Α πα πα τι έχει πάθει κι αυτός ο Καραμανλής φέτος. Και να θέλει να πάει αυτές τις ολιγοήμερες διακοπές που πήγαινε κάθε καλοκαίρι, δεν μπορεί γιατί θα τον... κράξουν, θα του πουν «εδώ δεν μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι και συ πας διακοπές;», οπότε... Οπότε τι να κάνει, κάθεται και αυτός στο κλεινόν άστυ να δείχνει ότι κάτι κάνει τέλος πάντων. Και αφού δεν πάει ο πρόεδρος της κυβέρνησης διακοπές, δεν μπορούν να πάνε και τα μέλη. Έτσι είν’ αυτά. Δεν μπορεί οι υπουργοί ν’ απλώνουν την αρίδα τους στις παραλίες και ο πρωθυπουργός να ιδρωκοπιέται στην Αθήνα ή άιντε στη Ραφήνα. Άλλωστε, λέει, έχουν πάρει και σαφείς εντολές στο πνεύμα τού «ευγενώς μεν, αλλά σας καταπιέζω», ότι φέτος διακοπές δεν έχει. Κανά τριήμερο και πολύ τους πάει με το χαρακτήρα που ’χουν! Και αφού δεν πάει η κυβέρνηση διακοπές, πώς να πάει η αντιπολίτευση; Η αξιωματική, τουλάχιστον. Να πάρει ο Παπανδρέου το ποδήλατο και να σεργιανάει δεξιά κι αριστερά στις νήσους και να τον βάλουν στο στόμα τους τα στελέχη που ίσα που τον αντέχουν, με την προσδοκία της εξουσίας; Όχι δα! Κι έπειτα, άμα κάθε μέρα ζητάς εκλογές, άμα φύγεις για διακοπές χάνεις και τη... σειρά. Διότι δεν μπορείς φερειπείν να είσαι στη Σίφνο με τον Σημίτη (ανέκδοτο είναι αυτό) και να βγαίνεις με τη μάσκα και το βατραχοπέδιλο και να ζητάς πρόωρες. Ποιος θα σε πάρει στα σοβαρά; Εδώ αλλιώς και... Και είναι και τ’ άλλο: Λέει ο Καραμανλής ότι δεν πρόκειται να κάνει εκλογές το φθινόπωρο, αλλά... Αλλά μπορεί να είναι κανείς βέβαιος; Πες ότι του τη σβουρίζει και τις κάνει, αφού έχει το δικαίωμα... Να ’ναι ο Παπανδρέου πάνω στην ώρα που ξεκοκαλίζει το μπαρμπούνι με το μαγιό βρεγμένο και να του προκηρύξει ο άλλος πρόωρες που κάθεται στη Ραφήνα και βράζει απ’ το κακό του; Γίνεται; Δεν γίνεται! Χρειάζεται προσοχή εδώ. Χρειάζεται επαγρύπνηση. Εδώ «φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη». Κι έτσι...
Κι έτσι όλοι μαζί βράζουν στο ζουμί τους καλοκαιριάτικα και περιμένουν να φθινοπωριάσει, να δροσίσει, τουλάχιστον. Ο μεν Γιώργος Παπανδρέου δεν έχει και ιδιαίτερα περιπεπλεγμένο πρόγραμμα. Ξυπνάει το πρωί και παίρνει το κατόπι τον Καραμανλή. Όχι ο ίδιος δηλαδή, οι συνεργάτες του. «Πού» πήγε, «τι» είπε κ.λπ. Μετά, του ετοιμάζουν μια απάντηση, η οποία έχει τη γνωστή μόνιμη επωδό για προσφυγή στις κάλπες άμεσα και τελειώνει η μέρα. Εδώ μέχρι και για τη γουρουνογρίπη μάλωσαν ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ. Ούτε στο κρεβάτι τού πόνου δεν μπορούν ή μάλλον δεν θέλουν να τα βρουν.
Του Κώστα Καραμανλή το πρόγραμμα είναι πιο ζόρικο. Αλλά στο κάτω - κάτω είναι και πρωθυπουργός. Άμα δεν τραβήξει κι ένα ζόρι παραπάνω, πώς θα κάνει τη διαφορά; Που δεν έρχεται κιόλας. Διότι ναι μεν αυτός προηγείται σταθερά του Παπανδρέου στις δημοσκοπήσεις, αλλά η Ν.Δ. δεν λέει να πάρει τα πάνω της. Είπε, λοιπόν, να το πάρει το θέμα απάνω του, μπας και... και άρχισε τους αιφνιδιασμούς. «Αιφνιδιάζει» υπουργεία, υπηρεσίες κ.λπ., προκειμένου να δείξει κατ’ αρχήν ότι ο ίδιος είναι παρών και σε εγρήγορση και ελέγχει τα πάντα το αετίσιο μάτι του και κατά δεύτερον, ότι η κυβέρνηση λειτουργεί φουλ τις μηχανές, αν και κατακαλόκαιρο. Τώρα άμα το πετυχαίνει ή όχι είναι μια άλλη ιστορία, αλλά κανείς δεν μπορεί ν’ αρνηθεί ότι δείχνει μια κινητικότητα που είναι και το ζητούμενο, για να μην αποπνέει εικόνα καλοκαιρινής ραστώνης... Όταν, μάλιστα, κατηγορείται και για χειμερινή. Ανάμεσα στο πήγαιν’ - έλα, προφανώς θα σκέφτεται και τι να κάνει με όλες εκείνες τις πιέσεις που δέχεται και τα «καρφιά» επίσης, για άμεσο ανασχηματισμό βασικά, αλλά και για την απίθανη περίπτωση εκλογών το Σεπτέμβριο.
Πιστεύω, πάντως, ότι με το που θα τελειώσει το Δεκαπενταύγουστο θα τραβήξει έναν ανασχηματισμό για να στρώσει η... γούνα διάφορων υπουργών και στελεχών, ελπίζοντας ότι θα τους πιάσει σχετικά στον ύπνο. Πράγμα που δεν πρόκειται να πιάσει, σας το υπογράφω. Γιατί όλοι στο ένα πόδι στέκονται από την αγωνία.
Τέλος πάντων, έχει και τους Τούρκους να μας παρενοχλούν μετά λύσσας στο Αιγαίο, που βασικά τον εξυπηρετεί, γιατί μπορεί η Τουρκία να είναι μανούλα στο να εξάγει τις εσωτερικές της κρίσεις στην Ελλάδα και αλλού, αλλά και εμείς όσο να πεις, έστω και αμυνόμενοι, έχουμε το αβαντάζ της πολιτικής εκμετάλλευσης.
Αυτά τα ωραία και δροσερά τούτο το πολιτικό καλοκαίρι. Με σπέσιαλ γκεστ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το παιχνίδι με τους θεσμούς. Μπορεί οι πολιτικοί να χάνουν τα μπάνια τους, αλλά ευτυχώς ο λαός όχι. Αυτό μας έλειπε δα!