Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ο επίορκος; Σύμφωνα με το λεξικό «πρόσωπο που καταπάτησε τον όρκο του». Σύμφωνα με το ίδιο λεξικό, συνώνυμες του «επίορκου» είναι οι λέξεις «παραβάτης», «προδότης» και «ορκοπάτης». Ο άνθρωπος που «πάτησε» τον όρκο του. Πως; Με ποικίλους τρόπους. Που, αν αναφέρονται στην επαγγελματική του δραστηριότητα, εκτείνονται από το απλό «δεν προσέρχεται στην εργασία του» ως το περισσότερο βαρύ «χρηματίστηκε για να προσφέρει τις υπηρεσίες του»... Και για να μη θεωρητικολογούμε: επίορκοι είναι οι υπάλληλοι του ΙΚΑ Καλλιθέας που αποκόμισαν εκατομμύρια ευρώ με απάτη και θητεύουν πλέον στις φυλακές Κορυδαλλού, εισπράττοντας ακόμη το 50% του μισθού τους, έως ότου κριθούν από το αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο!...
ΚΑΘΕ πότε συνεδριάζουν τα πειθαρχικά συμβούλια; Αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι συμπληρώθηκε ήδη ένας χρόνος αφ’ ότου οι συγκεκριμένες υπάλληλοι του ΙΚΑ συνελήφθησαν, τα πειθαρχικά συμβούλια δεν «καίγονται» και πολύ να ασχοληθούν με τις αρμοδιότητές τους... Πόσο μάλλον, που βρισκόμαστε σε περίοδο που η τρόικα «πιέζει»... Άλλωστε, όπως δήλωσε ο γεν. επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης, τα πειθαρχικά συμβούλια λειτουργούν με πλειοψηφία δημοσίων υπαλλήλων (τρεις δημόσιοι υπάλληλοι και δύο αιρετοί) κι όταν δεν κωλυσιεργούν σκόπιμα, συνήθως αθωώνουν τους εγκαλούμενους, επιδεικνύοντας συναδελφική αλληλεγγύη... Κάπως έτσι προφανώς, φθάσαμε να έχουμε 7.000 επίορκους δημοσίους υπαλλήλους! Χίλιοι επίορκοι το χρόνο κατά μέσο όρο να συλλαμβάνονται, χρειάζονται επτά χρόνια για να μαζευτούν επτά χιλιάδες... Αν συλλαμβάνονται λιγότεροι, τα χρόνια είναι περισσότερα: τόσα που κάποιους μπορεί να τους οδηγήσουν ασφαλώς ως και τη συνταξιοδότηση!... Στην Ελλάδα ζούμε...
ΜΕΤΑ απ’ όλα αυτά, ερχόμαστε στο προκείμενο: ένας επίορκος υπάλληλος (δημόσιος ή ιδιωτικός δεν έχει σημασία) πρέπει να τιμωρείται; Φαντάζομαι, ναι... Είτε καθαρίστρια είσαι και κλέψεις κάτι από το σπίτι του υπαλλήλου του ΙΚΑ που καθαρίζεις, είτε υπάλληλος του ΙΚΑ και κλέψεις απ’ το δημόσιο, πρέπει να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες της πράξης σου... Και άμεσα!... Φαντάζομαι ότι δεν υπήρξε καθαρίστρια που έκλεψε (ή απλώς ...έσπασε) βάζο στο σπίτι του δημοσίου υπαλλήλου και την απέλυσαν μετά από παρέλευση τριών ετών...
ΕΠΙΣΗΣ, δεν νομίζω ότι μπορεί να ετέθη ποτέ ζήτημα απόλυσης της καθαρίστριας όχι επειδή έκλεψε, αλλά επειδή τα οικονομικά του σπιτιού δεν πάνε καλά... Είτε πλημμελώς ασκεί τα καθήκοντά της (δηλαδή, δεν καθαρίζει καλά), είτε κλέβει, η καθαρίστρια θα απολυθεί με συνοπτικές διαδικασίες... Δεν θα συνδεθεί η απόλυσή της με τα οικονομικά του σπιτιού: π.χ. «πρέπει να τη διώξουμε τώρα, γιατί έχουμε πολλά έξοδα...».
ΑΦΕΛΗ όλα αυτά, το ξέρω... Αλλά, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας η αρθρογραφία πρέπει να γίνεται με όρους νηπιαγωγείου (τ και α, τα, κ και α, κα...) ώστε να ικανοποιεί τις ανάγκες μιας κοινωνίας που (επειδή έχει «καλομάθει») αρνείται να ενηλικιωθεί... Γιατί, αν είχε την υπευθυνότητα της ενήλικης και η κοινωνία και κυρίως η πολιτική της ηγεσία, δεν θα σύρονταν πίσω από τις απαιτήσεις της τρόικας που ζητάει να φύγουν τουλάχιστον οι επίορκοι... Θα τους είχε αποβάλλει η ίδια (καθώς μάλιστα, ζητάει να τελειώσει το καθεστώς ατιμωρησίας) με συνοπτικές διαδικασίες για την επιορκία τους και όχι για δημοσιονομικούς λόγους!... Γιατί, τον επίορκο δεν τον απολύεις για να κάνεις οικονομία... Τον διώχνεις γιατί είναι επίορκος!.. Απλά και κατανοητά... Όλα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αναμαρτίαις...
Ο πολιτικός και ο συνδικαλιστικός λόγος εδώ κι ένα χρόνο τώρα, μπερδεύουν σκόπιμα τους 7.000 επίορκους με τους 150.000 που ζητάει η τρόικα να φύγουν για οικονομικούς λόγους και το πωλούν ως ευαισθησία απέναντι στους εργαζόμενους!.. Και προσθέτοντας μια εσανς πατριωτισμού στην ευαισθησία («δεν θα μας πει η απάνθρωπη τρόικα πόσους χρειαζόμαστε, στο κάτω – κάτω έχουμε ήδη ενάμιση εκατομμύριο ανέργους) έχουν καταφέρει να θεωρείται αναίσθητος και «ξεπουλημένος» όποιος επισημαίνει το αυτονόητο... Έλεος!!!
