Από μικρός, πάντα ονειρευότανε να γίνει «Περιφερειάρχης»! Ο θεσμός βέβαια τότε δεν υπήρχε, αλλά τέλος πάντων, μιλάμε για κάποιο υψηλό αξίωμα, ένα από αυτά που όλοι σου ανοίγουν τις πόρτες, σε φωτογραφίζουν, σε ζηλεύουν και σε ψάχνουν. Σιγά-σιγά βέβαια, αντιλήφθηκε ότι αυτό ήταν αδύνατο. Και ιδιαίτερα σήμερα, κατανοεί απόλυτα τους λόγους, διαβάζοντας τα βιογραφικά όσων κατέχουν (ή κατείχαν) το παραπάνω αξίωμα. Π.χ. αποφοίτησε από το Λύκειο με βαθμό 18-9/11 και όχι με 19-4/13 όπως αναφέρει στο βιογραφικό του κάποιος από τους νυν επιλεγέντες Περιφερειάρχες. Αρκετά νωρίς, είχε αντιληφθεί ότι υπάρχουν συγκεκριμένα επαγγέλματα με κύρος, όταν άκουσε μια γειτόνισσα να λέει ότι φιλοδοξούσε να παντρέψει την κόρη της με κάποιον «ψηλότερα κι από γιατρό» κι εννοούσε αεροπόρο!
Δεν μπόρεσε όμως να φτάσει πολύ ψηλά κι ας πέρασε με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο ενώ το όνειρο του «Περιφερειάρχη» επανήλθε δριμύτερο όταν κάποιο «ψώνιο» διατυμπάνιζε ότι σπουδάζει Περιφερειάρχης! Ήταν βλέπετε, φοιτητής στο νεοσύστατο Τμήμα Χωροταξίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας! Δεν είχε όμως την πολυτέλεια να δώσει εκεί κατατακτήριες εξετάσεις, μετά κι από την κόπωση ενός Master που σπούδασε στην Αγγλία. Και τότε, οι συγκυρίες τον έφεραν να γνωρίσει την Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας. Είχε πράγματι μεγάλη... περιφέρεια αλλά ήταν μια απλή μηχανικός που δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα. Ήταν όμως κολλητή της Ντόρας κι αυτό το «προσόν» την απογείωσε. Άρχισε τότε – κάπως αργά - να καταλαβαίνει πως το παιγνίδι παίζεται αλλού... Και θυμήθηκε ότι στα φοιτητικά του χρόνια δεν εντάχθηκε ποτέ σε κανένα κόμμα. Αντιπολιτευότανε τότε άσκοπα τους φίλους συμφοιτητές του που ανήκαν στη ΔΗΑΝΑ του Στεφανόπουλου. Εκείνοι τουλάχιστον, δήλωναν αργότερα ικανοποιημένοι που ο Πρόεδρός τους... σκόνταψε ένα σκαλί παραπάνω κι έγινε Πρόεδρος Δημοκρατίας! Παρά το υψηλό του αξιώματος όμως, δεν μπορούσαν να τον βοηθήσουν στα σχέδιά του...
Έτσι, ενώ εκπονούσε αμισθί το Διδακτορικό του, κατέβασε τον πήχυ, αλλαξοπίστησε και σκέφτηκε να γίνει Λέκτορας στην Ιατρική. «Κουβάλα τον προτζέκτορα και θα σε κάνω Λέκτορα», του έλεγε περιπαικτικά ένας φίλος! Δεν μπήκε όμως στη διαδικασία να γίνει «κουβαλητής», αφού διορίστηκε μέσω ΑΣΕΠ (χωρίς συνέντευξη) ενώ ήταν ωρομίσθιος στο Τ.Ε.Ι., το οποίο ξαφνικά ανωτατοποιήθηκε κι έγινε Πολυτεχνείο! Παράλληλα, το «κουβάλημα» του προτζέκτορα, αποδείχθηκε προαποφασισμένο για κάποιον της παραδοσιακής αριστεράς, που έκανε ταυτόχρονα και τη στρατιωτική του θητεία - σεμνά και ταπεινά - επί Ν.Δ. ... Κι ο άμοιρος, σκέφτηκε πως δεν είχε ούτε ένα τόσο δα γαλάζιο μέσο και υπηρέτησε επί Μητσοτάκη στα παραμεθόρια μέσα σε τεθωρακισμένο άρμα, με ειδικότητα που προβλέπεται για ύψος κάτω των 1.60 ενώ ήταν 1.90! Ευτυχώς που «λούφαρε» σαν μουσικός, αφού ήξερε καλά κιθάρα από τα εφηβικά του χρόνια, τότε που συμμετείχε σε ροκ συγκρότημα, συνεχίζοντας και στο Πανεπιστήμιο. Κι αυτό όμως αποδείχθηκε ασύμφορο, όντας αντισυστημικό, αφού επηρεαζόταν από στίχους σαν κι αυτούς του Νικόλα Άσιμου «εγώ δεν θέλω στη ζωή να κυβερνήσω» αλλά κι άλλους χειρότερους, του Τζίμη Πανούση. Από τότε, μάλλον είχε χαλάσει το προφίλ του, καθώς εντάχθηκε στους παραπονούμενους, τους loosers και τους μη αρεστούς....
Όταν όμως άρχισε να αρθρογραφεί, έγινε ευρύτερα γνωστός στην τοπική κοινωνία. Πολλοί μάλιστα πίστεψαν ότι είχε και πολιτικές βλέψεις! Και ήταν κάθετα αντίθετος, μέχρι που ο Γιώργος (Παπανδρέου ο Γ’), έμπλεξε την πολιτική με τα βιογραφικά, τις επιστήμες και το διαδίκτυο, με σύνθημα «οι αντιεξουσιαστές στην εξουσία»! Τότε, ξανασκέφτηκε ότι θα ήταν εύκολο να γίνει Περιφερειάρχης Αττικής, νήσων και απασών των Ρωσιών, υποβάλλοντας μια ηλεκτρονική αίτηση! Δεν κατέστη όμως εφικτό, αφού ήταν μικρομεσαίος κι όχι γόνος κάποιου γένους, όπως καταγράφουν στο βιογραφικό τους δυο από τους επιλεγέντες Περιφερειάρχες. Ούτε υπήρξε κολλητός φίλος του Γιώργου, όπως δηλώνουν οι περισσότεροι από αυτούς. Απλά, τον είχε δει από μακριά το 2004 έξω από ένα κεντρικό ξενοδοχείο, στο ίδιο σημείο που είχε δει και τον πατέρα του Ανδρέα, το 1985...
Πράγματι, ήθελε πολύ να γίνει «Περιφερειάρχης», αλλά ο στόχος του δεν επιτεύχθηκε γιατί διέθετε τα τυπικά και όχι τα ουσιαστικά προσόντα. Και μη σας φαίνεται αστείο. Το ίδιο ακριβώς του είχαν πει και στο Πανεπιστήμιο για μια θέση συμβασιούχου διδάσκοντα και μάλιστα εγγράφως!
Ο Μιλτιάδης Γ. Δεληχάς είναι Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ.
