Του Χρήστου Τσαντήλα
«ΓΙΑΤΙ μαμά νευριάζει ο παππούς;». Ο μπόμπιρας της διπλανής παρέας είχε ταράξει στις ερωτήσεις τη μητέρα του. Απ' ό,τι μπόρεσα να καταλάβω απ' τη φασαρία που έκανε, θα πρέπει ο μικρός κάτι να ζήτησε απ' τον παππού του κι εκείνος όχι μόνο δεν του το αγόρασε, αλλά τον είπε και... κακομαθημένο! Μάλιστα η στάση του παππού χειροτέρεψε... «Στόλισε» με κοσμητικά και τη... γιαγιά, επειδή η δόλια πήρε το μέρος του εγγονού!
«ΦΟΡΤΙΣΤΕΣ» κακοδιάθετης (και άθλιας ψυχολογίας), «ενισχυτές» της... απαισιοδοξίας, «μηχανές αποπροσανατολισμού», θάλαμοι... ψυχιατρείου(!), ρεσιτάλ ψυχοπλακώματος... Κάπως έτσι πρέπει να (εξαναγκάστηκαν να) βιώνουν τα γεράματά τους οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, συνταξιούχοι της χώρας, που ξυπνούν από τα άγρια χαράματα (και λόγω ηλικίας βεβαίως...) και μαζί με τον Αυτιά και τον Παπαδάκη, σχεδιάζουν τι θα κάνουν το υπόλοιπο της ημέρας!
«ΠΟΙΟ ζάχαρο, ποια πίεση, ποιες αρρυθμίες... ο Αυτιάς είπε ότι σήμερα λήγει η προθεσμία με τον ΟΓΑ και τις δηλώσει, να υποβάλω τα χαρτιά...»! Ο γεροντάκος, στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, σπίτι, κανέναν άλλον δεν ακούει! Τον... Γιωργάκη που τα λέει από δέκα φορές τα ίδια και τα ίδια, προφανώς γιατί ψυλλιάστηκε ότι (στην πλειοψηφία τους) τα... πιάνουν με την τρίτη τα γερόντια! Ιδίως στα χωριά. Ο καθημερινός «χρυσός οδηγός» των συνταξιούχων που... «ξυπνούν το πρωί για να βρουν ένα... φλουρί» (όπως θα έλεγαν οι παλαιότεροι) αλλά συναντούν τους Γιώργηδες των τηλεπρωινάδικων και αντί για φλουρί, ψάχνουν για τα... φάρμακά τους!
ΣΤΑ σοβαρά, νομίζω τους έχουν... τρελάνει τους συνταξιούχους μας, οι πρωινές εκπομπές. Τους πέτυχαν που δεν κοιμούνται, που δεν έχουν ύπνο τα βράδια, τώρα κάνα δυο χρόνια και βάλε, τους τάραξαν στα δυσάρεστα, κρατήσεις, φόρους, επιδόματα, λάφκα, μάφκα και τα σχετικά, μοντέρνα χαράτσια, άλλα (φορολογικά) κόλπα, τους... στριμώχνουν στις υπηρεσίες να πηγαινοέρχονται με χαρτιά, φάρμακα και κωδικούς, βλέπουν και κάποιους αντιδραστικούς συναδέλφους τους στην τηλεόραση να ρίχνουν καμία... μούντζα, «πάει το ’χασαν, αγρίεψαν οι γέροι, τα έβαλαν με τα εγγόνια τους!» - έβγαλε το συμπέρασμα η μητέρα του πιτσιρικά με τις περίεργες ερωτήσεις, που προφανώς θα είναι κόρη του νευρικού παππού...
ΟΜΩΣ αυτή τη φορά, το παράκαναν οι του υπουργείου Οικονομικών. Τους έβαλαν πιο δύσκολα στη δύση της ζωής τους. Να βρουν λέει στους υπολογιστές (τρομάρα τους!) κλειδάριθμους και εκκαθαριστικά σημειώματα, να συμπληρώσουν ηλεκτρονικά τις δηλώσεις τους να πατήσουν μετά ένα κουμπί και να τους έρθει κοστούμι ο φόρος! Και επειδή τους ηλικιωμένους, μόνο... κομπιουτεράδες δεν μπορείς να τους κάνεις τώρα στα γεράματα, με τη σειρά τους «στριμώχνουν» τα παιδιά και τα εγγόνια! Εξ ου και ο εκνευρισμός...
ΘΥΜΑΜΑΙ κάποτε που πήρα στο αυτοκίνητο έναν ηλικιωμένο, και του ζήτησα να δέσει τη ζώνη ασφαλείας... Όταν γύρισα να τον δω, είχε τυλίξει με τη ζώνη και το... λαιμό, σε σημείο να κινδυνεύει να... πνιγεί! Αυτόν το άνθρωπο της υπαίθρου, που έφαγε μια ολάκερη ζωή στη δουλειά, που μεγάλωσε παιδιά δίχως να πάει καν σχολείο, του ζητούν τώρα να μάθει... υπολογιστές! Αυτός ο άνθρωπος, ο προσβεβλημένος συνταξιούχος, ο βασανισμένος οικογενειάρχης, ο απόμαχος της ζωής, σίγουρα στις επόμενες εκλογές, αυτή τη φορά, δεν θα κάτσει σπίτι. Θα πάει έστω και με καρότσι, να ψηφίσει! Είναι βέβαιο αυτό...