Είναι γνωστή η ρήση σύμφωνα με την οποία «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται», ρήση η οποία ισχύει απόλυτα στην περίπτωση της ΝΔ και του πρώην πρωθυπουργού και αρχηγού της Κώστα Καραμανλή.
Με το που σημειώθηκε η πρωτοφανής, για τη συντηρητική παράταξη, εκλογική συντριβή στις κάλπες της 4ης Οκτωβρίου, «άνοιξαν τα στόματα» και άπαντες άρχισαν να καθυβρίζουν άπαντες, ιδιαίτερα δε τον παραιτηθέντα από την ηγεσία της ΝΔ Κώστα Καραμανλή.
Άρχισαν να τον βρίζουν και να του ασκούν καταλυτική κριτική (ασχέτως της βασιμότητας ή μη των επιχειρημάτων τους) όλοι εκείνοι που τον έγλειφαν το προηγούμενο διάστημα και τον επαινούσαν για τις ηγετικές και τις λοιπές ικανότητές του.
Λησμονώντας φυσικά οι περισσότεροι εξ αυτών ότι χάρις στον Κ. Καραμανλή τους έμαθε και ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους, σύμφωνα με την παλαιότερη εύστοχη ρήση του Γιώργου Κατσιφάρα.
Είπαμε, όμως, δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται...
Η ΝΔ, λοιπόν, συνετρίβη, «έπιασε πάτο», έφτασε σε ποσοστά χαμηλότερα από εκείνα του 1981, όταν ο Γεώργιος Ράλλης έχασε τις εκλογές από τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος απεφάσισε την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, δεχθείς σχετικές εισηγήσεις του Γιώργου Σουφλιά, του Γιάννη Λούλη, αλλά και της κ. Ντόρας Μπακογιάννη (όπως επιμένουν όλες οι πληροφορίες) ανέλαβε πλήρως την ευθύνη της ήττας (άλλωστε, αυτή έχει μόνο έναν πατέρα...) και ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει την ηγεσία της ΝΔ.
Για δε τις μελλοντικές του προθέσεις, ο Κώστας Καραμανλής άφησε, σύμφωνα με την εκτίμηση του γράφοντα, ένα μικρό παράθυρο ανοικτό: «Θα παραμείνω, όπως κατ’ επανάληψη έχω υπογραμμίσει, στην πρώτη γραμμή των αγώνων για το εθνικό συμφέρον», είπε ο Κώστας Καραμανλής, κλείνοντας τη δήλωσή του με την οποία αναγνώρισε την ήττα του και συνεχάρη το Γ. Α. Παπανδρέου.
Πολλοί πρώην Υπουργοί δεν εξελέγησαν βουλευτές.
Ο Μιχάλης Λιάπης τόνισε πως θα έπρεπε να είχαν παραιτηθεί «οι Ηρακλείς του Στέμματος» που εισηγήθηκαν την «αυτοκτονική λύση» για τη ΝΔ, δηλαδή τις εκλογές, εννοώντας τον Γ. Σουφλιά και την (όπως τουλάχιστον εκτίμησαν οι περισσότεροι αναλυτές) Ντόρα Μπακογιάννη.
Ο Γιώργος Σουφλιάς παραιτήθηκε και απεχώρησε της πολιτικής.
Η δε Ντόρα Μπακογιάννη διεκδικεί την ηγεσία της ΝΔ και, όπως λένε οι παροικούντες τη «γαλάζια Ιερουσαλήμ», φαίνεται πως έχει καλύτερες προϋποθέσεις από τους λοιπούς επίδοξους διαδόχους.
Τον Αντώνη Σαμαρά και τον Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Α! μην τον ξεχάσω...
Και τον Παναγιώτη Ψωμιάδη γιατί αυτός είναι ο πρώτος που έχει δηλώσει «παρών».
Μέχρι στιγμής, πάντως, τουλάχιστον επίσημα, δεν έχει ανακοινωθεί κανένα όνομα διαδόχου.
Αλλά θα το γνωρίζουμε πολύ σύντομα, αφού την 7η Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί το έκτακτο συνέδριο της ΝΔ.
Και ως τότε οργιάζουν το παρασκήνιο, αλλά και τα εσωκομματικά μαχαιρώματα στη «γαλάζια» παράταξη.
Θα είναι υποψήφιοι μόνο οι κ. Αντώνης Σαμαράς και Δημήτρης Αβραμόπουλος και η κ. Ντόρα Μπακογιάννη;
Θα θέσουν υποψηφιότητα κι άλλα στελέχη; Όπως για παράδειγμα οι κ. Ευάγγελος Μεϊμαράκης και Άρης Σπηλιωτόπουλος... Κι αυτοί οι δύο θα κατέβουν (αν κατέβουν) υποψήφιοι στα σοβαρά, ή ως «λαγοί» για λογαριασμό κάποιου άλλου;
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος θα μπορέσει να αντέξει μέχρι τέλους να κινείται στις συμπληγάδες Μπακογιάννη και Σαμαρά;
Θα αντέξει η ενότητα του κόμματος από τον άγριο (όπως προδιαγράφεται) πόλεμο «καραμανλικών» και «μητσοτακικών»; Γιατί είναι προφανές πως ο Α. Σαμαράς θα (επιδιώξει να) έχει στο πλευρό του τους «καραμανλικούς», η δε διαχρονική σχέση αυτών με τους «μητσοτακικούς» δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια εύθραυστη ισορροπία και δη σε τεντωμένο σχοινί.
Τι ρόλο θα παίξουν οι βαρόνοι το κόμματος, όπως για παράδειγμα ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης, ο οποίος συνετέλεσε τα μέγιστα στην ανάδειξη του Κ. Καραμανλή στην ηγεσία της ΝΔ;
Τι ρόλο θα παίξει ο Κώστας Καραμανλής; Θα ρίξει το ειδικό του βάρος υπέρ κάποιου υποψηφίου διαδόχου; Προς στιγμήν επικρίθηκε ότι ρίχνει το βάρος του υπέρ της κ. Μπακογιάννη.
Θα θελήσει, αν δει πως τα πράγματα στη ΝΔ οδηγούνται σε αδιέξοδο, να δώσει σε κάποιον το δαχτυλίδι της διαδοχής;
Όλα αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που αναμένουν επιτακτικά τις απαντήσεις τους.
Η ΝΔ είναι ένα μεγάλο κόμμα, η δε κατάσταση συνεχούς εσωστρέφειας, αυτισμού και αλληλοσπαραγμού επιτείνει το στρατηγικό και πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.
