Του Χρήστου Τσαντήλα
ΥΠΑΡΧΕΙ από χρόνια και συντηρείται επιμελώς και σιωπηρά, ένα καθεστώς μιας ιδιότυπης νομιμοφάνειας, στη λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών, καθεστώς το οποίο «ευλογούν» για ευνόητους λόγους, οι κυβερνήσεις της τελευταίας 25ετίας - όπως είπε άλλωστε και ο υπουργός Επικρατείας Ν. Παππάς, ο οποίος, μάλλον δεν δείχνει να φοβάται και τόσο, ότι αυτό μπορεί και να του κοστίσει πολιτικά πολύ ακριβά…
ΖΗΤΗΣΕ προσφάτως η κυβέρνηση από τους καναλάρχες (κυρίως) να πληρώσουν τα χρωστούμενα δεκαετιών και αυτό ήταν. Άναψε με την κίνησή της αυτή το φιτίλι, για να γίνουν… μπουρλότο οι σχέσεις κυβέρνησης - ΜΜΕ. Και ενώ ο «πόλεμος» (αθόρυβος για τον κόσμο, χωρίς να ακούγονται οι… βροντές), άναψε για τα καλά, οι μυημένοι, ιδιαίτερα στον χώρο των Ιδιωτικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, αναμένουν με αγωνία την έκβαση της κόντρας αυτής, θεωρώντας σχεδόν βέβαιο ότι απ' αυτή την αναμέτρηση, κερδισμένοι θα βγουν και άλλοι, μεγάλοι επενδυτές, που χρόνια τώρα βρίσκονται εκτός παιχνιδιού και εκτός αγοράς ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων. Εκεί ακριβώς είναι το ζουμί…
ΔΕΝ είναι τυχαία η αναφορά του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη στην Τράπεζα της Ελλάδος από την οποία ζητούσε να μάθει, «τι δάνεια και σε ποιους χρεωκοπημένους καναλάρχες έδωσε», τη στιγμή που χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα έκλειναν, αφού ήταν αποκλεισμένες από την παροχή ρευστότητας των τραπεζών. Βέβαια με την ευνοϊκή αυτή αντιμετώπιση, ο κλάδος κέρδισε τη διατήρηση των περισσοτέρων θέσεων εργασίας, οι κυβερνήσεις κάνοντας τα χατίρια, την «εύνοια» της «αντικειμενικής ενημέρωσης» και οι πολίτες την αίσθηση ότι όλα κινούνται ομαλά στον τόπο, λίγοι είναι αυτοί που έχουν συνήθως διαφορετική γνώμη…
ΦΑΙΝΕΤΑΙ πως το παιχνίδι στον (δυνατό) χώρο των ΜΜΕ, αφορά πολλούς και ισχυρούς παίκτες. Τόσο δυνατούς που μπορούν, δίχως να γίνει αμέσως αντιληπτό, να δημιουργήσουν τις βάσεις μιας γενικευμένης δυσπιστίας των πολιτών απέναντι στους πολιτικούς αντιπάλους τους και μάλιστα λίγους μόνο μήνες από τη συντριπτική τους εκλογική νίκη.
ΑΛΛΑ, γιατί τόσο ξαφνικά, ξεσηκώθηκε όλη τούτη η «θύελλα» στις σχέσεις κυβέρνησης και μεγάλων μέσων μαζικής ενημέρωσης; Δεν έγινε στα καλά καθούμενα. Ο υπουργός Επικρατείας ζήτησε από τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, να καταβάλουν το ποσό των 24,1 εκ. ευρώ (!) που είναι τα άμεσα χρωστούμενα για την περίοδο 2011 – 2014 και από τις εταιρίες συνδρομητικής τηλεόρασης άλλα 16,2 εκ. ευρώ που χρωστούν από το τέλος χρήσης των συχνοτήτων όπως ισχυρίζεται το υπουργείο.
ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ αυτού του γεγονότος, γίνεται αμέσως κατανοητό, τι είδους «πόλεμος» ανοίγει και πόσο εμπιστοσύνη στην αντικειμενική ενημέρωση θα πρέπει να έχουμε οι τηλεθεατές. Το κακό είναι πως πίσω από την ιδιοκτησία της τηλεόρασης, κρύβονται και μεγάλα εκδοτικά συμφέροντα, γιγαντιαίες εφημερίδες που με τον καιρό μικραίνουν, καθώς κρίση και έλλειψη ρευστότητας στον χώρο του Τύπου δίνουν το καίριο πήγμα.
