Συμπέρασμα: τα Τέμπη εξελίσσονται σε «γιοφύρι της Άρτας». Για να στεριώσει η σήραγγα θυσιάστηκε ο πρωτομάστορας. Ο τραγικός διευθυντής του έργου για τη διάνοιξη της σήραγγας, ο οποίος συνάντησε το θάνατο στην προσπάθειά του να εκτελέσει το καθήκον του.
Συμπέρασμα δεύτερο: η Ελλάδα μέχρι και σήμερα, και αύριο και μεθαύριο, μπορεί να κοπεί ή να την κόψει ανά πάσα στιγμή κάποιος στα δύο. Είτε πρόκειται για μια φυσική καταστροφή είτε για μια ανθρώπινη επιλογή, όπως συχνά - πυκνά γίνεται με τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Το σημείο είναι στρατηγικό και ως εκ τούτου αποτελεί μια ευγενή αδυναμία, εκμεταλλεύσιμη ανά πάσα στιγμή.
Βέβαια, υπάρχει πάντα η λύση των εναλλακτικών διαδρομών, αλλά και χρονοβόρες είναι και πιο επίπονες είναι και προβληματικές είναι. «Είναι» όμως και αυτό ένα κάτι.
Συμπέρασμα τρίτο: οι αρμόδιοι πραγματικά, ίσα που πρόλαβαν! Όταν επί δύο συνεχείς μέρες υπάρχει πτώση βράχων σε ένα πολύ συγκεκριμένο σημείο, είναι προφανές ότι υπάρχει πρόβλημα. Και είναι θαύμα που δεν θρηνήσαμε θύματα νωρίτερα, γιατί νωρίτερα θα έπρεπε να έχει διακοπεί η κυκλοφορία για να μην παίζουν οι διερχόμενοι κορώνα-γράμματα τη ζωή τους και μάλιστα εν αγνοία τους. Έστω κι έτσι, όμως, μέσα στη δραματικότητα της εξέλιξης είναι «ευτύχημα» που τέλος πάντων λήφθηκε αργά το βράδυ της Τετάρτης η απόφαση διακοπής της κυκλοφορίας. Γιατί, αν συνέχιζε το παιχνίδι της «ρωσικής ρουλέτας», τότε χθες το πρωί είναι πολύ πιθανό να θρηνούσαμε και άλλα θύματα, τα οποία θα είχαν «άγνοια κινδύνου» και η τραγωδία, όπως και οι ευθύνες που θα τη συνόδευαν, θα μπορούσε να έχει πάρει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις.
Συμπέρασμα τέταρτο: είναι προφανές ότι υπάρχουν ευθύνες. Για το θάνατο του συγκεκριμένου ανθρώπου, αλλά και για το γεγονός ότι εκτέθηκαν σε κίνδυνο πολλοί άλλοι και αυτές οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν κατ’ αναλογία, ιδιότητα και προέλευση.
«Αν», υποθέσουμε «αν» - γιατί τα ακριβή αίτια που προκάλεσαν «βροχή» βράχων δεν έχουν ακόμη διαπιστωθεί, αλλά βεβαίως και εικασίες υπάρχουν και λογικοί συνειρμοί μπορούν να γίνουν - οι εργασίες για τη διάνοιξη της σήραγγας, σε συνδυασμό με τη σαθρότητα του εδάφους, λόγω βροχοπτώσεων, είναι η αιτία, τότε... Τότε ο κατά νόμο υπεύθυνος του έργου το πλήρωσε ήδη με τη ζωή του. Όμως, οι ευθύνες δεν σταματούν και δεν περιορίζονται εκεί για ό,τι συνέβη. Προφανώς τα μέτρα ασφαλείας θα έπρεπε να είναι πιο αποτελεσματικά. Προφανώς οι υπολογισμοί των ειδικών που δουλεύουν σε ένα τέτοιο έδαφος θα έπρεπε να είναι πιο διορατικοί, προφανώς... Προφανώς όλα αυτά τα... προφανή έγιναν εκ των υστέρων προφανή, και αφού συνέβησαν αμετάκλητα και δραματικά γεγονότα. Προφανώς - εκ των υστέρων πάντοτε - παρότι η Ελλάδα κόβεται στα δύο - θα έπρεπε και τα Τέμπη να είχαν κλείσει νωρίτερα.
Συμπέρασμα πέμπτο: τα Τέμπη έκλεισαν θέλοντας και μη μέχρι να αποκατασταθεί το οδόστρωμα, αλλά το πρόβλημα δεν τελειώνει εδώ. Οι όποιοι αρμόδιοι ή συναρμόδιοι πρέπει να δουν συνολικά το θέμα της ασφάλειας της περιοχής για τους διερχόμενους και να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε η ασφάλεια αυτή να είναι εγγυημένη και η διέλευση, επίσης. Γιατί και ο χειμώνας είναι μπροστά, αλλά και τα έργα για τη σήραγγα έχουν μέλλον. Κατά συνέπεια η διασφάλιση της ασφάλειας, με όποιο κόστος, είναι επιβεβλημένη πριν το συγκεκριμένο κομμάτι δοθεί στην κυκλοφορία. Δεν μπορεί όποιος περνάει από την ΠΑΘΕ να παίζει το κεφάλι του κορώνα-γράμματα στα Τέμπη.
Συμπέρασμα έκτο: είναι θλιβερός ο τρόπος που χαρακτηρίζεται και σφραγίζεται ένα έργο, για την πραγματοποίηση του οποίου έχουν καταβληθεί τόσες προσπάθειες επί σειρά ετών. Ένα έργο σημαντικό όχι μόνο για το νομό και τη Θεσσαλία, αλλά και για όλη την Ελλάδα. Η διάνοιξη σήραγγας στα Τέμπη, όπου πολλοί έχουν χάσει τη ζωή τους με κορυφαία την τραγωδία με τους «21» μαθητές, αποτελούσε ένα διαρκές και επιτακτικό ζητούμενο. Τώρα που βρίσκεται σε φάση υλοποίησης, σφραγίζεται με έναν ακόμη θάνατο. Ας ελπίσουμε να είναι ο τελευταίος.
