Όταν ήμουν μικρός κινδύνεψα να πνιγώ σ΄ ένα επικίνδυνο ποτάμι και κάποιος με έσωσε. Από τότε κι άλλες φορές κινδύνεψα και σώθηκα σαν από θαύμα. Νιώθω ευγνωμοσύνη στο Θεό αν και θα μπορούσε κανείς να προβάλλει την αντίρρηση: «Εσύ γλίτωσες, ενώ άλλοι δεν γλίτωσαν. Δεν περιβάλλει όλους τους ανθρώπους με αγάπη και στοργή ο Θεός;». Μια τέτοια αντίρρηση μπορεί να κάνει μόνον αυτός που προσπαθεί να πλησιάσει το Θεό όχι με την εμπειρία του αλλά με επιστημονικό τρόπο.
Η εμπειρία αξίζει γι' αυτόν τον ίδιο που τη ζει και γι’ αυτούς που έχουν τις ίδιες εμπειρίες και καμιά απόδειξη δεν μπορεί να την κάμψει και να τη διαψεύσει «Η Ορθοδοξία είναι εμπειρική». Ο καλύτερος τρόπος για να πιστέψουμε στην ύπαρξη του Θεού και στην πρόνοιά Του (ο Θεός περιβάλλει με αγάπη και στοργή τον άνθρωπο), είναι να αγαπούμε και να θαυμάζουμε κάποιον που πιστεύει, όπως είναι οι Αγιοι. Τότε χωρίς λόγια, χωρίς επιστημονικές αναλύσεις, χωρίς αποδείξεις η πίστη γίνεται κτήμα μας αναφαίρετο και σαν αυτόν που βρήκε σ΄ ένα κτήμα θησαυρό και πούλησε τα πάντα και το αγόρασε έτσι θα νιώθουμε κι εμείς, όταν αποκτήσουμε την εσωτερική μας ειρήνη, γιατί τότε κατέχουμε το ύψιστο νόημα και τον έσχατο σκοπό της ζωής μας. Τότε κάθε τραγωδία υποχωρεί και χίλιοι άνθρωποι γύρω σου σώζονται. Αυτό εννοεί ο Αγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, ο Αγιος της χαράς, όταν λέει
«απόκτησε την εσωτερική σου ειρήνη και χίλιοι άνθρωποι γύρω σου θα σωθούν».
Στην κινηματογραφική ταινία του Τσάρλι Κάουφμαν «Η αιώνια λιακάδα του καθαρού μυαλού» ακούγεται στο τέλος αυτό το τραγούδι: «Όλοι μαθαίνουν κάποτε/ Ο κόσμος ξεχνάει / κι ο κόσμος ξέχασε/ Αιώνια λιακάδα του Άσπιλου Πνεύματος! Κάθε προσευχή δεκτή / και ευχή παραιτημένη/ Πόσο ευτυχισμένος είναι ο αθώος!».
