Όχι, όχι κάνουν λάθος! Και ο «βαρόνος» Κεφαλογιάννης που... ξεσπάθωσε σε κυριακάτικη συνέντευξή του και λοιπά στελέχη της Ν.Δ., που είτε γκρινιάζουν, είτε τα λένε έξω από τα δόντια. Δεν είναι ότι η κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία δεν πήραν το μήνυμα των εκλογών της 7ης Ιουνίου. Είναι ότι το πήραν και δεν ξέρουν τι να το κάνουν! Και μπορεί ν’ ακούγεται ελαφρώς αστείο αυτό, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Γιατί όσο και να έχει αποκτήσει κανείς αλαζονικές τάσεις, λόγω εξουσίας, όσο και να έχει «εγκλωβιστεί» στο μικρόκοσμο του... κυβερνοχώρου, όσο και να θέλει ή να μην θέλει, μια διαφορά τεσσάρων και μονάδων δεν μπορεί να την αγνοήσει και να ελπίζει σε... θαύματα για την αναστροφή της εικόνας και της κατάστασης. Ακόμη κι αν ελπίζει, τώρα που οι δυσαρεστημένοι οπαδοί εκτονώθηκαν στρέφοντας την πλάτη στο κόμμα τους στις ευρωεκλογές, είτε πηγαίνοντας βόλτα στη θάλασσα, είτε πηγαίνοντας μια βόλτα στον ΛΑΟΣ, ότι θα επιστρέψουν τώρα πια και θα είναι όλα μέλι-γάλα. Και πράγματι είναι βέβαιο ότι αρκετοί θα επιστρέψουν στο μητρικό κόμμα, γιατί άλλο οι εθνικές, όπου διακυβεύεται η εξουσία. Αλλά κι έτσι να ’ναι, ούτε αρκετό, ούτε ικανό είναι για ν’ αλλάξουν δραστικά τα πράγματα, οι ισορροπίες και βεβαίως τα ποσοστά.
Η πραγματικότητα είναι λοιπόν ότι η Νέα Δημοκρατία, η κυβέρνηση, το πήρε το μήνυμα, αλλά δεν ξέρει τι να το κάνει για να επιτύχει θεαματικές βελτιώσεις, οι οποίες θα επιδρούσαν στον ψυχισμό των ψηφοφόρων και θα έφερναν τα ποθητά αποτελέσματα. Σε πρώτη φάση ο Καραμανλής προσπαθεί με κάτι νομοσχέδια, όπως αυτό για τη μετανάστευση, την ασφάλεια, τις κουκούλες, το περί ευθύνης υπουργών, ελπίζοντας ότι έτσι θα... πιάσει το «λαϊκό αίσθημα». Το οποίο από τη μια μεριά αισθάνεται ανασφαλές και απειλούμενο από εσωτερικούς κινδύνους μέσα στην ίδια του τη χώρα και από την άλλη έχει απαξιώσει πλήρως - και δικαίως - το πολιτικό σύστημα με όσα γίνονται. Να λάβει δηλαδή μια «ικανοποίηση» ο πολίτης ότι τώρα που θ’ αλλάξει αυτό το περί ευθύνης υπουργών, δεν θα μένουν διαρκώς στο απυρόβλητο οι πολιτικοί και θα υπόκεινται στην κρίση της Δικαιοσύνης όταν έχουν παραβατική συμπεριφορά, όπως συμβαίνει και με κάθε κοινό θνητό.
Είναι προφανές όμως ότι τέτοιες κινήσεις ούτε αρκούντως θεαματικές είναι, ούτε και επαρκούν για ν’ αλλάξουν το κλίμα. Δεν ικανοποιούν καν τα στελέχη του κόμματος και τα μέλη της κυβέρνησης, πόσο μάλλον τους πολίτες. Εδώ που έχει φτάσει το πράγμα είναι σαφές ότι χρειάζονται τομές και ρήξεις για να κάνουν εντύπωση. Άλλωστε όποια... εντυπωσιακή πρωτοβουλία κι αν αναλάβει η κυβέρνηση, δεν παύουν εκ παραλλήλου να εξελίσσονται και διάφορα γεγονότα που επιβαρύνουν με τον αρνητισμό που εκπέμπουν το βαρύ κλίμα. Όπως επί παραδείγματι το θέμα της Ζίμενς. Που μπορεί μέχρι στιγμής χειροπιαστά να είναι ΠΑΣΟΚική υπόθεση (του... «άλλου» ΠΑΣΟΚ, αυτού που δεν... θυμάται ο Γ. Παπανδρέου), αλλά δεν παύει ν’ αγγίζει και τη Ν.Δ. Ενώ αυτή η διαρκής εκτροφή της εκλογολογίας εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ συμβάλλει στη διατήρηση ενός κλίματος αστάθειας, το οποίο θέλει πολύ περισσότερα και εντυπωσιακότερα για να ισορροπήσει.
Χρειάζονται λοιπόν τομές και ρήξεις στο ίδιο το σύστημα, που μόνο ο Κ. Καραμανλής μπορεί να κάνει, μιας και είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος για να εκπέμψει η κυβέρνηση την εικόνα της... μετανοίας προς τα έξω. Και όταν λέμε «τομές και ρήξεις» μιλάμε για τομές στον κρατικό μηχανισμό και ρήξεις που μπορεί ν’ αφορούν σε πρωτοκλασάτα στελέχη και ακούνητους από τις καρέκλες τους υπουργούς. Και φυσικά, χρειάζεται και ένας ανασχηματισμός δομικού χαρακτήρα, ο οποίος μπορεί να είναι το «κερασάκι στην τούρτα», αλλά δεν παύει να είναι μια σημαντική και εντυπωσιακή, επίσης, παράμετρος σε ό,τι αφορά στην επιδιωκόμενη αλλαγή κλίματος.
Ο ανασχηματισμός κατά πάσα βεβαιότητα θα προηγηθεί της έκθεσης της Θεσσαλονίκης για να πάει ο Καραμανλής με νέα πρόσωπα και νέα όπλα στη φαρέτρα του στο βήμα της Θεσσαλονίκης. Το θέμα είναι: τι σόι ανασχηματισμός θα είναι; Γιατί αν είναι σαν τον προηγούμενο, δεν θα ’χει να προσφέρει και πολλά πράγματα.
Το ’χουν πάρει λοιπόν το μήνυμα. Τι να το κάνουν δεν ξέρουν. Αυτή είναι η αλήθεια του πράγματος γιατί αυτό δείχνουν τα γεγονότα.
