγξει «διαρροές» υπηρεσιακών παραγόντων για μέτρα που υπερβαίνουν το περίγραμμα το οποίο έχει θέσει ο Γιώργος Α. Παπανδρέου, στη δε Λούκα Κατσέλη ότι επιμένει να τονίζει πως η κυβέρνηση θα επιμένει μέχρι τέλους σε πολιτικές ήπιας προσαρμογής, «αψηφώντας» τις διεθνείς αγορές.
Και μέσα σ’ όλα αυτά, ο πρωθυπουργός, ο οποίος λόγω των υποχρεώσεών του και ως Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς απουσιάζει συχνά στο εξωτερικό, δεν έχει επιβληθεί, όπως και όσο θα όφειλε, ώστε να υπάρξει δημόσια (τουλάχιστον) «ευθυγράμμιση» των δύο κορυφαίων οικονομικών υπουργών.
Είναι δε εμφανές πως αυτές οι διαφοροποιήσεις και τα αντιφατικά μηνύματα έχουν να κάνουν με τις διαφορετικές σχολές οικονομικής σκέψεως στις οποίες ομνύουν οι υπουργοί της κυβερνήσεως, η οποία είναι (υποτίθεται) σοσιαλιστική: Μια σειρά από υπουργούς, μεταξύ των οποίων οι Λούκα Κατσέλη, Τίνα Μπιρμπίλη, Κ. Μπατζελή, αλλά και ο Γραμματέας της Κ.Ο. Χρ. Παπουτσής επιμένουν πως η κυβέρνηση πρέπει να παραμείνει στις προεκλογικές δεσμεύσεις της, ενώ ορισμένοι άλλοι υπουργοί, μεταξύ των οποίων ο Μ. Χρυσοχοΐδης, ο Γ. Ραγκούσης, η Άννα Διαμαντοπούλου και βεβαίως ο Γ. Παπακωνσταντίνου επιμένουν σε επώδυνα, πλην αναγκαία, όπως φρονούν, μέτρα.
Γράφτηκε μάλιστα ότι ο υπουργός των Οικονομικών έχει προειδοποιήσει τους συναδέλφους του, επιλέγοντας να περιγράψει την κατάσταση με τους δραματικότερους τόνους: «Δεν τολμώ να σκεφτώ τι θα γίνει αν μας επιστρέψουν το Πρόγραμμα Σταθεροποίησης και Ανάπτυξης (θα κατατεθεί τον Ιανουάριο). Τον Ιούνιο δεν θα μπορούμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Το επόμενο στάδιο είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».
Το διεθνές περιβάλλον παραμένει αρνητικό και εξαιρετικά δύσπιστο, σε σημείο μάλιστα που ο (Έλληνας) αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Λουκάς Παπαδήμος αναγκάσθηκε να δηλώσει ότι «η ΕΚΤ δεν πρόκειται να αλλάξει τους κανόνες χρηματοδότησης προκειμένου να βοηθήσει την Ελλάδα».
Ορισμένοι αναλυτές (Α. Καρακούσης – «Το Βήμα») λένε πως «από το νέο έτος οι οίκοι αξιολόγησης και οι συνοδεύοντες αυτούς κερδοσκόποι θα επανακάμψουν δριμύτεροι, θα δηλώνουν ότι δεν πείθονται από τις εξειδικεύσεις του Γ. Παπακωνσταντίνου και θα ζητούν πάλι μέτρα άμεσης απόδοσης, ικανά να μετρηθούν και να βεβαιώνουν ότι όντως τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος μπορούν να ελεγχθούν. Γενικώς θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν ώστε να κάμψουν την αντίσταση της ελληνικής κυβέρνησης και να επιβάλουν τους όρους τους».
Η δε «Καθημερινή» τονίζοντας τη δυστοκία της κυβερνήσεως να λάβει τα (κατά την εφημερίδα) ενδεικνυόμενα μέτρα για την οικονομία, σημειώνει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου «οφείλει να βάλει το σοσιαλιστικό «καπέλο» του στην άκρη και να πάρει αποφάσεις ως πρωθυπουργός μιας χώρας που κινδυνεύει, αν όχι να χρεοκοπήσει, να φτωχύνει θεαματικά και να χάσει εντελώς την αξιοπιστία της».
Πολλοί πιστεύουν ότι οι εξελίξεις περί την ελληνική οικονομία ίσως καταστούν ανεξέλεγκτες, με αποτέλεσμα, τελικώς, να παρέμβει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οπότε η εθνική μας κυριαρχία όντως θα απειληθεί, όπως, άλλωστε, έχει ήδη προειδοποιήσει ο πρωθυπουργός.
Και τότε (πέραν της κινδυνολογίας που εμπεριέχει η σχετική δήλωσή του) ίσως να ισχύσει η φράση που είπε ο Μίμης Ανδρουλάκης στη Βουλή, ότι, δηλαδή, «αν αποτύχει η κυβέρνηση, τότε η επόμενη δεν θα είναι καν ελληνική: θα είναι ένας διεθνής επόπτης».
