* Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου
«Ου το πλουτείν καλόν, αλλά
το εκ καλών πλουτείν»
Λυκούργος
Υποτιμούν την νοημοσύνη μας, παίζουν θέατρο, μας κοροϊδεύουν και προκλητικά μας απαξιώνουν οι πολιτικοί μας, όταν κάθε χρόνο θέτουν τάχα υπόψη του άμοιρου λαού το «Πόθεν έσχες» τους. Μας εμπαίζουν, ανακοινώνοντας τα εισοδήματά τους. Φυσικά πολλά είναι αληθή. Πολλά όμως αναληθή. Αληθοφανή ήσαν τα «Πόθεν έσχες» του Τσοχατζόπουλου, του Λιάπη, του Παπαντωνίου κ.ά. Όμως η Δικαιοσύνη απεκάλυψε, πως ήταν ψεύτικα. Πακτωλός χρημάτων εισέρρεε στα θυλάκιά τους εν κρυπτώ και παραβύστω. Μέρα με τη μέρα, με μίζες, Οφσόρ, λαδώματα και αμαρτωλές συναλλαγές, τα περιουσιακά τους στοιχεία αυξάνονταν αλματωδώς. Οι πληβείοι γίνονται αφεντικά και οι πένητες προύχοντες. Οι μικροί έμμισθοι γίνονται μεγαλοκαταθέτες και οι άστεγοι γίνονται ιδιοκτήτες επαύλεων. Κι όλα αυτά μακριά από το μάτι της Εφορίας, της διαφάνειας, της συνείδησης. Έτσι παγιώθηκε η γνώμη των πολλών, πως οι πολιτικοί μας μπαίνουν στο στίβο της πολιτικής φτωχοί και εξέρχονται πλούσιοι. Φαινόμενο νοσηρό που άρχισε να φαίνεται από την αρχή της επάρατης Πασοκοκρατίας. Με την ανοχή όχι μόνον, αλλά και με την προτροπή του λαϊκιστή Ανδρέα. «Είπαμε να παίρνετε κανένα δωράκι, αλλά όχι και των 500 χιλ.» Έναυσμα προκλητικό και αναίσχυντο, για το επακολουθήσαν όργιο της διαφθοράς. Από τότε! Το 1981. Γιατί πριν το σύνηθες ήταν οι βουλευτές να μπαίνουν στην πολιτική πλούσιοι και να φεύγουν φτωχοί. Αυταπόδεικτο είναι πως ο πολιτικός, που θυσιάζει την περιουσία του στον πολιτικό στίβο, ποτέ δεν θα καταδεχτεί να την χρησιμοποιήσει, σαν πηγή παράνομου πλουτισμού. Ποτέ δεν ακούστηκαν ατασθαλίες για Τρικούπη, Βενιζέλο, Γ. Παπανδρέου (παππού), για Καραμανλή (Εθνάρχη) ή και άλλους βουλευτές. Θυμάμαι σαν τώρα ένα σχετικό δημοσίευμα σε εφημερίδα μετά τον πόλεμο. Βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος ένας Σωτηρόπουλος. Η μητέρα του κάλεσε τον συμβολαιογράφο και του ζήτησε να μοιράσει την περιουσία της σε τέσσερα μερίδια για τα τρία παιδιά της. Ένα μερίδιο για τον πρώτο, ένα για τον δεύτερο και δύο για τον τρίτο. Στην απορία του απάντησε η μάνα, πως ο τρίτος της γιος είναι πολιτικός και σίγουρα δεν θα του φθάσουν, για το έργο του.
Αυτά για το «Πόθεν έσχες». Γιατί δεν ελέγχονται; Μα γιατί δεν το θέλουν. Ντόρος έγινε τελευταία για τις 6.000 ΜΚΟ που ίδρυσε ο χαοτικός Γιωργάκης. Έργο του η αναδάσωση του Αμαζονίου, η αποναρκοθέτηση ανύπαρκτων ναρκοπεδίων και άλλα εξωφρενικά και φαύλα. Θα μπορούσαν να κάνουν μία ΜΚΟ από ανεπίληπτους, σοβαρούς, αυστηρούς και άτεγκτους ελεγκτές και να κάνουν φύλλο και φτερό κάθε επιλήψιμη ματσαραγκιά πολιτικού. Απόλυτη διαφάνεια από το έμπα έως το έβγα της πολιτικής των δραστηριότητας. Χωρίς οίκτο. Λαϊκό ξεμπρόστιασμα. Επιστροφή των κλεμμένων και δια βίου φυλάκιση. Εμείς που επαιρόμαστε και καμαρώνουμε για τους σοφούς προγόνους μας, γιατί δεν τους μιμούμαστε; Μιλάει σχετικά ο Αριστοτέλης (Αθηναίων Πολιτεία IV, 3) Όταν ήθελαν να κρίνουν κάποιον αν είναι άξιος για άρχοντας, τον ρωτούσαν για τον πατέρα, τον παππού, τη μάνα του και την καταγωγή του. Αν έχει στο σπίτι του ιερά αγάλματα ή μνημεία, αν ευεργετεί τους γονείς του, αν πληρώνει τους φόρους, αν πήρε μέρος σε εκστρατεία της Πόλης κ.λπ.) «Και μέν τινα κλέπτοντα εξελέγξωσι, κλοπήν οι δικασταί καταγιγνώσκουσι, και το γνωστόν αποτίνεται δεκαπλούν… Εάν δε τινα δώρα λαβόντα αποτίνεται δε και τούτο δεκαπλούν». Επίσης εμηνύοντο οι βουλευτές και ετιμωρούντο για αντιποίηση του βουλευτικού δικαιώματος, για σβήσιμο από φορολογικούς καταλόγους και για μοιχεία. Για τους απουσιάζοντας από τις συνεδριάσεις της Βουλής ή του Δήμου λέγει: «Ει δε τις των Βουλευτών, όταν έδρα Βουλής ή εκλείπει την σύνοδον απέτινον αυτόν εις καταβολήν χρηματικήν». Όχι σαν τους δικούς μας, που συχνά παρουσιάζουν το τραγικό κενό των βουλευτικών εδράνων.
Ο Πλούταρχος έλεγε: «Οι πολιτικοί να μην προσέρχονται στα κοινά για χρηματισμό». Και προχωρεί λέγοντας: «Οι πολιτικοί να μην ελέγχονται μόνον από το κοινοβουλευτικό τους έργο, αλλά και από την καθημερινή τους ζωή. Τι τρώνε, πώς συμπεριφέρονται, τι αγωγή δίνουν στα παιδιά τους κ. ά.» Τέλος ο Κίμων όταν έφτιαχνε το σπίτι του, τον ρώτησε ο μάστορας, αν ήθελε να αφήσει ένα μεγάλο παράθυρο προς τον δρόμο για καλύτερο φωτισμό. Και ο Κίμων απάντησε: «Αν μπορείς κάνε μου όλο το σπίτι διαφανές, ώστε όποιος περνάει απ` έξω να μπορεί να ελέγχει τη ζωή μου». Θα μου πείτε, πως είναι υπερβολές. Καθόλου. Το έργο του βουλευτή είναι μεγάλο και ιερό. Υπόκειται όμως σε πολλούς πειρασμούς. Εδώ λοιπόν χρειάζεται η αυτογνωσία, η ηθική, η αυτοσυγκράτηση, το βάρος της ευθύνης. Οι άρχοντες αποτελούν παράδειγμα για τους πολίτες. Διαφάνεια λοιπόν κ. βουλευτές, που εμπαίζετε το λαό. Λιγοστέψτε τον αριθμό σας, γιατί πολλοί μας πέφτετε. Τροποποιείστε το Νόμο περί ευθύνης Υπουργών και προχωρήστε με θάρρος, αυτογνωσία και κάθαρση, ώστε να πάψετε να χρησιμοποιείτε την εξουσία, ως πηγή πλουτισμού.
