Το σινεμά δεν είναι μια «Καλή Τέχνη» με την κλασική έννοια του όρου. Είναι μια από τις Καλές Τέχνες (είναι η 7η Τέχνη μετά τις: Μουσική, Χορό, Ζωγραφική, Ποίηση, Λογοτεχνία και Αρχιτεκτονική), η οποία όμως προκύπτει δια της τεχνικής και της επιστήμης. Τα βασικά σημεία του κινηματογράφου είναι η αναλυτικοσυνθετική διαδικασία της κίνησης, η φωτογραφία και οι ιδιομορφίες των ανθρώπινων ματιών (μετοίκασμα, κρίσιμη συχνότητα ταύτισης του φωτοαισθήματος, φαινόμενη κίνηση). Τα παραπάνω χαρακτηριστικά επιτρέπουν στον άνθρωπο να βιώσει τα μοναδικά συναισθήματα της σινε-θέασης. Δηλαδή με λίγα λόγια, όλα είναι ζήτημα επιστήμης και τεχνολογίας.
Όλοι οι κινηματογραφιστές είναι ταυτόχρονα τεχνίτες (με την έννοια της τεχνογνωσίας και της εκμετάλλευσης της τεχνολογίας) και καλλιτέχνες (με την έννοια της δημιουργίας έργων υψηλής αισθητικής). Ο «τεχνίτης» μπορεί να είναι και ένας σπουδαίος καλλιτέχνης. Ο Τζέημς Κάμερον είναι ένας τέτοιος κινηματογραφιστής. Επιπλέον, είναι ένας μοναδικός εφευρέτης και λάτρης της τεχνολογίας . Εδώ και 12 χρόνια που γύρισε τον Τιτανικό έδειξε σαφώς τους προσανατολισμούς του: εκμετάλλευση όλων των μοντέρνων τεχνολογικών ανακαλύψεων σε ότι αφορά την παραγωγή και προβολή κινηματογραφικής εικόνας (ψηφιακές κάμερες ,κομπιούτερ, software και συνδυασμός τους). Ο Κάμερον μετά από τον Τιτανικό δεν ξαναγύρισε ταινία μυθοπλασίας, θεωρώντας πως το επόμενο βήμα θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον, εφάμιλλο του Τιτανικού. Το «Avatar» δεν είναι απλώς εφάμιλλο αλλά ανοίγει νέους επαναστατικούς δρόμους για τον κινηματογράφο. Είναι το μέλλον, τόσο στην διαδικασία του γυρίσματος, όσο και στην προβολή.
Το «Avatar» είναι μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, που εκτυλίσσεται στο μέλλον σε κάποιο μακρινό πλανήτη. Εκεί, οι ντόπιοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τους γήινους, οι οποίοι θέλουν να εκμεταλλευτούν τις πηγές ενέργειας του πλανήτη τους. Στην προσπάθειά τους αυτή τους βοηθά ένας ανάπηρος γήινος πιλότος, ο οποίος- μέσω μιας πολύπλοκης ιατρικο-κυβερνητικής διαδικασίας- παίρνει τη μορφή ενός από τους ιθαγενείς εξωγήινους. Η ιστορία μπορεί να μην διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας. Η κινηματογράφηση αρχικά, και στη συνέχεια ο τρόπος προβολής, φέρουν την επανάσταση στο σινεμά οδηγώντας το στο δρόμο της επιστροφής για το μέλλον. Ο Κάμερον χρησιμοποιεί το σύστημα «motion capture» δηλαδή, μικροσκοπικές κάμερες οι οποίες είναι σταθεροποιημένες στα πρόσωπα και τα σώματα των ηθοποιών, αιχμαλωτίζοντας με αυτό τον τρόπο κινήσεις έκφρασης που χαρακτηρίζουν τις προσωπικότητες των ηρώων. Έτσι ο σκηνοθέτης μπορεί να χρησιμοποιήσει τα δεδομένα αυτά και να γυρίσει νέες σκηνές χωρίς τους ηθοποιούς. Τους αντικαθιστά το εικονικό τους ψηφιακό είδωλο. Επίσης, χρησιμοποιεί μια, εκπληκτικής σύλληψης, εφεύρεση: μια ψηφιοποιημένη κάμερα (simulcam,) την οποία χειρίζεται με ένα πληκτρολόγιο και μπορεί να παρέμβει σε σκηνές που ήδη έχουν γυριστεί, αλλάζοντας έτσι τα πλάνα και τις οπτικές γωνίες!
Όλα αυτά τα καταπληκτικά, ο θεατής θα τα προσλάβει μέσω του επαναστατικού τρισδιάστατου τρόπου προβολής που, δυστυχώς, δε διαθέτουν ακόμα όλες οι κινηματογραφικές αίθουσες. Ξεχάστε τα ατσούμπαλα τρισδιάστατα εγχειρήματα του παρελθόντος. Ο θεατής φορώντας τα ειδικά εξελιγμένα γυαλιά νιώθει ότι βρίσκεται μέσα στα γεγονότα της ταινίας σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορεί να παρέμβει! Επιπλέον, αυτές οι εξελίξεις φαίνεται να αποτελούν την καλύτερη άμυνα στο παράνομο downloading. Η τρισδιάστατη προβολή μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τον κατάλληλο εξοπλισμό, κάτι που σαφώς δεν επιτρέπεται με τις υπάρχουσες οικιακές συσκευές αναπαραγωγής dvd. Συνεπώς είναι πιο δύσκολη η αντιγραφή.
*Κριτική ανάλυση της ταινίας θα δημοσιευτεί στο φύλλο της Κυριακής και στην στήλη «Cine Ελευθερία»
