Το θέμα έχει ως εξής: ανεξάρτητα από το «ποιος» θα νικήσει στις 4 Οκτωβρίου, την έχει στημένη στη γωνία και περιμένει ο Αλμούνια. Είναι που λέμε «ο καταλύτης» αυτών των εκλογών. Το είπε ο άνθρωπος ξεκάθαρα για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μήπως κάποιοι έχουν παρανοήσει ή έχουν... ξεχάσει και δεν θυμούνται ορισμένα πράγματα. Είπε: «Στο τέλος Οκτωβρίου θα πρέπει να λάβουμε γνώση των μέτρων που υιοθέτησε η Ελλάδα, ώστε να αξιολογήσουμε αν οι δράσεις που υιοθετήθηκαν για τη διόρθωση των δημοσιονομικών ανισορροπιών και κυρίως για τη μείωση του ελλείμματος έως το τέλος του 2009 στο 3,7% του ΑΕΠ είναι αποτελεσματικές».
Η δήλωση του ευρωπαϊκού επιτρόπου στην παρούσα πολιτική χρονική στιγμή για την Ελλάδα βεβαίως και δεν είναι τυχαία. Και βεβαίως δεν ήθελε να περάσει και ως τέτοια. Και προκειμένου να είναι σαφέστατος τόνισε ότι «όλοι οι πολιτικοί ηγέτες και τα κόμματα στην Ελλάδα γνωρίζουν πλήρως την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας». Προφανώς, στέλνοντας ένα μήνυμα σε όλο το πολιτικό φάσμα και σε εκείνους που για προεκλογικούς λόγους θέλουν να παρουσιάζουν την κατάσταση πιο «ανάλαφρη» απ’ ό,τι είναι στην πραγματικότητα.
Εκεί λοιπόν επάνω σε αυτή τη δήλωση - προειδοποίηση Αλμούνια, ότι μέχρι τέλος Οκτωβρίου θα πρέπει η Ελλάδα να ενημερώσει την Ε.Ε. για τα μέτρα που έλαβε σχετικά, κυρίως με τη μείωση του ελλείμματος, εδράζεται ένα ολόκληρο «σενάριο», που, κατά πληροφορίες τουλάχιστον, επεξεργάζονται στη Νέα Δημοκρατία προκειμένου να σταθμίσουν την «επόμενη», αλλά και τη «μεθεπόμενη» μέρα. Ο συνδυασμός του «σεναρίου» έχει να κάνει με την πιθανή μη επίτευξη αυτοδυναμίας από το πρώτο κόμμα - που άλλωστε φαίνεται να είναι και το βασικό ζητούμενο αυτών των εκλογών - και τις εξελίξεις που η έλλειψη αυτοδυναμίας θα δρομολογήσει. Αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία - αν και κάποιες μετρήσεις άρχισαν να την... προβάλουν στο «βάθος κήπος» - τότε το πρώτο κόμμα θα πρέπει να προχωρήσει σε επαναληπτικές εκλογές. Και με το νέο εκλογικό νόμο θα την εξασφαλίσει, κατά πάσα πιθανότητα, για να μην πούμε κατά πάσα βεβαιότητα.
Για να πάμε σε επαναληπτικές εκλογές, όμως, θα πρέπει: σε τρεις μέρες ο πρόεδρος του πλειοψηφούντος κόμματος να δει όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, προκειμένου να διερευνήσει την πιθανότητα συνεργασίας και εφόσον αυτό δεν επιτευχθεί, τότε να προχωρήσει σε νέα προκήρυξη. Που σημαίνει ότι όλη αυτή η διαδικασία χρειάζεται ένα 20ήμερο τουλάχιστον και φυσικά νέα προεκλογική περίοδο κ.λπ., κ.λπ. Όμως, στη γωνία υπάρχει ο Αλμούνια που καραδοκεί και περιμένει για λογαριασμό των Βρυξελλών, υπάρχει ένας προϋπολογισμός που πρέπει να έχει γίνει για να υπάρξουν οι προτάσεις και όλα αυτά τα μπερδεμένα. Στο σημείο αυτό λοιπόν εδράζεται και το «σενάριο» που λέγαμε παραπάνω. Ότι δηλαδή, επειδή υπάρχουν αυτές οι «επείγουσες» δουλειές που πρέπει να γίνουν, υπάρχει η πιθανότητα να προκύψει εκ των ενόντων μια κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με έναν μεταβατικό πρωθυπουργό (μαντέψτε «ποιος» θα είναι, μπορεί η Λάρισα να γνωρίσει μεγάλες... πολιτικές δόξες), προκειμένου να τακτοποιηθούν αυτά τα επείγοντα, εθνικής φύσεως οικονομικά ζητήματα και εν συνεχεία να ξεκαθαρίσει το τοπίο με νέες εκλογές. Οπότε, στο πλαίσιο αυτό δεν αποκλείεται να δούμε Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ παρέα να σπρώχνονται πώς θα χωρέσουν πάνω στην καρέκλα της εξουσίας.
Όλα αυτά, βεβαίως, όπως και από την αρχή διευκρινίσαμε, σε περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία. Γιατί άμα υπάρξει και αν είναι το ΠΑΣΟΚ τότε θα πρέπει να σηκώσει τα μανίκια και είναι έτοιμο σε χρόνο ντε-τε για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις των Βρυξελλών.
Αυτά και με τις υγείες μας. Ας είναι καλά ο κ. Αλμούνια που μας κρατάει σε... τάξη.
