Βέβαια ευλόγως αναρωτιέται κανείς: αν η Νέα Δημοκρατία είχε κερδίσει τις Ευρωεκλογές και αν δεν εξακολουθούσε να βρίσκεται πίσω στις δημοσκοπήσεις θα αποφάσιζε να κάνει ένα βήμα πίσω στο χρονικό όριο δημοσιοποίησής τους πριν τις εκλογές;
Είναι ένα ζήτημα σίγουρα. Το μεγαλύτερο όμως ζήτημα είναι αυτό καθεαυτό που προέκυψε με τις δημοσκοπήσεις και τις δημοσκοπικές εταιρίες κατά τις πρόσφατες ευρωεκλογές. Οπου, όπως έχει ευρέως σχολιασθεί, και από τούτη δω τη θέση, οι εταιρίες βρήκαν το δημοσκοπικό τους Βατερλώ, και αναμφίβολα με τη «συμπεριφορά» τους και κλίμα διαμόρφωσαν και καταστάσεις επηρέασαν και επηρεάζουν. Και, όπως ελέχθη μεταξύ άλλων και όπως άλλωστε αβίαστα προέκυψε από την παρατήρηση των εξιτ πολς το απόγευμα της 7ης Ιουνίου, φαίνεται ότι για να αποφύγουν να… εκτεθούν είχε υπάρξει ενός είδους προσυνεννόηση, η οποία που κατέληξε; Στο να εκτεθούν όλες μαζί. Πράγμα που μπορεί μεν να ήταν αρνητικό για τη συνολική τους αξιοπιστία, αλλά τουλάχιστον αποδείχθηκαν το ίδιο… αναξιόπιστες όλες! Και έτσι «διαφυλάχθηκε» το μεταξύ τους πλαίσιο ανταγωνισμού!
Μετά το φιάσκο των ευρωεκλογών «λούφαξαν» για λίγο και οι εταιρίες δημοσκοπήσεων μέχρι να συνέλθουν από το σοκ και μέχρι να ξεχάσουμε και μεις τι συνέβη. Διότι ως γνωστόν, ο Ελληνας έχει κοντή μνήμη. Σε αυτό βέβαια συνέβαλε και το γεγονός ότι είμαστε στο θέρος, τελείωσαν τα κανονικά προγράμματα των καναλιών και όλες εκείνες οι εκπομπές… «λόγου και προβληματισμού» που για να εξασφαλίσουν τηλεθεάσεις παραγγέλνουν δημοσκοπήσεις. Τα δε δελτία ειδήσεων που συνεχίζουν όπως άλλωστε και οι εφημερίδες επίσης κήρυξαν μία άτυπη αποχή από τις δημοσκοπήσεις μέχρι, είπαμε, το πράγμα να ξεχαστεί. Καλόν θα ήταν βεβαίως το πάθημα να γίνει μάθημα και για τους δημοσκόπους και για όλους τους… εξαρτημένους χρήστες των δημοσκοπήσεων, έτσι ώστε να επιτύχουμε το ορθό μέτρο χρήσης. Το οποίο, αν ήθελε επιτευχθεί (που δεν το βλέπω) και την αξιοπιστία των δημοσκοπήσεων θα αποκαθιστούσε αλλά και την αξιοπιστία εκείνων που τις χρησιμοποιούν. Όπως όμως είμαι βέβαιη, θα έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε από το φθινόπωρο, που θα επανέλθουμε στα φυσιολογικά μας μετά την καλοκαιρινή ραστώνη, οι δημοσκοπήσεις…
… «Οι δημοσκοπήσεις μόνον λίγο καιρό ξαποσταίνουν και ξανά προς την δόξα τραβούν», μέχρι να… καεί το εργαλείο από την υπερχρήση (τώρα έπαθε απλώς βραχυκύκλωμα) όπως είχε «προφητικά» πει και ένας δημοσκόπος πριν το φιάσκο της 7ης Ιουνίου.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων η απόφαση της κυβέρνησης, έστω και εάν είναι εκ του πονηρού, να ξαναγυρίσει στο παλιό καθεστώς, είναι ορθή και σοφή μην πω. Γιατί τα ίδια τα πράγματα επέδειξαν τις ευγενείς αδυναμίες που έχει το σύστημα και βεβαίως εμείς οι ίδιοι που μέτρο δεν έχουμε σε τίποτα όμως. Ετσι, όπως και πριν έτσι και από τούδε και στο εξής - και συνεπώς και για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση - θα απαγορεύεται η δημοσιοποίηση δημοσκοπήσεων 15 μέρες πριν τις εκλογές.
Φυσικά οι κυλιόμενες κρυφές δημοσκοπήσεις για λογαριασμό των κομμάτων δεν σταματάνε ποτέ όπως δεν σταματάνε και οι «διαρροές» γύρω από αυτές, αλλά… Αλλά αυτή είναι μία άλλη ιστορία «προσωπική», των παραγγελιοδόχων των δημοσκοπήσεων.
Σημασία έχει ότι με την επαναφορά στο παλιό σύστημα θα σταματήσει αυτό το… πανηγύρι μέχρι και την τελευταία στιγμή, το οποίο ορθώς είπε ο Π. Παυλόπουλος δεν εξυπηρετεί ούτε την ποιότητα της Δημοκρατίας ούτε και τον προεκλογικό αγώνα. Τώρα, η «ποιότητα του προεκλογικού αγώνα» είναι γενικά μία λυπηρή ιστορία με ή χωρίς δημοσκοπήσεις, αλλά αυτό είναι επίσης ένα άλλο ξεχωριστό θέμα.
Από κει και πέρα ας βάλουν και λίγο φρένο δια της θέσπισης κανόνων και ασφαλιστικών δικλείδων γενικά στο πανηγύρι των δημοσκοπήσεων για λόγους αξιοποίησης και αξιοπρέπειας επίσης.