Αυτό, αυτό, αυτό είναι πράγματι πολύ φόβιο! Αυτό που σηκώνουμε το δείκτη του χεριού, τον κουνάμε απειλητικά, παίρνουμε το ύφος «μεγάλου» που τσακώνει παιδάκι την ώρα που κάνει αταξία και λέμε: «πρόσεχε! Αν το ξανακάνεις αυτό θα σε βάλω τιμωρία στο δωμάτιό σου»! Και, οι άλλοι πια, οι Τούρκοι στη συγκεκριμένη περίπτωση, κατουριούνται από την τρομάρα τους! Ναι, ναι, αυτή η άσκηση εξωτερικής πολιτικής από ελληνικής πλευράς, η οποία διαιωνίζεται, είναι πραγματικά πολύ αποτελεσματική και το έχουμε άλλωστε πολλάκις διαπιστώσει από την εισβολή στην Κύπρο και δώθε. Εμείς αυτή τη συμπεριφορά τη χαρακτηρίζουμε «ώριμη», «πολιτισμένη», εναρμονισμένη με τους κανόνες Διεθνούς Δικαίου και, τέλος πάντων «υπεράνω», καθότι εμείς είμαστε και μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι άλλοι πάλι, οι γείτονες, αν δεν μας αποκαλούν «χαλβάδες», πάντως την εκμεταλλεύονται και συνεχίζουν να είναι προκλητικοί και, φυσικά, αδιόρθωτοι. Διότι, άμα εσύ από δω, ο «πολιτισμένος», το μόνο που κάνεις είναι να κουνάς απειλητικά το δάχτυλο και να εξαντλείσαι σε πολύ μπλα-μπλα, ε, και του αλλουνού δεν ιδρώνει τ’ αυτί. Όταν μάλιστα αυτός ο... αλλονός θεωρεί ότι όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω του και η εν γένει συμπεριφορά του είναι αναλόγως εγωκεντρική σε όλες τις διπλωματικές συνδιαλλαγές του.
Κάθε καλοκαίρι, η αλήθεια είναι, ότι οι Τούρκοι παθαίνουν μια έξαρση. Πάντα, βεβαίως, έχουν μια έξαρση και μας παραβιάζουν στο Αιγαίο επί καθημερινής βάσεως, αλλά το καλοκαίρι παθαίνουν μια έξαρση έτσι μεγαλύτερη. Θέλετε η ζέστη, θέλετε ο ήλιος, κάτι τους... βαράει, τέλος πάντων, και του δίνουν και καταλαβαίνει. Άμα δε λάχει, όπως συμβαίνει και τώρα να υπάρχουν εσωτερικές πολιτικές εντάσεις στη χώρα, οι στρατηγοί βρίσκουν πεδίο εκτόνωσης στο Αιγαίο. Και να φαντασθείτε ότι υποτίθεται ότι τώρα καλοκαιράκι γίνεται έτσι ένα «θερινό μορατόριουμ» λόγω τουρισμού και πέφτουν οι τόνοι στο Αιγαίο. Πριν πέσουν, όμως, αν πιέσουν, να μην δείξουν οι Τούρκοι τη... «μαγκιά» τους και τη... «λεβεντιά» τους; Τόση... λεβεντιά πια, που μέσα στη βδομάδα προχώρησαν σε εικονικό βομβαρδισμό του φυλακίου στο Φαρμακονήσι - το οποίο έτσι κι αλλιώς έχουν βάλει στο μάτι - για να πετάξουν εν συνεχεία πάνω από το Αγαθονήσι (που επίσης ορέγονται) και τους Φούρνους.
Επί μισή ώρα και, τα τουρκικά μαχητικά αλώνιζαν μέσα στο FIR Αθηνών και όχι μόνον, έκαναν παράβαση των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας, αλλά, βεβαίως, έθεσαν και σε άμεσο κίνδυνο πολιτικά αεροσκάφη τα οποία πετούσαν κανονικά στην περιοχή.
Αυτό πια ξεπερνάει και τα όρια της προκλήσεως. Και πότε; Κάνα μήνα πριν την επίσημη επίσκεψη της υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη στην Άγκυρα. Δηλαδή με τι «μούτρα» να πάει η Ντόρα στην Άγκυρα και τι να πει; «Θερμά σας ευχαριστούμε που μας παραβιάζετε, περάστε και λιγάκι πιο μέσα». Κανονικά πρέπει να αναβάλει την επίσκεψη.
Κατά τα λοιπά, τι κάνουμε; Ό,τι κάνουμε πάντα. Διαβήματα. Και εκείνοι σπάνε πλάκα μαζί μας. Γιατί στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, στην ιστοσελίδα του αναρτήθηκε και καταγγελία ότι «παρανόμως η Ελλάδα αναχαίτισε τα τουρκικά μαχητικά»! Συγγνώμη κιόλας, δεν θα το ξανακάνουμε...
Και, βεβαίως, το ’χουν δει και... συνεταιριστικά το πράγμα! Η Άγκυρα έθεσε θέμα επίλυσης «προβλημάτων» στο Αιγαίο και παραπομπής «σε τρίτη πλευρά» για όσα ζητήματα δεν υπάρξει συμφωνία! Εμ, βέβαια «δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ’ ανέβει στο κρεβάτι». Όταν οι παραβιάσεις του FIR έχουν γίνει καθεστώς και οι γκρίζες ζώνες αποδεκτή πραγματικότητα και όταν δεν τολμάμε εμείς να πάμε από τα 6 στα 12 μίλια, αν και προ πολλού το δικαιούμεθα, πού θα καταλήξει όλο αυτό; Σε αυτό που ακριβώς επιδιώκουν, στη συνδιαχείριση. Στο Συνεταιρισμό. Κι εμείς τι κάνουμε; Συνεχίζουμε να... κουνάμε το δάχτυλο αυστηρά και να γκρινιάζουμε δεξιά κι αριστερά επειδή μας παραβιάζουν, και να υπενθυμίζουμε τα περί σεβασμού στο Διεθνές Δίκαιο. Που, είναι προφανές πού το γράφουν και πού μας γράφουν.
Τώρα το Φθινόπωρο, που είναι να εξεταστεί το θέμα Τουρκίας - Ε.Ε., είναι προφανώς καιρός ν’ αλλάξουμε στάση. Γιατί με το «σεις» και με το «σας» προκοπή δεν υπάρχει. Αυτό πια κι ένα μικρό παιδί το καταλαβαίνει.
