Η νέα κυβέρνηση Παπανδρέου ευελπιστεί να αντιμετωπίσει με άλλο ύφος και ήθος τις καταστάσεις που έχουν διαμορφώσει την ελληνική πραγματικότητα. «Είμαστε οι καταλύτες της αλλαγής και όχι οι απολογητές της εξουσίας», τόνισε στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός. Το εγγύς μέλλον θα αποδείξει του λόγου το αληθές.
* Του Φίλιππου Ζάχαρης (phil.zaharis@gmail.com)
Σύνδεσμος Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων
Ομολογουμένως περίεργη αλλά όχι και αναπάντεχη η σύνθεση της νέας κυβέρνησης Παπανδρέου. Ο νέος πρωθυπουργός, όπως είχε δηλώσει εξαρχής, θέλησε να δώσει μια νέα πνοή στο κυβερνητικό επιτελείο με νέα πρόσωπα ως υπουργούς και υφυπουργούς. Πρόκειται για μια κυβέρνηση που από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνει κανείς ότι θα επιχειρήσει τομές με την παρέμβαση ατόμων που επιθυμούν το καινούργιο. Ο παραμερισμός των παλιών κομματικών στελεχών (όχι απόλυτα) και η επιλογή προσώπων από τον χώρο των συνεργατών του Γεωργίου Παπανδρέου, δίνει ένα άλλο νόημα και αξία στην άσκηση της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ. Με 160 βουλευτές στο ενεργητικό του, ο νέος πρωθυπουργός αποφάσισε να κινηθεί πιο ελεύθερα και να δοκιμάσει νέα σχήματα. Με απώτερο στόχο να δει αν αυτό το σχήμα «περπατήσει», τοποθέτησε πρόσωπα που σε αντίθετη περίπτωση οριακής πλειοψηφίας, δεν θα το αποτολμούσε. Έτσι, η πίστωση χρόνου για την κυβέρνηση είναι και μιας μορφής πειραματισμός από τον ίδιο σε ό,τι αφορά στην αλλαγή της πολιτικής νοοτροπίας. Αν αυτό το σχήμα «περπατήσει», ίσως τότε να μην υπάρξει αλλαγή ή πρώιμος ανασχηματισμός. «Είμαστε οι καταλύτες της αλλαγής και όχι οι απολογητές της εξουσίας», τόνισε στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός. Στο πλαίσιο αυτό, κλήθηκε άμεσα ο Συνήγορος του Πολίτη να καταθέσει τις απόψεις του μέσω των σχετικών εκθέσεων. Όμως, πέρα από τα θετικά και ελπιδοφόρα μηνύματα από τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, υπάρχουν και πολλά καινούργια σημεία που αξίζει να προσεχθούν και που ενδεχομένως δημιουργήσουν προβλήματα στο μέλλον. Αυτό έχει να κάνει με τη συγχώνευση και τις δομές των υπουργείων, και τοιουτοτρόπως την αφομοίωση και απορρόφηση υπηρεσιών από ένα υπουργείο (βλ. υπουργείο Τύπου και διαφορετική διαχείριση του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου, υπουργείο Πολιτισμού, Δημοσίας Τάξης, Μεταφορών και Επικοινωνιών), τη μη συμπερίληψη της κ. Δαμανάκη στο κυβερνητικό σχήμα που, κατά τη γνώμη του γράφοντος, θα μπορούσε να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες (απλά υπενθυμίζω ότι σε συζήτηση μετά το εκλογικό αποτέλεσμα η κ. Δαμανάκη είχε δηλώσει σε τηλεοπτικό σταθμό ότι η μεγάλη εισροή ψηφοφόρων στο ΠΑΣΟΚ και διαφορά δεν πρέπει να θεωρηθεί ως διαχειρίσιμη), την για άγνωστους λόγους εξαίρεση του κ. Σκανδαλίδη, αλλά και την ανάληψη της θέσης του υπουργού εξωτερικών από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, κάτι που αυξάνει κατά πολύ τον φόρτο εργασίας του. Στα «περίεργα» των αποφάσεων Παπανδρέου για το νέο κυβερνητικό σχήμα ανήκει και η πρόταση προς τους Οικολόγους - Πράσινους για να αναλάβει η κ. Βασιλάκου θέση υφυπουργού στο υπουργείο Περιβάλλοντος. Να σημειώσουμε εδώ ότι οι Οικολόγοι - Πράσινοι υπογράμμισαν ότι «ενδεχόμενη συμμετοχή τους σε κυβέρνηση, θα έπρεπε να στηρίζεται σε προγραμματικές συμφωνίες, σε θεματικές πλειοψηφίες στην κοινωνία, σε μια λαϊκή εντολή που θα απέκλειε αυτοδύναμες κυβερνήσεις, αλλά και στην ύπαρξη μιας κοινοβουλευτικής ομάδας των Οικολόγων Πράσινων που να μπορεί να επηρεάζει τις εξελίξεις». «Αν ο εκλογικός νόμος ήταν δίκαιος», τόνισαν οι Οικολόγοι Πράσινοι «θα είχαμε σήμερα 7 βουλευτές. Εάν το ΠΑΣΟΚ πράγματι πιστεύει ότι πολιτικές προτάσεις όπως αυτή που εκπροσωπούν οι Οικολόγοι Πράσινοι πρέπει να είναι στη Βουλή, αν θεωρεί ότι όλες οι ψήφοι των πολιτών πρέπει να έχουν την ίδια εκπροσώπηση, τότε μπορεί να πράξει αναλόγως». Αυτή ήταν όντως μια σωστή τοποθέτηση από την πλευρά των Οικολόγων Πράσινων καθώς από την αρχή υποστήριζαν τις συζητήσεις για προγραμματικές συγκλίσεις που όμως δεν έγιναν, αλλά και το γεγονός μη ύπαρξης κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης που θα χρησίμευε ως μοχλός πίεσης και οι διαφορετικές απόψεις στο ΠΑΣΟΚ για τα περιβαλλοντικά θέματα, δεν θα βοηθούσε την κατάσταση. Η κυβέρνηση λοιπόν του Γιώργου Παπανδρέου ευελπιστεί να προσδώσει έναν καινούργιο χαρακτήρα στο κυβερνητικό σχήμα. Με την τοποθέτηση καινούργιων προσώπων και την καλλιέργεια νέας νοοτροπίας στην αντιμετώπιση όχι μόνο των δημοσιονομικών αλλά και των κοινωνικών προβλημάτων που απασχολούν τον τόπο, ευελπιστεί να αντιμετωπίσει αισίως την κατάσταση. Ο χρόνος θα δείξει αν οι κινήσεις αυτές στεφθούν με επιτυχία. Πίστωση χρόνου έχει δοθεί, όμως όχι για πολύ καιρό διότι τα προβλήματα παραμένουν. Με δεδομένο ότι ο νέος πρωθυπουργός έχει υποσχεθεί πως θα αλλάξει η νοοτροπία και η αντιμετώπιση των δύσκολων καταστάσεων θα τύχει διαφορετικής αντιμετώπισης, πως ο λαός θα ανασάνει σε σύντομο χρονικό διάστημα, όλοι περιμένουμε να δούμε αν το πρώτο υπουργικό συμβούλιο και οι κατευθύνσεις που δόθηκαν σε αυτό πρόκειται να έχουν αίσιο αποτέλεσμα στο μέλλον. «Διαφάνεια παντού - έως και στο τελευταίο ευρώ», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Παπανδρέου. «Αξιοκρατία στο Δημόσιο – τέρμα στα ρουσφέτια. Αξιολόγηση παντού». Συνθήματα που ακούστηκαν και άλλοτε… Χωρίς να καραδοκεί κανείς βέβαια για το πρώτο λάθος ή να ψάχνει να βρει ψεγάδια στην ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης ή στις κατευθύνσεις του πρώτου υπουργικού συμβούλιου, δεν παύει να αντιμετωπίζει με κριτική σκέψη ακόμη και τις πρώτες κουβέντες ή ανακοινώσεις. Γιατί αυτό απαιτεί η Δημοκρατία.
