Αυτό το πράμα με τους «ξένους οίκους» δεν το καταλαβαίνω. Στο κάτω-κάτω να κοιτάνε τα του οίκου τους και να μην ασχολούνται με τα ξένα σπίτια.
Βγαίνει τώρα ο τάδε «οίκος», που δεν τον έχει καλέσει και κανείς και σου λέει: «κύριοι επτωχεύσατε. Έχετε το μαύρο σας το χάλι οικονομικά». Και ούτω πως υποβαθμίζεται η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Εμείς κοιτάμε πώς θα δανειστούμε για να σωθούμε και έρχεται απρόσκλητος ο «Οίκος» και μας δυσφημεί. Λες και δεν μπορούμε εμείς να δυσφημιστούμε μόνοι μας, χρειαζόμαστε και βοήθεια!
Βγήκε χθες και ο πρωθυπουργός από την Κοπεγχάγη, όπου παλεύει για το κλίμα, και τα είπε ένα χεράκι στους οίκους. Όχι ότι θα ιδρώσει το αυτί τους, αλλά να, για να λέμε και μεις ότι κάτι λέμε και ότι διαμαρτυρόμαστε για τις αυθαίρετες αυτές παρεμβάσεις στα εσωτερικά μας. Διότι έχουμε και το βασικό πρόβλημα που μας καίει: η νέα υποβάθμιση του οίκου επιβαρύνει περαιτέρω το κόστος δανεισμού του Δημοσίου και «προγκάει» και αγοραστές ομολόγων. Και όλα αυτά την ίδια ώρα που το Ελληνικό Δημόσιο ψάχνει απεγνωσμένα να βρει 53 δισ. ευρώ για το επόμενο έτος. Και απ’ αυτά καταπώς μας λέει εκείνος ο δύσμοιρος ο Παπακωνσταντίνου (μας τη φόρεσε μια χαρά χθες με τις αλχημείες στους φόρους) τα χρειαζόμαστε το πρώτο τρίμηνο του ερχόμενου χρόνου.
Τώρα που είπα «φόρους». Είδατε ε; Ή ακούσατε τι μας περιμένει. Αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε! Πάνε οι ελαφρύνσεις, πάνε οι φοροαπαλλαγές, πάνε όλα περίπατο. Σφίγγεται το κράτος, σφίγγει τους πολίτες. Ποιους να σφίξει; Τους «οίκους»; Μαύρες φορολογικές μέρες μας περιμένουν.
Αλλά για να γυρίσουμε στα των οίκων. Βγήκε λοιπόν ο Γ. Παπανδρέου και διαμαρτυρήθηκε για την ανάμιξη στα εσωτερικά μας. Ποιος άλλος βγήκε; Ο άλλος μπατιρομπατίρης, ο Θαπατέρο εξ Ισπανίας. Διαμαρτυρήθηκε κι αυτός που είναι χρεωμένος μέχρι το λαιμό. Σου λέει «πώς κύριε έρχονται αυτοί και ανακατεύονται στα εσωτερικά μας;». Και θύμισε ότι και ο άλλος «χρεοκοπημένος» - που πρώτος τα... έχωσε στους οίκους - ο Σαρκοζί, είχε παρατηρήσει ότι αυτοί οι... «οίκοι» είναι οι ίδιοι που λέγανε για τις τράπεζες ότι είναι στα πάνω τους και μετά αυτές οι ίδιες τράπεζες ήρθαν και βαρέσανε κανόνι. Που πάει να πει ότι δεν είναι δα και τόσο αξιόπιστοι. Και που άμα το πάρουμε και ανάποδα, γιατί έτσι μας συμφέρει, αφού οι τράπεζες που τις είχαν για υγιείς πτώχευσαν, ε εμάς που μας έχουν για πτωχευμένους μπορεί και να τη γλιτώσουμε. Δεν τολμάω να πω ότι μπορεί να γίνουμε οικονομικά εύρωστοι γιατί αυτό είναι κάτι παραπάνω από σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Είναι απλά, φαντασίωση.
Πάντως, από τον Οκτώβριο ίσαμε δώθε έχουν φάει απανωτές κατραπακιές από διάφορους «οίκους». Δύο μέσα στον Οκτώβριο και τρεις μέσα στο Δεκέμβριο. Να πω «να τα εκατοστήσουμε;». Να μην το πω! Πρώτον γιατί μπορεί να πιάσει, έτσι που ’ναι τα πράγματα και δεύτερον διότι υποβάθμιση την υποβάθμιση αν σου λέει φθάσουμε κομμάτι παρακάτω, που είναι και πιθανό γιατί είπαν ότι θα μας ξαναϋποβαθμίσουν, τότε τα ελληνικά ομόλογα θα πάψουν να γίνονται δεκτά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και ξέρετε τι θα γίνει τότε ε; «Κλαίγε με η μάνα κλαίγε με τη νύχτα με φεγγάρι».
Γι’ αυτό και οι υπουργοί πήραν τις ρούγες με εντολή άνωθεν και τρέχουν δεξιά κι αριστερά στη χώρα να μιλήσουν για την οικονομία, για να μας έρθει... μαλακά, σου λέει, το φορολογικό τσουνάμι που εξαπολύει η κυβέρνηση. Πώς το ’πε αυτό ο Γ. Παπανδρέου από την Κοπεγχάγη; «Νομίζω ότι ο ελληνικός λαός περίμενε ότι θα πάρουμε δύσκολα μέτρα». Πώς το νομίζει ακριβώς; Τώρα το νομίζει που έγινε πρωθυπουργός και έχει τόσο σφίξιμο. Γιατί προεκλογικά άλλα μας έλεγε. Να μην ξεχνιόμαστε!
Διαμαρτυρία, ξεδιαμαρτυρία πάντως για τους οίκους, με τα μέτρα που μας καταφθάνουν φαίνεται ότι οι εκβιασμοί, που εμμέσως ασκούν με τις υποβαθμίσεις τους για σκληρότερα μέτρα, έπιασαν τόπο. Και πού είστε ακόμη;! Έχουμε ζοφερό μέλλον μπροστά μας.
