Ο επιφανής Ιταλός συγγραφέας Ουμπέρτο Έκο έγραψε προ ετών ότι «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις».
Δυστυχώς, όμως, για όσους τυχαίνει να εργαζόμαστε κι αυτήν την περίοδο στο χώρο των ειδήσεων, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.
Εξάλλου, διαψεύδεται κι ο μεγάλος Έλληνας σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης, με την εξαίρετη ταινία του «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου», καθώς κάθε άλλο παρά ήσυχες μπορεί να τις χαρακτηρίσει κανείς.
Και δεν είναι ήσυχες, ούτε και χωρίς ειδήσεις, αφού όλο και κάτι συμβαίνει για να χαλάσει τη θερινή μας ραστώνη.
Από τη μια έχουμε την οικονομική κρίση, από την άλλη τον ιό της νέας γρίπης, ξαφνικά δε μας «έσκασε» κι ο κ. Μιχάλης Χριστοφοράκος.
Φαντάζομαι πως κάτι θα έχει πάρει το αυτί ή το μάτι σας για τα όσα φέρεται (αν και η γερμανική δικαιοσύνη φαίνεται πως τα δέχεται ως αληθή, αν κρίνουμε από το σχετικό εις βάρος του ένταλμα) να έχει πει ο πάλαι ποτέ ισχυρός ανήρ της Siemens Hellas, για τις δωροδοκίες των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας στην Ελλάδα, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (μέσω των διαχειριστών των οικονομικών τους, του μακαρίτη πια Γιάννη Βαρθολομαίου (ΝΔ) και του πρώην Υπουργού Κώστα Γείτονα - ΠΑΣΟΚ) προκειμένου ο γερμανικός κολοσσός «να πάρει τη δουλειά» για το σύστημα C-4I (δηλαδή, το «μεγάλο αδελφό» για την Ολυμπιάδα των Αθηνών – το 2004).
Φαντάζομαι, επίσης, πως θα μάθατε για τις διαψεύσεις στις οποίες προχώρησαν οι ηγεσίες των δύο κομμάτων – «εμείς δεν ξέρουμε τίποτα, λεφτά από τη Siemens δεν μπήκαν στα ταμεία μας, άλλωστε, έχουμε διπλογραφικά συστήματα κι όλα τα καταγράφουμε, έχουμε βιβλία ή έστω μπακαλοτέφτερα και εκδίδουμε και αποδείξεις».
Αυτά μας είπαν από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, ως μωρές παρθένες που δεν γνωρίζουν τίποτα για το ...φόνο!!!
Ας δεχθούμε ότι έχουν δίκιο και μας λένε την αλήθεια.
Άλλωστε, όπως μας είπαν, ο κ. Μ. Χριστοφοράκος είναι υπόδικος και μπορεί να λέει ό,τι θέλει για να ελαφρύνει τη θέση του.
Έχω, όμως, ως αφελής, μια απορία.
Όταν κάποιος αγοράζει ένα σπίτι, η απόδειξη που έχει στα χέρια του, δηλαδή το συμβόλαιο αγοράς, τι γράφει;
Την τιμή που δίνει η εφορία. Την αντικειμενική αξία.
Ωστόσο, ο αγοραστής έχει δώσει σχεδόν τα διπλάσια χρήματα και μάλιστα ενώπιον τριών ανθρώπων του νόμου: Του συμβολαιογράφου και των δικηγόρων, του δικού του και αυτού που του πουλά το σπίτι.
Όλοι μαζί, λοιπόν, πωλητής, αγοραστής και οι άνθρωποι του νόμου γνωρίζουν πως κοροϊδεύουν.
Γιατί ο αγοραστής έδωσε μεν τα χρήματα της αντικειμενικής αξίας του σπιτιού, αλλά και τη διαφορά, που προκύπτει από την εμπορική αξία.
Κι αυτά τα δεύτερα χρήματα είναι «μαύρα».
Αδήλωτα.
Κι αυτό το ξέρουν όλοι.
Τί προσπαθούν, λοιπόν, να μας που τα κόμματα;
Ότι δηλώνουν όλα τα χρήματα που έχουν στα ταμεία τους;
Ότι δεν έχουν διπλά βιβλία;
Πως για ό,τι «μπαίνει και βγαίνει» από τα ταμεία υπάρχουν αποδείξεις και ντοκουμέντα;
Αλήθεια τους πιστεύει κανείς;
Έχω κι άλλη μια απορία.
Φαντάζομαι πως οι περισσότεροι εξ ημών έχουμε δώσει το περιβόητο φακελάκι σε κάποιο γιατρό, για «να προσέξει τον άνθρωπό μας», έστω κι αν ξέρουμε ότι αυτό απαγορεύεται.
Κι αν ο γιατρός «πιαστεί» με το φακελάκι, τότε την έβαψε.
Και καλώς την έβαψε.
Αν κι αυτός, δηλαδή εμείς που δώσαμε το φακελάκι, δεν παθαίνουμε τίποτα.
Παριστάνουμε δε και τα θύματα...
Ο κ. Μ. Χριστοφοράκος, λοιπόν, ως γνήσιος εκπρόσωπος μιας θηριώδους καπιταλιστικής επιχείρησης, έχει συλληφθεί γιατί έκανε τη δουλειά του!!!
Ναι δεν κάνω πλάκα.
Έκανε τη δουλειά του.
Έκανε αυτό που είναι κοινό μυστικό.
Έδωσε «φακελάκι» (σ.σ. μόνο που στην προκείμενη περίπτωση ήταν «πολλά τα λεφτά Άρη» - φαντάζομαι θα θυμάστε την ατάκα του μακαρίτη του Σπύρου Καλογήρου στον επίσης μακαρίτη Νίκο Κούρκουλο, πριν τη μονομαχία τους στην ταινία «Λόλα») για να κάνει τη δουλειά του.
Όπως κάνουν όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις για να πάρουν έργα.
Λαδώνουν, δηλαδή δίνουν προμήθεια, σ’ αυτούς «που πρέπει» (είναι δε κοινό μυστικό πως ενίοτε αυτή η προμήθεια φτάνει σε μεγάλα ποσοστά) για να κάνουν τη δουλειά τους και να πάρουν έργα.
Χωρίς αποδείξεις κι άλλα παρεμφερή υποκριτικά.
Υπό μια προϋπόθεση.
Να μην πιαστούν.
Κι αυτός που «τα δίνει» κι αυτός που «τα παίρνει».
Γιατί αν πιαστούν τότε τα πράγματα είναι ζόρικα. Και το ζόρι εξαρτάται από τη «μαγκιά» των συνηγόρων...
Ο κ. Μ. Χριστοφοράκος πιάστηκε γιατί προφανώς «τα έδωσε».
Αυτοί, όμως, που «τα πήραν» δεν έχουν πιαστεί.
Άραγε θα πιαστούν;
Είδατε απορίες που τις έχω ο αφελής τούτες τις «ήσυχες μέρες του Αυγούστου», που «δεν υπάρχουν ειδήσεις»;
