...Και από κει που ήταν «γύρω-γύρω όλοι στη μέση ο Μανώλης», τώρα «ο μικρός Μανώλης κάθεται και κλαίει γιατί δεν τον παίζουνε οι φίλοι του». Καθότι αυτή τη φορά το ’πε και το ’κανε! Πήρε το καπελάκι του και έφυγε. Και εδώ που τα λέμε δεν τον έπαιρνε να κάνει και διαφορετικά, αν ήθελε να διασώσει την πολιτική του αξιοπιστία και την όποια υστεροφημία ως βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.
Έχει κατά το παρελθόν τόσες πολλές φορές δηλώσει ότι είναι διατεθειμένος να αποχωρήσει από την κυβερνητική παράταξη, επειδή διαφωνεί, που αν τελικά δεν το έκανε ε... Άλλωστε, έχει τόσες πολλές φορές παλινδρομήσει, έχει τόσες πολλές φορές εμμέσως ή αμέσως «απειλήσει», έχει τόσες πολλές φορές... προειδοποιήσει που, από ένα σημείο και μετά οι εκφράσεις αυτές χάνουν τη σοβαρότητά τους αν δεν ακολουθούνται και από πράξεις. Την τελευταία φορά που ήρθε σε κόντρα με την κυβέρνηση και είπε πάλι τα δικά του, μετά την ήττα της Ν.Δ. στις Ευρωεκλογές, και αφού προκλήθηκε ο σχετικός ντόρος, είχε πει ότι τον Σεπτέμβριο θα αποχωρήσει.
Τώρα, πόσοι τον είχαν πιστέψει, άλλο θέμα. Γιατί κατά καιρούς είχε επί παραδείγματι δηλώσει ότι διαφωνούσε με ένα Νομοσχέδιο και εν συνεχεία το ψήφιζε. Είχε διαφοροποιηθεί και στη συνέχεια είχε συμμορφωθεί κομματικά. Είχε τσαντιστεί και μετά του είχε περάσει και άλλα παρόμοια. Την τελευταία φορά, λοιπόν, μετά την ήττα των Ευρωεκλογών, είχε πει ότι η Ν.Δ. θα έπρεπε να διαλυθεί εις των εξ ων συνετέθη, να γίνει ένα νέο κόμμα με νέα σύμβολα (πάνε πυρσοί και φλόγες περίπατο) και εν πάση περιπτώσει, να επανιδρυθεί. Και σε αυτό το νέο κόμμα μπορούσε να χωρέσει και το ΛΑΟΣ, στη συνέχεια της κουβέντας που γινόταν για πιθανή συνεργασία της Ν.Δ. με το ΛΑΟΣ. Επιπλέον, είχε και αυτός μια τάση στην... αλληλογραφία. Έστειλε μια «απόρρητη» επιστολή στον Καραμανλή, την ύπαρξη της οποίας όμως όλοι μάθανε, γιατί ο ίδιος το είπε. Μετά, βεβαίως, δήλωσε ότι δεν πρόκειται να ρίξει την κυβέρνηση και ότι δεν πρόκειται να είναι υποψήφιος με το ΛΑΟΣ. Και τέλος, δήλωσε ότι το Σεπτέμβριο θα παραιτηθεί.
Βέβαια, ο Σεπτέμβριος δεν ήρθε ακόμη, αλλά ο ίδιος ξεκίνησε τα... προκαταρκτικά, λόγω θερινών τμημάτων της Βουλής. Έτσι, αποχαιρέτησε την Κοινοβουλευτική Ομάδα που χάνει, δίνοντας και ημερομηνία παραίτησης: 7 Σεπτεμβρίου. Ιστορική μέρα! Τότε θα τα βροντήξει όλα κάτω και θα φύγει, τυπικά. Να ησυχάσει ο Μανώλης από τη Νέα Δημοκρατία, να ησυχάσει και η Νέα Δημοκρατία από τον Μανώλη. Και θ’ αναλάβει ο επόμενος που δεν ξέρουμε ποιος θα είναι και που φαντάζομαι ότι ο Καραμανλής θα ελπίζει ότι θα είναι πιο... ήρεμος από τον αποχωρούντα και θ’ αφήνει πιο πολύ στην ησυχία της την εύθραυστη κοινοβουλευτική του πλειοψηφία.
Τώρα, τι θα κάνει ο Μανώλης; Ποιος ξέρει; «Θ’ αλλάξει ο Μανωλιός και θα βάλει τα ρούχα αλλιώς;», πηγαίνοντας προς το ΛΑΟΣ; Όλα είναι πιθανά. Άλλωστε, ο Καρατζαφέρης κάθεται εκεί και περιμένει με ανοιχτές αγκάλες όποιον από τη Νέα Δημοκρατία θα ήθελε να πυκνώσει τις τάξεις του και να «δικαιώσει» τον ίδιο και τα λεγόμενά του...
Πάντως, αφού φεύγει και φεύγει και δεν δεσμεύεται και από τίποτα πια, συνέχισε να κάνει «δωράκια» στον Καραμανλή. Δήλωσε ότι: «η κυβέρνηση έχει χάσει το παιχνίδι. Ίσως είναι αργά για αλλαγές. Οι αλλαγές και οι πρωτοβουλίες παίρνονται όταν πρέπει. Χρειαζόμαστε ηλεκτροσόκ και όχι βαλεριάνες», κατέληξε. Φανταστείτε τους τώρα όλους στην πρίζα να τους σηκώνεται η τρίχα κάγκελο από το ηλεκτροσόκ. Πλάκα θα ’χε!
Στην πραγματικότητα ο Γιάννης Μανώλης, πέρα από το δίκαιο ή το άδικο των απόψεών του και κυρίως των αντιφατικών αντιδράσεών του, φαίνεται ότι δεν μπόρεσε να βρει την ισορροπία ανάμεσα στο αίμα του συνδικαλιστή που έχει μέσα του και στο προφίλ του βουλευτή που θα υπηρετούσε από μια άλλη οπτική γωνία. Και η... «πάλη» τον άφησε τελικά εκτός ρινγκ. Αυτού του ρινγκ. Γιατί υπάρχουν και άλλα!
