Πορευόμενοι προς τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου γινόμαστε μάρτυρες και κοινωνοί ενός προεκλογικού λόγου, ο οποίος δοκιμάζεται πολύ σε ό,τι αφορά την αξιοπιστία του. Στο, αν δηλαδή αυτός ο χείμαρρος υποσχέσεων και αλλαγών καταστεί μετεκλογική πραγματικότητα.
Η έλλειψη σιγουριάς του λαού μας πηγάζει από την εμπειρία του στη μη υλοποίηση των προεκλογικών προγραμμάτων. Γι' αυτό και διατηρεί ένα σκεπτικισμό στα υποσχόμενα. Μια αναξιοπιστία σ' αυτά τα ωραία λόγια που κατά καιρούς επαναλαμβάνονται. Έχει ακούσει πολλές φορές, για την καταπολέμηση της διαφθοράς, της αναξιοκρατίας και της φτώχειας, αλλά φως δεν είδε. Και αυτό, γιατί οι εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας δεν τηρούν το λόγο τους. Αδυνατούν να συγκρουσθούν με τα συμφέροντα και τις κατεστημένες διεφθαρμένες αντιλήψεις, με αποτέλεσμα η χώρα να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Και αυτό το βλέπουμε παντού. Το βλέπουν και οι πολιτικοί μας. Γι' αυτό και ο προεκλογικός τους λόγος είναι γεμάτος τέτοιων υποσχέσεων. Ότι θα τα διορθώσουν όλα, όταν έρθουν στην εξουσία. Ποια; Εκείνα που δεν μπόρεσαν να κάνουν χρόνια τώρα, υποβάλλοντας το λαό σε μια άδικη, διαρκή και αναποτελεσματική λιτότητα.
Δυστυχώς, αυτή είναι η διαχρονική κατάσταση του προεκλογικού λόγου: Αφερεγγυότητα και αναξιοπιστία. Παρακμή και έλλειψη αξιών, αφού τίποτα το ουσιαστικό από τα υποσχόμενα δεν γίνεται. Αποτέλεσμα η χώρα να οδηγείται χρόνο με το χρόνο σε κοινωνική και εθνική κατάρρευση. Τα μεγάλα προβλήματα του τόπου - θύματα του άνευ αντικρύσματος πολιτικού λόγου - εξακολουθούν να μένουν άλυτα : Η Παιδεία νοσεί αθεράπευτα. Η δημόσια διοίκηση λειτουργεί αντιπαραγωγικά και άνευ ουδενός ελέγχου και προσανατολισμού. Η ασφάλεια του πολίτη είναι ελλιπής και η δημόσια υγεία καταρρέει από την έλλειψη πολιτικής βούλησης, ενδιαφέροντος και εμμονής στην ενδυνάμωση και αναβάθμιση του εθνικού συστήματος υγείας.
Όλα τα παραπάνω προβλήματα υπάρχουν και μάλιστα πολύ έντονα, γιατί ποτέ δεν υλοποιήθηκε ο προεκλογικός λόγος. Αποδείχθηκε διαχρονικά ψεύτικος και υποκριτικός. Τώρα, για άλλη μια φορά, έρχονται πάλι τα κόμματα εξουσίας και υπόσχονται. Υπόσχονται ότι θα τα διορθώσουν όλα. Ότι μετά τις εκλογές θα ζούμε σε μια ελληνική κοινωνία, όπου θα βασιλεύει η χρηστότητα. Μακάρι να γίνουν έτσι. Ποιος δεν το θέλει; Για να μην υποστούμε και πάλι τις συνέπειες του προεκλογικού ψεύδους. Για να σταματήσει κάποτε η αναξιοπιστία της πολιτικής. Για να αναβαθμισθεί η θέση του πολιτικού. Για να αποκτήσει την κοινωνική καταξίωση, μεταβαλλόμενος σε ουσιαστικό υπηρέτη των συμφερόντων του λαού. Για να πάψει να βλέπει τη βουλευτική ή υπουργική του θέση, ως μέσου εύκολου και παράνομου πλουτισμού.
Όλα αυτά τα περί αλλαγών και διορθώσεων, όπως και παραπάνω τονίσαμε, λέγονται τώρα. Σ' αυτόν τον προεκλογικό αγώνα. Λέγονται όπως και πριν με την ίδια βεβαιότητα και σιγουριά. Μένει όμως να δούμε, κατά πόσον αυτά είναι αξιόπιστα. Κατά πόσον θα υπάρξει πλήρης αντιστοιχία με τη μετεκλογική πράξη. Ο λαός όμως έχοντας υπόψη του το παρελθόν δυσπιστεί. Όμως αυτή η δυσπιστία δεν εκδηλώνεται στο βαθμό που πρέπει στις δημοσκοπήσεις. Ίσως, αυτό να οφείλεται στην ελπίδα για το καλύτερο, κάθε φορά που έρχονται εκλογές. Ο καημένος ο λαός ελπίζει στον ερχομό της άσπρης μέρας. Ποιος ξέρει - λέει μέσα του - μπορεί να βρεθεί, κάποτε ένας αξιόπιστος πολιτικός και να κάνει πράξη αυτά τα ωραία λόγια που ακούει. Γι' αυτό πάντοτε στις εκλογές διατηρεί αυτήν την προσμονή.
Πράγματι η μοίρα του λαού είναι αυτή. Να περιμένει μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση το καλύτερο. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει χωρίς την αξιοπιστία του προεκλογικού λόγου. Χωρίς τη μετουσίωση αυτού σε μετεκλογική πράξη. Αυτή που θα βάζει τέλος στην υποκρισία και το ψέμα. Που θα προασπίζει τα δικαιώματα του απλού πολίτη και θα κατοχυρώνει θεσμικά την καθαρότητα αυτής της κοινωνίας. Κατ' αυτόν τον τρόπο το κράτος μας μπορεί να καταστεί πρότυπο δημοκρατικής λειτουργίας. Παραγωγός δημοκρατικών αρχών και αξιών, οι οποίες θα εξουδετερώνουν κάθε άδικη συμπεριφορά σε βάρος του πολίτη.
Αυτά περιμένει ο ελληνικός λαός από την παρούσα προεκλογική περίοδο. Να αναδείξει έναν αληθινό πολιτικό λόγο. Αυτός που μετεκλογικά θα γίνει οπωσδήποτε πράξη. Διαφορετικά θα αποδειχθεί και πάλι υποκριτικός και ψεύτικος. Ικανός να οδηγήσει το πολιτικό μας σύστημα σε πλήρη απαξίωση. Σε πλήρη ανυποληψία με δυσμενείς επιπτώσεις στην πορεία αυτής της χώρας.
Την κατάσταση αυτή, ας την προσέξουν καλά οι πολιτικοί μας. Γιατί φτάσαμε σε οριακό σημείο σε ό,τι αφορά την αξιοπιστία του προεκλογικών υποσχέσεων. Φτάσαμε στην κόκκινη γραμμή. Αυτό σημαίνει ότι η περαιτέρω διαιώνιση της πολιτικής αυτής παρακμής, θα οδηγήσει στην πλήρη αφερεγγυότητα του πολιτικού λόγου και την αδυναμία του, πλέον, να επιβάλλει την αλήθεια στην πολιτική.
