«Ρόμπες», κατά το κοινώς λεγόμενο, έγιναν για μία ακόμη φορά στο ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τις, σε λάθος χρόνο, δηλώσεις του βουλευτή της παρατάξεως Περικλή Κοροβέση περί εμπλοκής, το 1989 – 90, του πάλαι ποτέ ενιαίου Συνασπισμού (δηλαδή του ΚΚΕ και της τότε «Ελληνικής Αριστεράς», υπό τους Χαρίλαο Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκο) στο (διαχρονικό, όπως όλα δείχνουν) σκάνδαλο της Siemens.
Οι δηλώσεις του Π. Κοροβέση, ενός ανθρώπου, με ξεχωριστή Ιστορία στο χώρο της Αριστεράς, ιδιαίτερα δε κατά τη διάρκεια της Χούντας (εξαίρετο, εν προκειμένω, για τα χουντικά βασανιστήρια είναι το βιβλίο του «Ανθρωποφύλακες», αλλά καθοριστική ήταν η κατάθεσή του στο Συμβούλιο της Ευρώπης η οποία οδήγησε στην αποπομπή της χουντικής Ελλάδος από το Συμβούλιο) που δεν είναι τίποτα άλλο παρά αναμάσημα φημολογιών των τελευταίων χρόνων, οι οποίες έχουν γραφεί (αλλά μηδέποτε διαψευσθεί) τα τελευταία χρόνια, ήλθαν να προστεθούν στην εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί, μετά τις ευρωεκλογές, στο χώρο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.
Πολλοί ισχυρίζονται πως οι δηλώσεις του βουλευτή αν δεν έγιναν εσκεμμένα ώστε να βαθύνει το ρήγμα στις σχέσεις του ΣΥΝ με το ΣΥΡΙΖΑ, τότε δεν είχαν κανένα νόημα, αφού οι σχετικοί του ισχυρισμοί δεν συνοδεύονται από κάποιες αποδείξεις (έστω ενδείξεις) βάζουν, εξ αντικειμένου, στο «κάδρο» της δικομματικής αντιπαραθέσεως περί το σκάνδαλο Siemens και την Αριστερά (λειτουργώντας αποπροσανατολιστικά) ταυτοχρόνως δε απαξιώνουν την ίδια την Αριστερά, η οποία υποτίθεται ότι διαθέτει τουλάχιστον το πλεονέκτημα της ηθικής έναντι των λεγόμενων αστικών κομμάτων, εταίρων του εγχώριου δικομματισμού.
Ειδικότερα, ο Περικλής Κοροβέσης ισχυρίσθηκε σε ραδιοφωνική συνέντευξή του πως «το μέγα σκάνδαλο είναι ότι έχουν πάρει χρήματα» το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ (εννοούσε τον τότε ενιαίο Συνασπισμό) και όλα τα κόμματα που μετείχαν στην Οικουμενική Κυβέρνηση Ζολώτα (1989 – 90) για «ένα διαγωνισμό διεθνή για τα τηλέφωνα». Πρόσθεσε ότι αυτό το έγραψε ο Γιώργος Βότσης στην «Ελευθεροτυπία» και «δεν αντέδρασαν, ούτε ο Κύρκος, ούτε οι επίγονοι του Φλωράκη».
Το ατυχές για τον Π. Κοροβέση είναι ότι αναμάσησε ένα δημοσίευμα και ουσιαστικά παρουσίασε το περιεχόμενό του ως γεγονός, ενώ ο Γιώργος Βότσης ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός σ’ αυτά που είχε γράψει στις 13 Ιουλίου 2009:
«... Αλλά οι δραστηριότητες της Siemens στη χώρα μας έχουν μια εξόχως ενδιαφέρουσα προϊστορία διάστικτη από σκανδαλωδώς χαριστικές πολιτικές ενέργειες. Η κορυφαία, το 1990: Η τότε «οικουμενική» κυβέρνηση του Ξενοφώντα Ζολώτα απεφάσισε να ακυρώσει διεθνή διαγωνισμό για την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ, που έβαινε προς προκλητικά χαριστική κατακύρωση στη Siemens, σε σύμπραξη με την Intracom του Σωκράτη Κόκκαλη και να προκηρύξει νέο. Και ξαφνικά παρενέβησαν από κοινού οι τρεις πολιτικοί ηγέτες (Αν. Παπανδρέου, Κων. Μητσοτάκης και Χαρίλαος Φλωράκης), ανέτρεψαν πραξικοπηματικά την κυβερνητική απόφαση και η κατακύρωση ολοκληρώθηκε -ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο για τη συναινετική διαπλοκή και όσα έκτοτε ακολούθησαν. Ανεπιβεβαίωτες φήμες, που ουδέποτε διερευνήθηκαν, προσδιόριζαν τότε τη «μίζα» σε δύο δισ. δρχ. για το κομματικό ταμείο του ΠΑΣΟΚ, άλλα τόσα για τη Ν.Δ. και ένα δισ. για τον ενιαίο τότε «Συνασπισμό». Ποια είναι η όλη αλήθεια, ο Θεός κι η ψυχή τους...», έγραψε ο Γιώργος Βότσης.
Μάλιστα τότε μια φημολογία, την οποία ο γράφων μεταφέρει με επιφυλακτικότητα και η οποία ουδέποτε επιβεβαιώθηκε, έφερε το Χαρίλαο Φλωράκη να έχει πει σε συνεδρίαση του τότε ενιαίου ΣΥΝ ότι αφού ο Σ. Κόκκαλης «είναι ο γιός του Πέτρου, τότε να τα πάρει τα ψηφιακά».
Υπενθυμίζεται ότι ο Πέτρος Κόκκαλης, πατέρας του Σωκράτη, ήταν διαπρεπής καθηγητής της Ιατρικής, γιατρός όλης της λεγόμενης «καλής κοινωνίας» στο μεσοπόλεμο, μέλος της ηγεσίας του ΚΚΕ και Υπουργός στην Προσωρινή Κυβέρνηση του Δημοκρατικού Στρατού, στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου...
Ο Π. Κοροβέσης διευκρίνισε πως τα είπε όλα αυτά ώστε η Αριστερά να ξεκαθαρίσει τη θέση της, πλην , όμως, προκάλεσε οργισμένες αντιδράσεις από το ΚΚΕ, το ΣΥΝ και το ΣΥΡΙΖΑ, αντιδράσεις οι οποίες, ενίοτε, ξεπερνούσαν τα όρια της ευπρέπειας και της ηθικής, ενώ παραμένει άγνωστη η πολιτική τύχη του.
Οι περισσότεροι εκ των συντρόφων του στο ΣΥΝ, υποδεικνύουν στον Π. Κοροβέση την παραίτηση. Ωστόσο, ο Αλέκος Αλαβάνος ως επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ αποδοκίμασε μεν πολιτικά τα λεχθέντα από το βουλευτή του, αλλά αποσαφήνισε ότι δεν τίθεται θέμα λήψεως πειθαρχικών μέτρων.
Επί της ουσίας οι ισχυρισμοί Κοροβέση περί χρηματισμού του ΚΚΕ και του πάλαι ποτέ ενιαίου ΣΥΝ διαψεύσθηκαν, αν και όπως προαναφέραμε οι αντιδράσεις ενίοτε ξεπερνούσαν τα όρια της ευπρέπειας και της ηθικής, όπως η δήλωση του (κατά τα λοιπά) ευπρεπούς συναδέλφου του Θ. Λεβέντη, ο οποίος είπε ότι ο Π. Κοροβέσης «ζει σε μια μόνιμη κατάσταση ευφροσύνης, μακαριότητας και ανευθυνότητας...».
Κι από κοντά το ΚΚΕ έφτασε στο σημείο να... ταυτίσει τον Π. Κοροβέση (ως προβοκάτορα) με τον Γ. Καρατζαφέρη !!!
Όλα αυτά περί τη Siemens στο διάστημα 1989 – 1990 ανήκουν στην Ιστορία. Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Χαρίλαος Φλωράκης είναι νεκροί. Ο Λεωνίδας Κύρκος τα διέψευσε, όπως φαντάζομαι ότι θα τα διαψεύσει και ο 90χρονος Κώστας Μητσοτάκης.
Όμως, οι εκτός χρόνου δηλώσεις του Π. Κοροβέση προκάλεσαν πρόσθετο πρόβλημα στην αναιμικής ισχύος Αριστερά, κυρίως δε στο ΣΥΝ / ΣΥΡΙΖΑ. Πρόβλημα πολύ σοβαρό, πρόβλημα ηθικής, αλλά και πολιτικής τάξεως, πέρα από τα εσωκομματικά τους, που δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν.
Κι αν η Αριστερά χάσει το πλεονέκτημα της ηθικής έναντι των λοιπών πολιτικών δυνάμεων, τότε...
