Είναι ν’ αναρωτιέται πάντως κανείς. Ο Αβραμόπουλος ακολούθησε τους υποστηρικτές του ή οι υποστηρικτές του τον Αβραμόπουλο, πριν προβεί στη χθεσινή επίσημη ανακοίνωση για τη στήριξη Σαμαρά. Γιατί από τότε που ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την κούρσα διαδοχής της Νέας Δημοκρατίας, σε όσες σφυγμομετρήσεις δημοσιεύτηκαν, φάνηκε καθαρά ότι τουλάχιστον τα 2/3 της «δύναμής» του στράφηκαν προς τον Αντώνη Σαμαρά και από κάτι λίγα «τσίμπησαν» η Ντόρα και ο Ψωμιάδης. Παρότι ο πρώην υπουργός Υγείας είχε τότε δηλώσει - επισήμως τουλάχιστον - ότι αφήνει «ελεύθερους» εκείνους που τον στήριζαν να κλείνουν προς όποιον επιθυμούν, ωστόσο ήταν εμφανές ότι η μέγιστη... κλίση ήταν προς τον Μεσσήνιο πολιτικό, ο οποίος και τελικά ωφελήθηκε από την αποχώρηση Αβραμόπουλου. Τα ποσοστά του ανέβηκαν εντυπωσιακά, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται πλέον ως «ντέρμπι» ο... αγώνας μεταξύ της Ντόρας και του Αντώνη.
Είναι εύλογο λοιπόν να αναρωτιέται κανείς αν η «γραμμή» προς Σαμαρά δεν είχε ήδη δοθεί «υπογείως» από την αρχή και απλώς μετά την ολοκλήρωση του Συνεδρίου αποφάσισαν να επισημοποιήσουν τον «πολιτικό δεσμό» Αβραμόπουλος-Σαμαράς. Εκτός πια και αν υπήρξε τέτοια ομοθυμία μεταξύ των υποστηρικτών του πρώην υπουργού Υγείας που στράφηκαν όλοι... αυθορμήτως προς τον Σαμαρά και βλέποντας, διά των δημοσκοπήσεων, τη «στροφή» αυτή ο Αβραμόπουλος την ακολούθησε και έκανε επίσημη δήλωση υπέρ.
Η πραγματικότητα είναι, και το έχουμε επισημάνει εδώ και αρκετό καιρό, ότι οι δύο από την απαρχή της κούρσας διαδοχής έδειξαν να έχουν περισσότερα σημεία που τους συνδέουν και τους ενώνουν, αφήνοντας στην αντίπερα όχθη την Ντόρα. Πέρα από το γεγονός ότι είναι άνδρες και οι δύο, ιστορικά και οι δύο - κάτω από διαφορετικές συνθήκες - επιχείρησαν να σχηματίσουν άλλους κομματικούς σχηματισμούς για να επιστρέψουν εν τέλει στη Νέα Δημοκρατία. Από την αρχή της κούρσας, όταν ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έθεσε το θέμα εκλογής από τη βάση, ο Αντώνης Σαμαράς έσπευσε να τον υποστηρίξει, ενώ η Ντόρα κρατούσε τα... μπόσικα, αντιπροτείνοντας λύσεις παραλλαγής. Και εν συνεχεία όμως έδειξαν να ψιλοταυτίζονται σε κάποια ζητήματα, και όταν ο Δ. Αβραμόπουλος το πήγε ένα βήμα παραπέρα και ζήτησε να ψηφίσουν και οι «φίλοι» ο Σαμαράς δεν είπε όχι. Αν και, στην Κεντρική Επιτροπή, όπου ο πρώην υπουργός Υγείας περίμενε στήριξη από τον πρώην υπουργό Πολιτισμού για το θέμα των «φίλων», δεν την είχε. Με την έννοια του ότι ο Σαμαράς δήλωσε ότι τιμά την υπογραφή που είχε βάλει και αν όλοι αποφάσιζαν και περί «φίλων» δεν θα είχε αντίρρηση. Όπως είναι γνωστό η πρόταση δεν πέρασε και μετά την Κεντρική Επιτροπή ο Δ. Αβραμόπουλος αποσύρθηκε από την κούρσα διαδοχής και ως προκύπτει όλο αυτό απέβη προς όφελος του Αντ. Σαμαρά.
Πέραν αυτών των «κοινών», όπως προέκυψε και από τις χθεσινές δηλώσεις των δύο, έχουν και ένα ακόμη κοινό. Πιστεύουν δηλαδή και οι δύο ότι η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να φροντίσει πρώτα να φέρει πίσω τους δικούς της ψηφοφόρους που της γύρισαν την πλάτη, αντί να κυνηγάει τους... αμφίβολους του μεσαίου χώρου, σε αντίθεση με την Ντόρα, η οποία είναι βασικά στραμμένη προς τον μεσαίο χώρο και τάσσεται κατά των περιχαρακώσεων. Η «διαφορά» αυτή έγινε αισθητή και στις εισηγήσεις Σαμαρά - Ντόρας στο Συνέδριο και από πολλούς εκλήφθηκε και ως «ιδεολογική». Στην πραγματικότητα θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για διαφορετική «στρατηγική», διότι βεβαίως και οι δύο βασικοί διεκδικητές της προεδρίας της Ν.Δ. χρειάζονται και τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους και τον μετακινούμενο μεσαίο χώρο, αν είναι ποτέ να δουν πρωθυπουργία. Και το ξέρουν, επίσης, και οι δύο αυτό. Πρόκειται για διαφορετική στρατηγική και προσέγγιση προκειμένου να επιτευχθεί ο επιθυμητός στόχος που είναι η επάνοδος της Ν.Δ. στην κυβέρνηση.
Το εντυπωσιακό, όπως προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις, είναι ότι ενώ υπάρχει εκτίμηση ότι όσο διευρύνεται η εκλογική βάση είναι υπέρ της Ντόρας, γιατί ο Σαμαράς θεωρείται πιο «κομματικός», οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι έχει εξίσου καλές επιδόσεις και ποσοστά, οπότε το παιχνίδι φαίνεται να παίζεται επί ίσοις όροις.
Όπως και να ’χει η «συμμαχία» Αβραμόπουλου-Σαμαρά δημιουργεί νέα δεδομένα, όχι μόνο για τις εκλογές της 29ης Νοεμβρίου, αλλά και για την επόμενη μέρα στη Νέα Δημοκρατία, η οποία είναι βέβαιον ότι θα είναι εξίσου ενδιαφέρουσα.
