Του κ. Νικ. Μπέτσιου, υποστρατήγου ε.α. της ΕΛ.ΑΣ.
Τους τελευταίους μήνες η ελληνική και λαρισαϊκή κοινωνία παρακολουθεί, συνδράμει από αισθήματα οίκτου, ή όχι, μέσα από τα οχήματα, τα ξενοφερμένα παιδιά των φαναριών - κύρια από τη Βουλγαρία -, τα οποία με διάφορους τρόπους προσπαθούν και επιδιώκουν να εισπράξουν το αντίτιμο της προσπάθειάς τους από τον οδηγό ή συνεπιβάτη. Το κοινωνικό αυτό φαινόμενο της επαιτείας - όπως κατά το νόμο αποκαλείται - δεν είναι βέβαια πρόσφατο και η εμφάνιση και ενάσκησή του έχει να κάνει διαχρονικά, χωρίς όμως την έκταση και τη μορφή που έχει λάβει το τελευταίο χρονικό διάστημα σε όλη την επικράτεια και βέβαια και στη Λάρισα. Δεν υπάρχει, πλέον, οδικός κόμβος εντός και περιμετρικά της πόλης, όπου δεκάδες παιδιά, αλλά και ενήλικες, κατά κύριο λόγο αθίγγανοι βουλγαρικής καταγωγής, οι οποίοι συστηματικά και ποικιλότροπα επαιτούν. Δεν θα αισθανόμουν την ανάγκη να ασχοληθώ με το προκείμενο θέμα, αλλά «τσιμπήθηκα» όταν προ ολίγων ημερών σε κεντρική οδό της πόλης μας, μεταμεσημβρινές ώρες, αντίκρισα μια πολυτελή BMW με βουλγαρικές πινακίδες κυκλοφορίας, στην οποία επέβαιναν τέσσερα πρόσωπα, δύο εκ των οποίων είχα αναγνωρίσει να επαιτούν σε κυκλοφοριακό οδικό κόμβο της πόλης.
Γνωρίζω πολύ καλά - ως εκ του αντικειμένου της υπηρεσίας μου στην ενέργεια - πώς λειτουργεί και «αποδίδει» το όλο «σύστημα απάτης», αλλά και εκμετάλλευσης των ανήλικων επαιτών από τους «εργολάβους» της επαιτείας, οι οποίοι αποκομίζουν σημαντικά οικονομικά οφέλη με ανορθόδοξους τρόπους, από την εκμετάλλευση των ανηλίκων και των γυναικών.
Θα σταθώ και θα εστιάσω σε δύο παραμέτρους προβληματισμού:
1. Το γιγαντωμένο φαινόμενο της επαιτείας εγκυμονεί ΑΜΕΣΟ κίνδυνο εμπλοκής οδηγού σε τροχαίο ατύχημα, παράσυρσης πεζού-ής και ως επί το πλείστον ανηλίκου, επειδή τα παιδιά αυτά διακινούνται συνεχώς στους φωτεινούς σηματοδότες και στις διασταυρώσεις, μεταξύ των εν στάσει και κινούμενων αυτοκινήτων, από ανάγκη και με άγνοια κινδύνου, με συνέπεια κάθε οδηγός να είναι «εν δυνάμει» εμπλεκόμενος σε τροχαίο ατύχημα, χωρίς ευθύνη του, ήτοι σε παράσυρση πεζού από αμέλεια κατά τον Κ.Ο.Κ. με όλες τις συνέπειες.
2. Η εκμετάλλευση και ο εξαναγκασμός σε επαιτεία από τους δράστες του αδικήματος προς τα αδύναμα θύματα αποτελεί κοινωνικό όνειδος, προσβάλλει τον ανθρωπισμό μας και εξαπατά κάθε συνάνθρωπό μας, ο οποίος από λόγους συμπόνιας συνδράμει οικονομικά κάθε επαίτη, ενώ βέβαια «σμήνη» επαιτών εισαγωγής που έχουν κυκλώσει τη Λάρισα και κάθε ελληνική πόλη καταδει9κνύουν την ανικανότητα του κράτους στην αντιμετώπιση του κοινωνικού φαινομένου, το οποίο προσβάλλει την αισθητική και υποβιβάζει τον πολιτισμό μας.
Το κράτος με τις υπηρεσίες του θα πρέπει «να δει» το ζήτημα και να μην στρουθοκαμηλίζει. Τα θύματα της εκμετάλλευσης θα πρέπει να συναντήσουν το κοινωνικό πρόσωπο της Πολιτείας και με διακρατική συνεννόηση - ως μέλη της Ε.Ε. - να επαναπροωθηθούν στη χώρα τους (Βουλγαρία - Ρουμανία), οι δε «έμποροι» της δυστυχίας και της απάτης θα πρέπει να συναντήσουν τον «πέλεκυ του Νόμου» και να απελαθούν στη χώρα τους. Οι αστυνομικές υπηρεσίες γνωρίζουν τις «πιάτσες ξεφορτώματος του εμπορεύματος» και ας «φορτώσουν» στους επιτήδειους τις διατάξεις του νόμου.
