Συμπληρώνονται φέτος 35 ολόκληρα χρόνια από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Εκείνο το πρωί της 20ης Ιουλίου του 1974 ήταν μαύρο και ολέθριο για τον Ελληνισμό. Σαράντα χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες σαν λυσσασμένα σκυλιά αποβιβάστηκαν στη Μεγαλόνησο. Αυτά που ακολούθησαν; Απερίγραπτα και φρικτά τα πεπραγμένα των απολίτιστων Τούρκων εις βάρος γυναικών, αμάχου πληθυσμού και μικρών παιδιών. Εν ψυχρώ δολοφονίες, βιασμοί, ομαδικές εκτελέσεις, απάνθρωπα βασανιστήρια και 1619 αγνοούμενοι. Οι οικογένειες των αγνοουμένων ζουν έως σήμερα με το βάσανο και την αγωνία για το τι πραγματικά συνέβη στα παιδιά, στους γονείς, στους συζύγους και στα αδέλφια τους, τα οποία «εξαφανίστηκαν». Η ελληνική πολιτεία; Γι΄ αυτή δεν υπήρξε ποτέ επίσημα πόλεμος με την Τουρκία το 1974. Ένας «κλειστός» φάκελος κι ένα «η Κύπρος κείται μακράν» συνοδεύουν επί δεκαετίες την εξωτερική πολιτική της Ελλάδος που άφησε την Κύπρο να αιμορραγεί αφού ποτέ δεν έμαθε να χρησιμοποιεί στο διπλωματικό της λεξιλόγιο τη λέξη «ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ».
Ο Ελληνισμός όμως σε Ελλάδα, Κύπρο, Βόρειο Ήπειρο, Μικρά Ασία και σε όλη τη γη δεν ξέχασε και δεν θα ξεχάσει το δράμα και την αδικία που υφίσταται η ελληνική Μεγαλόνησος. Μια από τις ανοιχτές πληγές για το Έθνος μας είναι η διχοτόμηση της Κύπρου. Η Κύπρος που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ γιατί δεν μας επιτρέπουν να την ξεχάσουμε το αίμα του Ιάκωβου Πατάτσου και του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, η αγχόνη του Μιχαλάκη Καραολή και του Ανδρέα Δημητρίου, ο πυρπολισμός του Γρηγόρη Αυξεντίου καθώς και οι θυσίες όλων εκείνων των Εθνομαρτύρων ηρώων της Κύπρου και των αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α.
- Ζητάμε να αποσυρθούν άμεσα τα τουρκικά φασιστικά στρατεύματα κατοχής από τη Νήσο.
-Ζητάμε πίσω το 37% του κατεχόμενου εδάφους της Κύπρου.
Μα πάνω απ΄όλα,
-Ζητάμε πίσω τη χαμένη ΕΘΝΙΚΗ μας ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ.
Δημήτρης Τσιάρας, μέλος της Κ.Ε. του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού
http://neoskellas.blogspot.com
