Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας με μια λακωνική, γραπτή, δήλωσή του, το πρωί της περασμένης Δευτέρας, την επομένη της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης της Βουλής προς την κυβέρνηση του Γιώργου Α. Παπανδρέου, έλυσε το γρίφο της προεδρικής εκλογής της προσεχούς Ανοίξεως.
«Αποδέχομαι την πρόταση για επανεκλογή μου στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας», δήλωσε ο Κάρολος Παπούλιας, δίνοντας έτσι τέλος στη σπέκουλα και τη σεναριολογία περί την επανεκλογή του ή μη, παράλληλα δε έδωσε το μήνυμα της πολιτικής σταθερότητας.
Υπενθυμίζεται ότι ο μεν Πρόεδρος, όλο το προηγούμενο διάστημα, τηρούσε αιδήμονα σιωπή αναφορικά με τις προθέσεις του, ενώ στην «προεδρολογία» ενεπλάκησαν ίσως και άθελά τους, οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Σημίτης και Κώστας Καραμανλής, καθώς και ορισμένα άλλα πρόσωπα από το πολιτικό σκηνικό, τα οποία ευελπιστούσαν στην ανάδειξή τους στο ύπατο αξίωμα της ελλαδικής Πολιτείας.
Η ανανέωση της προεδρικής θητείας του Κ. Παπούλια κατέστη δυνατή, καθώς κατά τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβερνήσεως, οι κ.κ. Παπανδρέου και Καραμανλής συμφώνησαν στο να παραμείνει αρχηγός του ελλαδικού κράτους ο πρώην υπουργός των Εξωτερικών των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ωστόσο, τα πράγματα μέχρι να φτάσουμε εδώ δεν ήταν καθόλου ανέφελα, ο δε Κάρολος Παπούλιας, όλο το προηγούμενο διάστημα, από το Μάιο ότι για πρώτη φορά ετέθη θέμα προεδρικής εκλογής, ήταν βαθύτατα ενοχλημένος, οι επαφές του με τους δημοσιογράφους ήταν από ελάχιστες έως ανύπαρκτες και μόνο μια φορά, τον περασμένο Ιούλιο στο ταξίδι του στο Βελιγράδι, είχε ανοίξει μερικώς τα χαρτιά του λέγοντας πως παραμένει μάχιμος.
Γιατί όλα αυτά;
Διότι ο σημερινός πρωθυπουργός είχε εμπλέξει την Προεδρική εκλογή της προσεχούς Ανοίξεως με το πιεστικό αίτημά του για επίσπευση των εκλογών προκειμένου «να αλλάξει πορεία η χώρα».
Στις 24 του περασμένου Μαΐου ο Γ. Α. Παπανδρέου είχε δηλώσει ότι «η επανεκλογή του Κ. Παπούλια, εφόσον βέβαια ο ίδιος το επιθυμεί, θα γίνει από μια νέα Βουλή, με τη συμβολή της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του ΠΑΣΟΚ».
Ακολούθησαν οι ευρωεκλογές και η νίκη του ΠΑΣΟΚ, ο δε Γιώργος Α. Παπανδρέου πιστός στη στρατηγική του επιλογή να προκαλέσει βουλευτικές εκλογές επέμενε να συνδέει την προεδρική εκλογή με το αίτημά του αυτό.
Ωστόσο, ορισμένοι καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου, όπως ο Δημήτρης Τσάτσος είχαν εκτιμήσει πως η στάση αυτή του Γιώργου Α. Παπανδρέου, δηλαδή το να προσπαθήσει να καταστήσει τον Πρόεδρο Κάρολο Παπούλια «εργαλείο» και «σκεύος» προκειμένου να επιτύχει τον σκοπό του, δηλαδή την επίσπευση των εκλογών, συνιστούσε επί της ουσίας συνταγματική εκτροπή.
Όπως ήταν αναμενόμενο (με δεδομένο ότι παλαιότερα το ΠΑΣΟΚ επέμενε κατά τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεωρήσεως ότι θα πρέπει να αποσυνδέονται οι εκλογές από την Προεδρική εκλογή) προκλήθηκε άγριος καβγάς μεταξύ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με την τότε κυβέρνηση να κατηγορεί σε υψηλούς τόνους την τότε μείζονα αντιπολίτευση για υπονόμευση των θεσμών, αλλά και για πρόκληση ζημιάς στον τόπο.
Η όλη αντιπαράθεση είχε ενοχλήσει τον Κ. Παπούλια, για την τελική στάση του οποίου είχαν ακουστεί τα πλέον απίθανα πράγματα, ενώ διάφορα ονόματα άρχισαν «παίζουν» στην πολιτική και δημοσιογραφική «πιάτσα» – μεταξύ δε αυτών και του Κ. Καραμανλή – ως υποψηφίων διαδόχων του σημερινού Προέδρου.
Ακολούθησαν οι βουλευτικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου για την πρόκληση των οποίων ο Κώστας Καραμανλής αξιοποίησε στο σκεπτικό του και τη στάση του ΠΑΣΟΚ στην προεδρική εκλογή, η εκλογική συντριβή της ΝΔ και η συμφωνία Παπανδρέου – Καραμανλή, κατά το τριήμερο των προγραμματικών δηλώσεων για την ανανέωση της προεδρικής θητείας του Κάρολου Παπούλια.
Ο αρχηγός του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρης, ο οποίος με αφορμή τη χλιαρή στάση Καραμανλή έναντι του ΠΑΣΟΚ στις προγραμματικές δηλώσεις είχε υπαινιχθεί πως υπήρχε «τάξιμο» του Γ. Παπανδρέου στον πρώην πρωθυπουργό, αφού είδε πως έπεσε έξω στην εκτίμησή του, έσπευσε να δηλώσει μετά τη δήλωση Παπούλια ότι ο Πρόεδρος «χαλάει τα σχέδια των σιαμαίων της πολιτικής σκηνής Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου».
Ο Κάρολος Παπούλιας θα είναι λοιπόν ο ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου για την επόμενη πενταετία.
Πολλοί αναλυτές θέτουν ένα βασικό ερώτημα: Τι θα πράξει ο Πρόεδρος με δεδομένο, όπως λέγεται, τον φιλοαμερικανικό προσανατολισμό της κυβερνήσεως; Τι θα πράξει αν προωθηθούν λύσεις στα εθνικά θέματα, που δεν θα συνάδουν με τις θέσεις του πάλαι ποτέ λεγομένου «πατριωτικού ΠΑΣΟΚ»;
Και κάτι ακόμη.
Γιατί οι κ.κ. Γ. Παπανδρέου και Κ. Καραμανλής με τη συμφωνία τους στο πρόσωπο του Κ. Παπούλια «έσπασαν» έναν άγραφο μεταπολιτευτικό συμβιβασμό, σύμφωνα με τον οποίο με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ο Πρόεδρος προερχόταν από τη συντηρητική παράταξη, ενώ με κυβέρνηση ΝΔ ο ανώτατος άρχων προερχόταν από το χώρο του ΠΑΣΟΚ;
Τα ερωτήματα αυτά ζητούν απαντήσεις.
Όμως, είναι βέβαιο πως με την απόφαση του Κ. Παπούλια, τακτοποιήθηκε εγκαίρως μια πολιτική εκκρεμότητα και έτσι η σημερινή κυβέρνηση εξασφαλίζει εξ αντικειμένου κλίμα πολιτικής σταθερότητας, που είναι απαραίτητο για την υπέρβαση της κρίσεως.
