Ο καλύτερος τρόπος να μη νικηθείς είναι να μην πας και να μη δεις. Κανονικά αυτό θα έπρεπε να σκέφτεται ο Κώστας Καραμανλής μιμούμενος τον Ιούλιο Καίσαρα από την... ανάποδη. Ο καλύτερος τρόπος να μη χάσει τις εκλογές είναι να μην πάει σε πρόωρες εκλογές τώρα για να μη δει το αποτέλεσμα, που όλα δείχνουν ότι θα είναι ήττα για τη Νέα Δημοκρατία. Και αφού στο χέρι του είναι ν’ αποφασίσει πότε τελικά θα τις κάνει αυτές τις περιβόητες εκλογές, έχει όλη την άνεση να... ρίψει τον κύβο σε μια χρονική στιγμή που ο ίδιος θα το επιθυμεί και όχι επειδή εξωτερικοί, αλλά και εσωτερικοί παράγοντες, βεβαίως-βεβαίως, τον πιέζουν να προσφύγει στις κάλπες. Πάντα βεβαίως...
...Πάντα βεβαίως για το καλό του τόπου, για το εθνικό συμφέρον. Άλλη «καραμέλα» αυτή πολύ συγκινητική και πολύ πατριωτική συνάμα. Κι έτσι όπως ήρθα από διακοπές και συνειδητά απείχα από την καθημερινή «επικαιρότητα» - όχι ότι έχασα και καμία... συνέχεια, εκεί που το άφησα το έργο κάνα 20ήμερο πριν εκεί το βρήκα - αυτό το εθνικό συμφέρον, που όλοι πιπιλίζουν, πραγματικά ηχεί πολύ συγκινητικό. Για το εθνικό συμφέρον και το καλό του τόπου εργάζεται η κυβέρνηση, η οποία δεν έχει καταφέρει με τίποτα όμως να βάλει φρένο στην εκλογολογία. Όλες οι διαψεύσεις και όλες οι... αποστάσεις που έχει κρατήσει μέχρι τώρα η κυβέρνηση από το θέμα «πρόωρες εκλογές», ακόμη και όλες οι προσωπικές δηλώσεις του πρωθυπουργού για το θέμα, που είναι και ο πλέον αρμόδιος, δεν έχουν πιάσει τόπο. Και δεν έχουν πιάσει τόπο διότι βεβαίως το ΠΑΣΟΚ «τρέφει» ανελλιπώς και μετά μανίας τα σενάρια πρόωρων εκλογών, αλλά βεβαίως και η Νέα Δημοκρατία παρουσιάζει μια αντιφατική εικόνα, όταν: άλλα από τα στελέχη της τάσσονται «κατά», άλλα τάσσονται εμμέσως πλην σαφώς «υπέρ», άλλοι αφήνουν... χαριτωμένες υπεκφυγές για «εθνικό συμφέρον, επίσης», και άλλοι αφήνουν να διαρρέουν διάφορα σενάρια τα οποία αναζωπυρώνουν τη φημολογία της εκλογολογίας. Οπότε φθάσαμε εδώ που φθάσαμε «κατά τον ρουν των γεγονότων», τα οποία ενισχύουν μια κατάσταση.
Για το «εθνικό συμφέρον» και ορισμένοι εντός κυβέρνησης αφήνουν ανοιχτά υπονοούμενα που οδηγούν στις κάλπες και τροφοδοτούν τη δημιουργία σεναρίων που τους μπλέκουν και «προσωπικά» στις εξελίξεις, γιατί υποστηρίζουν ότι μαγειρεύεται... «σουφλέ».
Για το εθνικό συμφέρον ζητάει και το ΠΑΣΟΚ εκλογές, το οποίο μπορεί να έχει γίνει μονότονο αλλά... Αλλά η επανάληψη είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως.
Τελικά αυτό το... «εθνικό συμφέρον» το έρμο ποιος πραγματικά το γνωρίζει και ποιος πραγματικά νοιάζεται γι’ αυτό; Ωραίο ερώτημα κι αν έχει κανείς και τη σωστή, την αντικειμενική, την πραγματική απάντηση, κερδίζει μεταχειρισμένη τσιχλόφουσκα.
Κατά τ’ άλλα, εκεί που έφυγα προ 20ημέρου, εκεί τα βρήκα τα πράγματα. «Ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει». Ή θα πάμε σε εκλογές τον Οκτώβριο ή σε ανασχηματισμό. Για τον «καλό καιρό» δεν το βλέπω έτσι κι αλλιώς. Γιατί για τον «κακό μας τον καιρό» τον πολιτικό μιλάμε έτσι κι αλλιώς. Εδώ και χρόνια, όχι τώρα. Η διαφορά είναι ότι εντός των ημερών και ελέω της Έκθεσης Θεσσαλονίκης - που συνάμα έχει «φουσκώσει τα σενάρια» - θα λυθεί, τέλος πάντων, και ο «γρίφος». Θα μας πει ο Κώστας Καραμανλής τι προτίθεται να κάνει.
Προσωπικά «στοιχηματίζω» στον ανασχηματισμό γιατί δεν βλέπω να ’χει πολιτικές αυτοκτονικές τάσεις ο Καραμανλής. Γιατί να γίνει πολιτικός αυτόχειρας τώρα; Άμα πια το τραβάει τόσο πολύ ο οργανισμός του, μπορεί να το κάνει και αργότερα. Κι έπειτα δεν μπορεί να κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ για πρόκληση πρόωρων εκλογών μέσω του κλίματος που καλλιεργεί και να τις προκαλεί τελικά ο ίδιος.
Σήμερα - αύριο θα δείξει το πράγμα. Αλλά, όπως είπαμε και στην αρχή, ο καλύτερος τρόπος να μη νικηθείς είναι να μην πας και να μη δεις.
