* Της κ. Ελένη Πατσιατζή, μέλους της ΚΝΕ Μαθητών Λάρισας και εκλεγμένης στο 5μελές του 10ου Λυκείου
Το 1940,η φασιστική Ιταλία επιτέθηκε στην Ελλάδα για να την καταλάβει. Ο Ελληνικός λαός την απέκρουσε. Ο Φράνκο στην Ισπανία, η χούντα του Μεταξά, ο ναζισμός στην Γερμανία. Η Ευρώπη μαύριζε: τα μονοπώλια είχαν τον κοινό τους στόχο, να ξεπεράσουν την κρίση του συστήματός τους, την οικονομική κρίση του ’29-33 και τις συνέπειές της... Οι καπιταλιστές, ήταν έτοιμοι να ξαναμοιράσουν τον κόσμο για τα κέρδη τους, να λύσουν τις αντιθέσεις τους, που είχαν οξυνθεί λόγω κρίσης. Το δυνάμωμα των στρατιωτικοποιημένων φασιστικών κρατών, ήταν το εργαλείο τους. Την ώρα που στην καπιταλιστική Δύση η ανεργία κάλπαζε, οι εργάτες δούλευαν 12ωρα,τα παιδιά ήταν στα εργοστάσια αντί στα σχολεία, η νεαρή τότε Σοβιετική Ένωση είχε 8ωρο, μόρφωση και υγεία για όλους, παραγωγή και κατανομή για το λαό. Το παιδί του ιμπεριαλισμού, ο φασισμός, φαινόταν το καλύτερο όπλο ενάντια στον κοινό τους αντίπαλο, την ΕΣΣΔ.
Δυο μέρες μετά την επίθεση στην Ελλάδα, το ΚΚΕ καλεί με το ανοιχτό γράμμα του Γραμματέα του, από τα μπουντρούμια της ασφάλειας του Μεταξά, όπως χιλιάδες αγωνιστές και κομμουνιστές: «Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό (…) Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό (...). «Το κάλεσμα του ΚΚΕ, για αντιφασιστικό, αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, γίνεται η απαρχή της ίδρυσης της μεγάλης λαϊκής συμμαχίας, του ΕΑΜ, που γίνεται το μοναδικό εμπόδιο στο ναζισμό και συσπειρώνει τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ο ΕΛΑΣ, ο ένοπλος λαϊκός στρατός του απελευθερώνει το 90% της χώρας, ενώ ταυτόχρονα η θρυλική ΕΠΟΝ, που συγκεντρώνει στις γραμμές της την πλειοψηφία της νεολαίας, «Πολεμώντας και τραγουδώντας», παντού, από τον Έβρο ως την Κρήτη. Την ίδια ώρα που το επίσημο κράτος αποχωρούσε για το εξωτερικό, που συνδιαλεγόταν με τα κατοχικά στρατεύματα και ίδρυε τα «ελληνικά» τάγματα ασφαλείας, με όρκο στον Χίτλερ, την ίδια ώρα ο λαός χτίζει τη συμμαχία του, την εποποιία της ΕΑΜικής Αντίστασης, ιδρύει την Κυβέρνηση του Βουνού, με εξουσία λαϊκή, σε κατοχικό κράτος, μέσα στη φωτιά της μάχης. Τότε, κατοχυρώνονται οι δημοκρατικές ελευθερίες του λαού, 1.800.000 άνθρωποι ψήφισαν και για πρώτη φορά οι γυναίκες και οι νέοι άνω τον 18 ετών. Η λαϊκή έμπνευση και δημιουργία φτάνει στο απόγειό της: Μεγάλοι καλλιτέχνες παίρνουν θέση, σηματοδοτούν με το έργο τους, την αντίσταση, τη λαϊκή ανάταση. Σε κάθε βουνοκορφή και πόλη παίρνεται η απόφαση: Με τους κομμουνιστές μπροστάρηδες, με το λαό, ενάντια στους ιμπεριαλιστές, όχι στους κατακτητές.
Αυτή την ιστορία, την αληθινή, δεν τη μαθαίνουμε, δεν είναι γραμμένη στα βιβλία. Η ιστορία γράφεται στα μέτρα εκείνων που κυριαρχούν οικονομικά. Πώς αλλιώς εξηγείται ότι ακόμα μας μαθαίνουν ότι η χούντα του Μεταξά είπε το «ΟΧΙ»; Ο Μεταξάς το είπε κάτω από την πίεση του ελληνικού λαού. Ως τότε, και κείνος και όλη η αστική τάξη, που τον ανέβασε στην καρέκλα της εξουσίας μιλάγανε για το ρεαλισμό της υποταγής στους κατακτητές. Όμως, ο λαός επέλεξε τον δρόμο της αντίστασης, της αντεπίθεσης στον μοναρχοφασισμό, αγωνίστηκε για μια άλλη Ελλάδα, ελεύθερη, με λαϊκή ευημερία... αυτά κρύβονται σκόπιμα, η ιστορία παραχαράσσεται συνειδητά, για να ξεχάσουν οι παλιότεροι, για να μην μάθουμε ποτέ, να μην εμπνευστούμε οι νεότεροι...
Γι’ αυτό κρύβουν ότι ο ΕΛΑΣ απελευθέρωσε την Αθήνα, γι’ αυτό κρύβουν ότι οι Αγγλοαμερικάνοι ιμπεριαλιστές ήρθαν εδώ γιατί η αστική τάξη τους έφερε, για να μη φτιάξουν μια άλλη Ελλάδα, λαογέννητη, με λαϊκή εξουσία.
Σήμερα, στην ιστορία που μας μαθαίνουν, οι αγωνιστές με τους προδότες, εξισώνονται, η πάλη των λαών ενάντια στο φασισμό αποστειρώνεται, η ιστορία αναποδογυρίζεται από την τάξη που κυριαρχεί: η ΕΣΣΔ των 20 εκατομμυρίων νεκρών συκοφαντείται. Η γραμμή του αντικομμουνισμού που έρχεται από την Ένωση και στηρίζεται και μέσω των βιβλίων, δεν θα περάσει. Μαθαίνουμε την αληθινή ιστορία. Δεν υποτασσόμαστε. Η ιστορική μνήμη δε σβήνει, είναι όπλο μας για το σήμερα. Φωνάζουμε ένα στεντόρειο «ΟΧΙ» στην παραχάραξη του «ΟΧΙ» του Ελληνικού λαού. Τιμάμε τους αγωνιστές του έπους της εθνικής Αντίστασης, τους ηρωικούς μαχητές και μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που συνέχισαν ενάντια στους Αγγλοαμερικάνους ιμπεριαλιστές.
Στο πραγματικό δίλημμα της εποχής μας παίρνουμε θέση: με το λαό, ενάντια στα μονοπώλια. Την ιστορία τη γράφουν οι λαοί. Και σήμερα- τηρουμένων των αναλογιών- ο ελληνικός λαός θα σηκώσει κεφάλι, θα αντεπιτεθεί σ’ όσους του ετοιμάζουν τα χειρότερα. Θα παλέψει ενωμένος για μια Ελλάδα με ανάπτυξη για το λαό, για μια Ελλάδα χωρίς εκμεταλλευτές, για μια Ελλάδα σοσιαλιστική. Μ’ αυτή την κατεύθυνση συνεχίζουμε. Και να πολεμάμε και να τραγουδάμε.
