Η Ορθοδοξία διώκεται από εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς. Πολλοί από μας αναζητάμε παρηγορία ακόμη και στη σκέψη της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας . Ευτυχώς τη Θριαμβεύουσα Εκκλησία ούτε εξωτερικοί, ούτε εσωτερικοί εχθροί μπορούν να την πειράξουν. Ο Κύριος είπε στους μαθητές Του «Μην χαίρεστε ότι και τα δαιμόνια υποτάσσεται υμίν. Να χαίρεστε επειδή τα ονόματά σας είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής». Το κακό δεν πρέπει να μας απελπίζει. Όταν το κακό θριαμβεύει συντρίβεται.
Κάποιος επισκέφτηκε στο βουνό έναν γέρο Ρουμάνο χριστιανό ορθόδοξο μοναχό και τον ρώτησε για τη ζωή του. «Δεν είναι εύκολο να ’σαι ορθόδοξος χριστιανός. Μόνο τον Θεό χρειαζόμαστε. Τίποτε δεν σε πάει κοντά στον Θεό περισσότερο από την προσευχή και την ταπείνωση», είπε. (You tube: It’s not easy to be orthodox christian).
Δεν είναι εύκολο να ’σαι ορθόδοξος χριστιανός. Οι ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουμε επίγνωση ότι έχουμε ανάγκη θεραπείας και καταφεύγουμε στην Εκκλησία για να θεραπευτούμε. «Διά τους Πατέρες δεν διαχωρίζονται οι άνθρωποι εις ηθικούς και ανηθίκους, ή εις καλούς και κακούς βάσει ηθικών κανόνων. Ο διαχωρισμός αυτός είναι επιφανειακός. Εις το βάθος διακρίνεται η ανθρωπότης εις ψυχικά αρρώστους, εις θεραπευομένους και εις θεραπευμένους. Όλοι όσοι δεν είναι εις την κατάστασιν του φωτισμού είναι ψυχικά άρρωστοι, αφού η νοερά ενέργειά τους είναι συγκεχυμένη με την λογικήν και τα πάθη των ως εκ τούτου είναι αδέσποτα» (Ι.Σ. Ρωμανίδης).
Ο ορθόδοξος χριστιανός είναι ταπεινός. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε για τον εαυτό Του: «Είμαι πράος και ταπεινός». Στον κόσμο διαρκώς συναντάμε εμπόδια. Η ψυχή μας γεμίζει θλίψη. Ο Χριστός μάς δίνει θάρρος: «Στον κόσμο θα έχετε θλίψη. Μη φοβάστε αυτούς που μπορούν να σκοτώσουν το σώμα, αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα την ψυχή. Μη φοβάστε, εγώ νίκησα τον κόσμο». Η νίκη του Χριστού είναι και νίκη του χριστιανού. Ο χριστιανός δεν φοβάται το θάνατο. Η αληθινή ζωή αρχίζει μετά το θάνατο του σώματος.
Το Ευαγγέλιο και ολόκληρη η Αγία Γραφή μάς παρακινεί να χαιρόμαστε. Κάποιος μέτρησε και βρήκε ότι η Αγία Γραφή επαναλαμβάνει την παρότρυνσή της να χαιρόμαστε οκτακόσιες οκτώ φορές!
Οκτακόσιες οκτώ φορές μας λέει η Αγία Γραφή να χαιρόμαστε, να ευχαριστούμε, να ευλογούμε, να ψάλουμε, να δοξάζουμε το Θεό με ύμνους, με ψαλμούς, με αίνους, με άσματα και ωδές πνευματικές, με το λόγο, με το ρυθμό, με τη μελωδία, με αισθήματα χαράς, θαυμασμού, αγάπης και λατρείας. Να χαιρόμαστε χωρίς να ξεχνάμε ότι ο κόσμος είναι γεμάτος θλίψεις. Χαίρετε και αγαλλιάσθε ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς. «Να χαίρεστε, επειδή τα ονόματά σας είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής».
Η Ορθοδοξία διώκεται από εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς. Αλλά πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Το κακό όταν θριαμβεύει συντρίβεται. Παράδειγμα ο διωγμός των Χριστιανών στη Ρωσία. Όταν οι διώκτες μπορούσαν να φυλακίζουν ακόμα και να σκοτώνουν ελεύθερα ως εχθρούς του λαού τους ορθοδόξους χριστιανούς αντιλήφθηκαν ότι εξοντώνουν τους καλύτερους πολίτες και ηττήθηκαν. Όπου το κακό φάνηκε στο αληθινά τρομακτικό του μέγεθος, εκεί η χάρη του Θεού το υπερκάλυψε. Όπου επλεόνασε η αμαρτία υπερπερίσσευσε η χάρις.
«Το παράδοξο είναι, γράφει ο καθηγητής Ι.Σ. Ρωμανίδης, ότι ο μοναχισμός είναι η Ορθόδοξος μορφή του κομμουνισμού με μακράν ιστορίαν επιτυχίας, ενώ ο Μαρξισμός είναι εισέτι αδοκίμαστον δόγμα. Αι επιτυχίαι του Μαρξισμού είναι ακόμη σχέδια και υποσχέσεις (...)
Οι Νεομάρτυρες της Τουρκοκρατίας απέδειξαν επανειλημμένως ότι η δύναμη αυτή του προσευχομένου Αγίου Πνεύματος μέσα εις την καρδίαν του πιστού ήτο πολύ μεγαλυτέρα από τα χειρότερα βασανιστήρια που ημπορούσαν οι Τούρκοι να επινοήσουν» (Ρωμαίοι ή Ρωμηοί Πατέρες της Εκκλησίας, Εκδόσεις Π. Πουρναρά, Επόπτης Εκδόσεως Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου, Θεσσαλονίκη 1991).
