...Και, από όλα αυτά, το «συμπέρασμα» που έβγαλε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη είναι ότι τα αστυνομικά τμήματα δεν πρέπει να φυλάσσονται! Μεγαλοφυές! Και το εννοώ. Όχι βεβαίως για τους λόγους που επικαλείται ο κ. Χρυσοχοΐδης, αλλά για άλλους πολύ πιο πρακτικούς.
Τι κάνουν συνήθως οι τρομοκράτες όταν επιτίθενται όταν και όποτε θέλουν σε ένα αστυνομικό τμήμα; Βάζουν ως στόχο τον εύκολο στόχο. Δηλαδή τη σκοπιά που είναι απ’ έξω και «όποιον πάρει ο χάρος», κυριολεκτικά. Και επειδή καταπώς δείχνουν τα πράγματα δεν υπάρχει περίπτωση ούτε να ελεγχθούν, ούτε να σταματήσουν τέτοιου είδους επιθέσεις, ούτε βεβαίως και να εντοπιστούν και να συλληφθούν όλοι αυτοί οι... τρομοτρομάρες, τι κάνουμε εμείς για να τους αποθαρρύνουμε και να αποτρέψουμε τις επιθέσεις; Τι κάνουμε ε; Σταματάμε πλέον τη φύλαξη των αστυνομικών τμημάτων! Και άιντε να βρουν φυλάκιο και αστυνομικό να κάθεται απ’ έξω για να του επιτεθούν. Μην μου πείτε ότι δεν είναι... δαιμόνιο! Μην μου πείτε ότι δεν είναι αποτελεσματικό! Μην μου πείτε ότι δεν είναι μεγαλοφυές! Άλλωστε τι; Γιατί νομίζετε ότι το προτείνει και ο Χρυσοχοΐδης;
...Επειδή, λέει, τάχα μου δήθεν, ότι στα αστυνομικά τμήματα πηγαίνουν πολίτες να εξυπηρετηθούν και δεν πρέπει να τους κάνουν «μπουού» οι αστυνομικοί που κάθονται απ’ έξω γιατί παθαίνουν τα ψυχολογικά τους. Αυτή μπορεί να είναι η «επίσημη» εξήγηση. Να μην αστυνομοκρατείται το... αστυνομικό τμήμα! Μιλάμε για τέτοια χλιδή Δημοκρατίας. Σε λίγο θα τους βγάλουν και τις στολές και θα τους φοράνε φουρό να νομίζει ο άλλος ότι πάει σε σχολή μπαλέτου και να αισθάνεται... άνετα! Τέλος πάντων. Αυτές είναι δικαιολογίες, είπαμε. Βασικά το κάνει γιατί άμα δεν βρίσκουν το φυλάκιο οι τρομοκράτες απ’ έξω, δεν θα ’χουν τι να χτυπήσουν. Οπότε έτσι... εξαρθρώνεται η τρομοκρατία της επίθεσης κατά των αστυνομικών τμημάτων και καταγράφει μια ακόμη επιτυχία στο ενεργητικό του ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Μιλάμε για τέτοια γλέντια!
...Τώρα βέβαια υπάρχει και ένας φόβος. Όχι που θέλω να του χαλάσω το σχέδιο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Για όνομα! Αλλά να, σκέφτομαι: δεν βρίσκει ο τρομοκράτης απ’ έξω το φυλάκιο να εκτονωθεί. Τι θα κάνει; Μπαίνει ωραία-ωραία μέσα στο αστυνομικό τμήμα ως... «άσκιαχτος» πολίτης, αφού δεν θα ’ναι εκεί το όργανο, ούτε να τον ελέγχει, ούτε να τον... φοβίζει με την παρουσία του. Μπαίνει που λέτε μέσα, ως φιλήσυχος πολίτης, προκειμένου να εξυπηρετηθεί, αφήνει πουθενά καμιά βομπούλα σε... συσκευασία δώρου και φεύγει κύριος. Διότι... «κύριος ήρθα και κύριος φεύγω», που λέει και ένα λαϊκό άσμα που δεν θυμάμαι ποιος το άδει. Και σε λίγο... μπουουμ! Τινάζεται όλο το αστυνομικό τμήμα μαζί με τα αστυνομικά όργανα (καλά αυτά δεν... μετράνε εις τη μοντέρνα τούτη κοινωνία), αλλά και τους φιλήσυχους πολίτες, από τους οποίους ζητάει άπαξ ημερησίως «συγγνώμη» ο κ. Χρυσοχοΐδης, οι οποίοι κάνουν τις συναλλαγές τους εντός χωρίς να έχουν... ενοχληθεί από την παρουσία του αστυνομικού στην είσοδο. Γιατί δεν θα υπάρχει, όπως είπαμε και νωρίτερα.
Τέλεια. Τέλεια σας λέω! Θα γλιτώνουν απέξω οι σκοπιές και θα ανατινάζονται ολόκληρα τα τμήματα. Ή, τέλος πάντων, αν αυτοί οι τρομοτρομάρες το ’χουν αυτό το παλικαράδικο και θέλουν να κάνουν και το κατιτίς παραπάνω, το πιο εντυπωσιακό, θα κάνουν «γιούρια» κατευθείαν μέσα στα... φιλήσυχα τμήματα πολιτών, θα πετάνε δυο-τρεις μολότοφ και θα την κάνουν ανενόχλητοι. Γιατί πάνω στη σύγχυση και μέχρι να καταλάβουν οι «αφύλακτοι» «ποιος» μπήκε, «πότε» μπήκε και «πού», αυτοί θα έχουν γίνει καπνός, αφήνοντας πίσω τους φωτιά και λάβρα.
Τι να πει κανείς; Τι να πει πραγματικά με τις «αλχημείες» και τις «ευαισθησίες» του καθενός εκ του ασφαλούς και από την πολυθρόνα του υπουργού. Αλίμονο από τα παιδάκια που τα «γάζωσαν» έξω από το τμήμα και τ’ ακούνε και από πάνω επειδή είχαν την... άτυχη ιδέα να γίνουν αστυνομικοί.