Καθώς πλησιάζουμε στις εκλογές έκρινα ότι κάποιες σύντομες και αποσπασματικές αναδρομές μπορούν να μας φανούν χρήσιμες. Κατέφυγα στο αρχείο μου και στον φάκελο «Αποχή». Σ’ αυτόν πολυκαιρίζουν επιλεγμένα κείμενα που έχουν σχέση με την αποχή των πολιτών από ψηφοφορίες. Αλλά και εκείνων που επιλέγουν το λευκό και το άκυρο. Φαινόμενο που εκτιμάται ότι θα εμφανιστεί πιο έντονα. Ας διαβαστούν ως προτάσεις στοχασμού και αναστοχασμού, αλλά και ως προβληματισμός για το μέλλον.
Α) «Πιθανώς το μεγαλύτερο κόμμα, που ακόμη δεν έχει δείξει τα νύχια του, αφορά τους αναποφάσιστους, οι οποίοι επιδεικνύουν στον εαυτό τους και στους άλλους – ομόδοξους πολιτικά και ετερόδοξους – αίσθημα ανεξαρτησίας, εγωισμό και σκοπίμως αντι-πολιτική στάση. Τουλάχιστον είναι κύριοι του εαυτού τους και όχι αγόμενοι και φερόμενοι επαγγελματίες οπαδοί». ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ (1).
Β) «Μια άλλη ένδειξη, διαρκής τα τελευταία χρόνια, είναι η στάση της νεολαίας, πρωταθλήτριας καθώς φαίνεται στην αποχή. Μέγα μέρος της νεολαίας εχθρεύεται ή και περιφρονεί την τρέχουσα πολιτική διαχείριση, ωστόσο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απολιτίκ. Το αντίθετο. Απλώς το πολιτικό, για τους ανήσυχους πολιτικά και στριμωγμένους κοινωνικοοικονομικά νέους είναι ριζικά διαφορετικό, άλλου γένους, από ότι εννοούν και απ’ ότι εκπέμπουν οι κουρασμένοι εκπρόσωποι του φθαρμένου συστήματος, που κορδώνονται στις τηλεοράσεις». ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ (2).
Γ)»Νιώθω την απόγνωση των ανθρώπων που βγαίνουν από το σύστημα, αρνούμενοι το στοιχειώδες αλλά ανεπαρκές δικαίωμα της ψήφου. Επί 36 χρόνια, από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, η πολιτική ελίτ και οι αριστερές λέσχες παίρνουν δήθεν το μήνυμα και ξαναρχίζουν τα ίδια. Επειδή κάποιοι τους ξαναψηφίζουν.»ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΙΧΛΙΑΣ(3).
Δ) «Κατά κόρον μιλάμε όλοι, κι από πολύ καιρό για τη χρεοκοπία του ίδιου του πολιτικού συστήματος. Συνδυάζοντας την αντίδραση αυτή με το πρόσφατο ποσοστό της επιθετικής αποχής, αυτό-απειλούμεθα πολιτικά.
Άλλο, όμως, είναι το πολιτικό σύστημα, ως οργανωτικό εργαλείο, και άλλο οι εκάστοτε συγκεκριμένες συμπεριφορές των πολιτικών προσώπων. Αυτές είναι ελέγξιμες και κυρίως αυτές. Όχι το σύστημα. Ακόμα κι εκεί που το τελευταίο μπορεί να χωλαίνει, συμμετέχει πολύ λιγότερο στην αιτιολογία της κοινωνικοπολιτικής μας κρίσης.
Αυτή η διάκριση, μεταξύ πολιτικού συστήματος και συμπεριφορών των πολιτικών προσώπων, είναι απαραίτητη σε μια χώρα όπου οι άκριτες γενικεύσεις και οι μεταθέσεις των ευθυνών, σε ανώνυμο επίπεδο, είναι καθημερινές και ανέξοδες.
Στη βάση μιας τέτοιας προσέγγισης, η αποχή για την οποία όλοι, μα όλοι ανησυχήσαμε και ανησυχούμε δεν συνιστά, νομίζω, όπως πολλοί - μάλλον απερίσκεπτα - αποφαίνονται, έρπουσα αμφισβήτηση των θεσμών. Ούτε και αποτελεί αδιαφορία ή ένδειξη μιας ευρύτερης και επικίνδυνης αποπολιτικοποίησης τω... πολιτών. Συνιστά ακριβώς το αντίθετο: μια έκδηλη και σαφέστατη - και με αυτόν τον τρόπο - εκπεφρασμένη πολιτική θέση». ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ (4).
Ε) Καθώς, ωστόσο, επίκειται και πάλι αλλαγή του εκλογικού νόμου και οι κ. Παπανδρέου και Σαμαράς αρέσκονται σε ριζικές τομές, γιατί δεν το αποτολμούν; Όσες λευκές ψήφοι, άλλα τόσα άδεια βουλευτικά έδρανα. Αν οι «λευκοί» λάβουν π.χ. το 3,8 στην επικράτεια – τόσο μετρήθηκαν την Κυριακή – να έχουμε 11 λιγότερους βουλευτές. Χάθηκε ο κόσμος αν εκπροσωπούμαστε από 289 αντί για 300;». ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΟΥΛΑΣ.
ΣΤ) «Τίποτε ωστόσο δεν νομιμοποιεί την εξιδανίκευση της αποχής-έστω και αν εκείνο το «τον μηδέν τώνδε μετέχοντα ουκ απράγμονα, αλλά αχρείον νομίζομεν» ηχεί όντως επιτάφιο». ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ (6).
Η προσπάθειά μου αυτή είναι καθαρό σύμπτωμα, χρήσιμο ελπίζω, ενός εφημεριδοφάγου που έχει καταντήσει εφημεριδοασπάλακας-‘χαρτοφύλακας’...
(1)-ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ-6.5.12
(2)-‘Καθημερινή’-16.11.10
(3)-‘Καθημερινή’ -13-11-10
(4)-ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ-5-12-10
(5)-‘Καθημερινή’-11.11.10
(6)-‘Καθημερινή’-9-11-10
xatzis@hotmail.com
