Αβέλλας Ν. Μιχαήλ, αν. δημοτικός σύμβουλος Δ. Τεμπών – αστυνομικός – Μακρυχώρι Λάρισας
Συνεχώς τον τελευταίο καιρό ακούω για την προδοσία του Ελληνισμού, για την κατάντια του παλιού μεγαλείου. Και όλοι οι κατηγορούντες βάλλουν ομαδόν κατά του πολιτικού συστήματος. Αναπολούν μερικοί στιγμές χούντας. Άλλοι στιγμές Βασιλέων. Άλλοι στιγμές Κατοχής. Όλοι με έναν κοινό παρονομαστή. Την Ελλάδα. Σκέφτηκε κανείς μας τι σημαίνει προδοσία και ποιος ο ρόλος μας σε αυτήν;
Από μικρό παιδί αναρωτιόμουν τι φταίει και δεν λειτουργεί σωστά η Ελληνική Πολιτεία. Τι φταίει και όλα γύρω μας καταρρέουν σε ένα σουρεαλιστικό κλίμα, που όλοι λέγανε: «Ώχ αδελφέ, δεν βαριέσαι; Εσύ θα σώσεις τον τόπο;». Και τώρα να ικετεύουν για βοήθεια από ξένα χέρια, μάλλον εχθρικά που δεν ξέρουν αν θα τους βγάλουν στην επιφάνεια ή θα τους πετάξουν στο κενό, όπου κρέμονται! Σε μια Ελλάδα όπου έχει λησμονήσει ότι, απλά, τα ξένα χέρια σε κρατάνε ζωντανό, μέχρι να χάσεις και την τελευταία αντοχή σου και κρεμάσεις τα χέρια σου, πέφτοντας στο κενό ελπίζοντας μόνο στο Θεό! Και ο Θεός δεν έρχεται και εσύ πεθαίνεις! Γιατί; Γιατί σου τελείωσε η πίστη, η ελπίδα, το θάρρος, το θράσος! Γιατί πλήγωσες τα σπλάχνα σου, εδίωξες τα αγνά παιδιά σου και επέτρεψες να άγεσαι από λίγους, άτολμους και άβουλους.
Επέτρεψες να θεωρείς τα πάντα δεδομένα. Επέτρεψες να ξοδεύεις αλόγιστα και να διορίζεις ανάξιους σε κομβικές θέσεις. Επέτρεψες να αοριστονομολογείς συνεχώς και να στρεβλώνεις το Σύνταγμα κατά το δοκούν. Επέτρεψες να τιμωρείται το καλό της πατρίδας. Επέτρεψες τις ραδιουργίες εις βάρος σου. Επέτρεψες να λές μπράβο και να βραβεύεις όποιον σου άγγιζε με το χρήμα του τη λαδωμένη σου μηχανή. Επέτρεψες να αρνησιδικείς υπέρ των ισχυρών και να εξαντλείς τα όριά σου κατά των αδυνάμων. Επέτρεψες να άγεις την πολιτική σου κατά τη βούληση των δημοσκοπήσεων και της τετάρτης εξουσίας. Επέτρεψες να κινείσαι με μεταβαλλόμενη εξωτερική πολιτική, αναλόγως του ποιος άρχει. Επέτρεψες να δέχεσαι τις ξένες εντολές πάνω από εσένα. Επέτρεψες να πολλαπλασιάζεις τις θέσεις ευθύνης στο δημόσιο βίο και να δημιουργείς φορείς φορέων επιφέροντες μόνο το Χάος. Επέτρεψες στους ανθρώπους σου να λένε δεν είναι δική μου ευθύνη, δεν ήμουνα εγώ! Επέτρεψες κάθε μέρα να προδίδονται τα όνειρα του απλού πολίτη. Επέτρεψες να ταφεί το όραμα της μεγάλης Ελλάδας. Επέτρεψες σε έναν λαό να κινείται χωρίς πυξίδα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι και τον απομόνωσες σε ένα γυάλινο κλουβί από τον έξω κόσμο, λέγοντάς του ότι τίποτα κακό δεν θα του συμβεί – οι σύμμαχοί μας είναι εδώ! Επέτρεψες να ζεις με δανεικά, ξεχνώντας ότι τα υψηλά ιδανικά κάνουν τη διαφορά! Επέτρεψες να νανουρίζεις τον Έλληνα με καταναλωτισμό, πιστωτικές κάρτες, καταναλωτικά δάνεια, καφέ στην πλατεία, σίριαλ και κακής ποιότητας ριάλιτι βυθίζοντάς τον στον λήθαργο. Επέτρεψες τη μαύρη εργασία, την ειλωτική μετανάστευση και την ταυτόχρονη πληρωμή από το ταμείο ανεργίας. Επέτρεψες να καταστραφεί η παιδεία σου. Επέτρεψες να πωλείται και να αγοράζεται επιχείρηση με «αέρα», λέγοντας έτσι είναι η ζωή! Επέτρεψες να σκοτωθούν αδέλφια μεταξύ τους στον εμφύλιο πόλεμο για να ρθεις έπειτα να κυβερνήσεις. Επέτρεψες να μαθαίνεις τον κόσμο σου να ζει μέσα στο μίσος και στη βία και μέσα στην αυθαιρεσία. Επέτρεψες να νιώθουμε συνεχώς προδομένοι και πληγωμένοι!
Κι όλα αυτά δεν γίνανε ξαφνικά τώρα, αλλά από την απελευθέρωση του σύγχρονου ελληνικού κράτους από το 1828 και έπειτα μόνο αυτό συμβαίνει. Συνεχώς χρωστάμε, συνεχώς κάθε 30-40 χρόνια περίπου οδηγούμαστε σε πιστωτικό γεγονός και σε ένοπλες διακρατικές αντιπαραθέσεις για να εκτονώνουμε την ενέργειά μας. Συνεχώς αρνούμαστε να αρπάξουμε την ευκαιρία και να δείξουμε κάτι από το μεγαλείο του πολιτισμού μας. Στηρίζουμε τις μνήμες μας σε αρχαία συντρίμμια, τα οποία τα φυλάσσουμε και τα συντηρούμε ως ερείπια. Χωρίς κανένα ανταποδοτικό όφελος και με μεγάλη ζημία δεν ξεκολλάμε από το παρελθόν.
Αυτή η ανοχή και ο ωχ-αδελφισμός είναι η προδοσία του Ελληνισμού. Λύση η κάθαρση με τη δημιουργία ενός νέου, αγνού, δυναμικού σημείου αναφοράς αποδεκτού από όλους μας. Χτίζοντας κάτι καινούριο στο παρόν. Δημιουργώντας την αυγή ενός νέου πολιτισμού! Τα Μυαλά υπάρχουν! Η Γνώση υπάρχει! Η Βούληση θα βρεθεί μέσα από μία νέα Αρχή!
Και πρέπει να τρέξουμε γρήγορα, γιατί ο χρόνος μας τελειώνει!...
